9. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า
10. “จงกล่าวกับคนอิสราเอลว่า ถ้ามีใครในพวกเจ้าหรือในชาติพันธุ์ของเจ้ามีมลทินเพราะแตะต้องศพหรือไปทางไกล ผู้นั้นสามารถถือปัสกาแด่พระยาห์เวห์ได้
11. แต่ให้ถือปัสกาในเวลาเย็นของวันที่สิบสี่เดือนที่สอง ให้เขากินขนมปังไร้เชื้อและผักรสขม
12. เขาทั้งหลายต้องไม่ให้อะไรเหลือไว้จนวันรุ่งขึ้น และไม่ให้หักกระดูกแกะปัสกา ให้เขาทำตามกฎเกณฑ์ในเรื่องเทศกาลปัสกาทุกประการ
13. ส่วนคนที่สะอาดและไม่ได้เดินทาง แต่ไม่ยอมถือเทศกาลปัสกา ก็ให้คนนั้นถูกตัดออกจากท่ามกลางชนชาติของเขา เพราะเขาไม่ได้นำเครื่องบูชาของพระยาห์เวห์มาถวายตามเวลากำหนด เขาต้องรับโทษของเขา
14. ถ้าคนต่างด้าวที่มาอาศัยอยู่ท่ามกลางเจ้าทั้งหลายจะถือเทศกาลปัสกาแด่พระยาห์เวห์ ก็ให้เขาถือตามกฎเกณฑ์และกฎหมายของเทศกาลปัสกา เจ้าจงมีกฎเกณฑ์อย่างเดียวกันสำหรับคนต่างด้าวและคนพื้นเมือง”
15. ในวันที่จัดตั้งพลับพลา มีเมฆมาปกคลุมพลับพลาคือเต็นท์แห่งสักขีพยาน ในเวลาเย็นเมฆนั้นก็ปรากฏเหมือนเปลวไฟอยู่เหนือพลับพลาจนรุ่งเช้า
16. เป็นอย่างนั้นอยู่เสมอ คือมีเมฆปกคลุมตอนกลางวัน ส่วนกลางคืนก็ปรากฏเหมือนเปลวไฟ