5. เมื่อข้าพเจ้ากำลังตรึกตรองอยู่ มีแพะผู้ตัวหนึ่งมาจากทิศตะวันตก เหาะข้ามพื้นพิภพมา ไม่แตะต้องพื้นดินเลย และแพะนั้นมีเขาเด่นอยู่ในระหว่างตาของมันเขาหนึ่ง
6. มันมาหาแกะผู้ที่มีเขาสองเขา ซึ่งข้าพเจ้าเห็นยืนอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำ มันวิ่งเข้าใส่แกะผู้ตัวนั้นด้วยความโกรธเกรี้ยว
7. ข้าพเจ้าเห็นมันเข้ามาใกล้แกะผู้ มันโกรธและเข้าชนแกะผู้ ทำให้เขาทั้งสองของมันหักไปและแกะผู้ก็ไม่มีกำลังสู้มันได้ มันเหวี่ยงแกะผู้ลงที่ดินและเหยียบเสีย และไม่มีใครช่วยแกะผู้ให้พ้นอำนาจของมันได้
8. แล้วแพะผู้ก็พองตัวขึ้นอย่างมาก แต่เมื่อมันแข็งแรงเต็มที่ เขาใหญ่ของมันก็หัก มีเขาเด่นอีกสี่เขางอกขึ้นแทนที่ หันไปทางทิศลมทั้งสี่ของฟ้าสวรรค์
9. และมีเขาเล็กๆ เขาหนึ่งงอกออกมาจากเขาหนึ่งในบรรดาเขาเหล่านี้ ซึ่งงอกขึ้นใหญ่โตเหลือเกินขยายไปทางใต้ ไปทางตะวันออก และไปยังแผ่นดินอันรุ่งโรจน์นั้น
10. มันงอกขึ้นใหญ่โตถึงบริวารแห่งฟ้าสวรรค์ และเหวี่ยงบริวารคือดาวบางดวงลงมายังพื้นดิน แล้วเหยียบย่ำเสีย
11. มันโตขึ้นอีกจนถึงเจ้านายแห่งบริวาร และเครื่องเผาบูชาเนืองนิตย์ก็ถูกชิงไปจากพระองค์ และสถานนมัสการของพระองค์ก็ถูกทำให้เสื่อม
12. เนื่องจากการละเมิด บรรดาประชากรของพระองค์และเครื่องเผาบูชาเนืองนิตย์ก็ถูกยึด ความจริงก็ถูกเหวี่ยงลงพื้นดิน และเขานั้นก็เจริญขึ้นในกิจการของมัน
13. แล้วข้าพเจ้าได้ยินผู้บริสุทธิ์ท่านหนึ่งพูดอยู่ ผู้บริสุทธิ์อีกท่านหนึ่งมาพูดกับท่านที่พูดอยู่นั้นว่า “นิมิตที่เกี่ยวกับเครื่องเผาบูชาเนืองนิตย์จะอยู่อีกนานเท่าไร ทั้งเรื่องการละเมิดที่ทำให้เกิดการร้างเปล่า และเรื่องการยกสถานนมัสการให้ไป และเรื่องบริวารที่ถูกเหยียบย่ำลง?”
14. ท่านผู้นั้นตอบข้าพเจ้าว่า “อยู่นาน 2,300 เวลาเย็นและเวลาเช้า แล้วสถานนมัสการนั้นจะกลับสู่สภาพอันควร”
15. เมื่อข้าพเจ้าดาเนียลได้เห็นนิมิตนั้นแล้ว ข้าพเจ้าก็พยายามเข้าใจ และดูเถิด มีผู้หนึ่งเหมือนมนุษย์ยืนอยู่หน้าข้าพเจ้า
16. และข้าพเจ้าได้ยินเสียงของชายคนหนึ่งจากกลางแม่น้ำอุลัย และเสียงนั้นร้องว่า “กาเบรียลเอ๋ย จงทำให้ชายคนนี้เข้าใจนิมิตนั้นเถิด”
17. ดังนั้น ท่านจึงมาใกล้ที่ซึ่งข้าพเจ้ายืนอยู่ และเมื่อท่านมาแล้ว ข้าพเจ้าก็ตกใจซบหน้าลงถึงดิน แต่ท่านกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “โอ มนุษย์เอ๋ย จงเข้าใจเถิดว่า นิมิตนั้นเป็นเรื่องของกาลอวสาน”