พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กันดารวิถี 15:10-16 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

10. และ​ให้​นำ​เครื่อง‍ดื่ม‍บูชา​คือ​เหล้า‍องุ่น​สอง​ลิตร​เพื่อ​การ​เผา‍บูชา และ​เป็น​กลิ่น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

11. “จง​ทำ​เช่น‍นี้​สำหรับ​โค‍ผู้​หรือ​แกะ‍ผู้​ทุก‍ตัว หรือ​สำหรับ​ลูก‍แกะ‍ผู้​หรือ​ลูก‍แพะ​ทุก‍ตัว

12. จง​ทำ​เช่น‍นี้​กับ​สัตว์​ทุก​ตัว​ตาม​จำ‌นวน​ที่​เจ้า​จัด​ถวาย

13. คน‍พื้น‍เมือง​จะ​ต้อง​ทำ​เช่น‍นี้​ทุก‍คน เมื่อ​จะ​ถวาย​เครื่อง‍เผา‍บูชา​เป็น​กลิ่น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์

14. ถ้า​คน​ต่าง‍ด้าว​ที่​มา​อาศัย​อยู่​กับ​เจ้า​ชั่ว‍คราว หรือ​ผู้​ที่​อยู่​อย่าง​ถาวร​ท่าม‍กลาง​พวก‍เจ้า จะ​ถวาย​เครื่อง‍เผา‍บูชา​เป็น​กลิ่น​ที่​พอ‍พระ‍ทัย​แด่​พระ‍ยาห์‌เวห์ ก็​ให้​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ทำ​เช่น​เดียว​กับ​ที่​พวก‍เจ้า​ทำ​นั้น

15. จะ​ต้อง​มี​กฎ‍เกณฑ์​อย่าง​เดียว‍กัน​สำหรับ​ชุม‌นุม‍ชน และ​สำหรับ​คน​ต่าง‍ด้าว​ผู้​มา​อาศัย​อยู่​กับ​เจ้า เป็น​กฎ‍เกณฑ์​ถาวร​ตลอด‍ชาติ‍พันธุ์​ของ​เจ้า คือ​พวก‍เจ้า​เป็น​อย่าง‍ไร คน​ต่าง‍ด้าว​ก็​ต้อง​เป็น​อย่าง​นั้น​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์

16. จะ​ต้อง​มี​ธรรม‍บัญญัติ​และ​กฎ‍หมาย​อย่าง​เดียว‍กัน​สำหรับ​พวก‍เจ้า และ​สำหรับ​คน​ต่าง‍ด้าว​ที่​มา​อาศัย​อยู่​กับ​เจ้า”

อ่านบทที่สมบูรณ์ กันดารวิถี 15