7. ต่อจากนั้น ในนิมิตเวลากลางคืน ข้าพเจ้าได้เห็นสัตว์ตัวที่สี่มันร้ายกาจ น่ากลัว และแข็งแรงยิ่งนัก มันมีฟันเหล็กมหึมา มันกินและหักเป็นชิ้นๆ และกระทืบสิ่งที่เหลือกินนั้นเสีย มันต่างกับสัตว์อื่นทั้งหมดที่อยู่ก่อนมัน มันมีเขาสิบเขา
8. ขณะที่ข้าพเจ้าพิเคราะห์เรื่องเขาเหล่านั้น นี่แน่ะ มีเขาเล็กๆ อีกเขาหนึ่งงอกขึ้นมาท่ามกลางเขาเหล่านั้น เขารุ่นแรกสามเขาได้ถูกถอนรากออกไปต่อหน้ามัน ในเขาอันนี้มีตาเหมือนตามนุษย์ มีปากพูดคุยโว
9. “ขณะที่ข้าพเจ้ายืนดูอยู่มีหลายบัลลังก์มาตั้งไว้และผู้หนึ่งซึ่งเจริญด้วยวัยวุฒิมาประทับฉลองพระองค์ขาวอย่างหิมะพระเกศาบนพระเศียรเหมือนขนแกะขาวสะอาดพระบัลลังก์ของพระองค์เป็นเปลวเพลิงกงจักรของบัลลังก์นั้นเป็นไฟลุก
10. ธารไฟพุ่งออกและไหลออกมาเฉพาะพระพักตร์พระองค์คนนับแสนๆ ปรนนิบัติพระองค์คนนับล้านๆ เข้าเฝ้าพระองค์ผู้พิพากษาก็ขึ้นนั่งบัลลังก์บรรดาหนังสือก็เปิดออก
11. “ข้าพเจ้าก็จ้องดู เพราะเขาเล็กนั้นคุยโว และเมื่อข้าพเจ้าจ้องดู สัตว์ตัวนั้นก็ถูกฆ่า และศพก็ถูกทำลายมอบให้เผาด้วยไฟ
12. ส่วนเรื่องสัตว์ที่เหลืออยู่นั้น อำนาจปกครองของพวกมันก็ถูกถอนไปเสีย แต่ชีวิตของพวกมันให้ยืดต่อไปถึงฤดูหนึ่ง และวาระหนึ่ง
13. ข้าพเจ้าเห็นในนิมิตเวลากลางคืนนี่แน่ะ มีท่านผู้หนึ่งเหมือนบุตรมนุษย์มาพร้อมกับบรรดาเมฆของสวรรค์และท่านมาหาผู้เจริญด้วยวัยวุฒินั้นมีคนนำท่านมาเฝ้าเฉพาะพระพักตร์พระองค์