พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กันดารวิถี 18:16-21 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

16. และ​ค่า‍ไถ่ (พอ​อายุ​ได้​หนึ่ง​เดือน​เจ้า​ก็​ต้อง​ไถ่) ให้​เจ้า​กำ‌หนด​ว่า​เป็น​เงิน​ห้า​เช‌เขล ตาม​เช‌เขล​ของ​สถาน‍นมัส‌การ (หนึ่ง​เช‌เขล​หนัก​ประ‌มาณ 12 กรัม)

17. แต่​ลูก‍หัว‍ปี​ของ​โค หรือ​ลูก‍หัว‍ปี​ของ​แกะ หรือ​ลูก‍หัว‍ปี​ของ​แพะ เจ้า​ไม่​ต้อง​ไถ่ เพราะ​เป็น​ของ​บริ‌สุทธิ์ เจ้า​จง​เอา​เลือด​ของ​มัน​พรม​บน​แท่น‍บูชา และ​เอา​ไขมัน​ของ​มัน​เผา​เป็น​เครื่อง‍บูชา​ด้วย​ไฟ​ให้​เป็น​กลิ่น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

18. แต่​เนื้อ​ของ​มัน​จะ​เป็น​ของ​เจ้า เช่น​เดียว​กับ​เนื้อ​อก​ที่​โบก‍ถวาย​และ​เนื้อ‍โคน‍ขา​ขวา​ที่​เป็น​ของ​เจ้า

19. เครื่อง‍ถวาย​ทุก‍อย่าง​ที่​บริ‌สุทธิ์​ที่​คน​อิสรา‌เอล​ถวาย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ เรา​ให้​แก่​เจ้า​และ​แก่​บุตร​ชาย​หญิง​ซึ่ง​อยู่​กับ​เจ้า เป็น​ส่วน​แบ่ง​ที่​กำ‌หนด​ถาวร เป็น​พันธ‌สัญญา​เกลือ​นิ‌รันดร์​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์​สำหรับ​เจ้า​และ​พงศ์‍พันธุ์​ของ​เจ้า​ด้วย”

20. และ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​อา‌โรน​ว่า “เจ้า​จะ​ไม่‍ได้​รับ​มรดก​ใน​แผ่น‍ดิน​ของ​พวก‍เขา และ​จะ​ไม่‍มี​ส่วน​แบ่ง​ใดๆ ท่าม‍กลาง​พวก‍เขา​เลย เรา​เอง​จะ​เป็น​ส่วน‍แบ่ง​ของ​เจ้า​และ​เป็น​มรดก​ของ​เจ้า​ท่าม‍กลาง​คน​อิสรา‌เอล

21. “และ​ดู‍สิ เรา​ให้​ทศางค์​ทั้ง‍หมด ใน​อิสรา‌เอล​แก่​คน​เลวี​เป็น​มรดก เป็น​ค่า​ตอบ‍แทน​งาน​ที่​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ทำ​อยู่ คือ​งาน​ที่​เต็นท์‍นัด‍พบ

อ่านบทที่สมบูรณ์ กันดารวิถี 18