1. พงศ์พันธุ์รูเบนและพงศ์พันธุ์กาดมีฝูงปศุสัตว์เป็นจำนวนมากจนนับไม่ถ้วน เขาทั้งหลายเห็นแผ่นดินยาเซอร์ และแผ่นดินกิเลอาดเป็นที่เหมาะกับฝูงปศุสัตว์
2. คนเผ่ากาดและคนเผ่ารูเบนจึงมาหาโมเสส เอเลอาซาร์ปุโรหิตและบรรดาผู้นำของชุมนุมชนกล่าวว่า
3. “อาทาโรท ดีโบน ยาเซอร์ นิมราห์ เฮชโบน เอเลอาเลห์ เสบาม เนโบ และเบโอน
4. คือแผ่นดินที่พระยาห์เวห์ทรงทำลายต่อหน้าชุมนุมชนอิสราเอลนั้น เป็นแผ่นดินที่เหมาะกับฝูงปศุสัตว์ และข้าพเจ้าทั้งหลายผู้รับใช้ของท่านมีฝูงปศุสัตว์”
5. และเขาทั้งหลายกล่าวว่า “ถ้าข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นที่โปรดปรานของท่าน ก็ขอมอบแผ่นดินนี้เป็นกรรมสิทธิ์แก่ผู้รับใช้ของท่าน โปรดอย่าพาข้าพเจ้าทั้งหลายข้ามแม่น้ำจอร์แดนไป”
6. แต่โมเสสพูดกับคนเผ่ากาดและเผ่ารูเบนว่า “ควรให้พี่น้องของพวกท่านไปทำสงครามในขณะที่พวกท่านอาศัยอยู่ที่นี่หรือ?
7. ทำไมท่านทั้งหลายจึงทำให้จิตใจของคนอิสราเอลท้อแท้ที่จะยกข้ามไปยังแผ่นดินที่พระยาห์เวห์ได้ประทานแก่พวกเขาแล้ว
8. บิดาของพวกท่านทำเช่นนี้ เมื่อข้าพเจ้าใช้พวกเขาจากคาเดชบารเนียให้ไปสอดแนมดูแผ่นดินนั้น
9. เมื่อเขาทั้งหลายขึ้นไปยังหุบเขาเอชโคล์ และได้เห็นแผ่นดินนั้นแล้ว พวกเขาก็ทำให้จิตใจของคนอิสราเอลท้อแท้ที่จะยกเข้าไปในแผ่นดินที่พระยาห์เวห์ประทานแก่เขาทั้งหลาย
10. ในวันนั้นพระยาห์เวห์กริ้วพวกเขามาก และพระองค์ทรงปฏิญาณไว้ว่า
11. ‘จะไม่มีสักคนที่ออกจากอียิปต์ซึ่งมีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไปจะได้เห็นแผ่นดินที่เราปฏิญาณว่าจะมอบให้อับราฮัม อิสอัค และยาโคบ เพราะเขาทั้งหลายไม่ได้ติดตามเราอย่างสุดใจ
12. ยกเว้นคาเลบบุตรเยฟุนเนห์คนเคนัส และโยชูวาบุตรนูน เพราะว่าเขาทั้งสองติดตามพระยาห์เวห์อย่างสุดใจ’
13. และพระยาห์เวห์กริ้วอิสราเอล พระองค์จึงทรงให้พวกเขาเร่ร่อนอยู่ในถิ่นทุรกันดาร 40 ปี จนกระทั่งชาติพันธุ์ที่ทำผิดต่อพระยาห์เวห์ตายหมด
14. และดูซิ ท่านทั้งหลายเติบโตขึ้นมาแทนบิดาของพวกท่าน เป็นพันธุ์คนบาปที่จะทวีพระพิโรธของพระยาห์เวห์ต่ออิสราเอลให้มากยิ่งขึ้น