พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กันดารวิถี 11:1-19 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

1. ประ‌ชา‍ชน​บ่น‍ว่า​เรื่อง​ความ​ลำ‌บาก​ต่อ​พระ‍กรรณ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ เมื่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ได้‍ยิน​แล้ว​ก็​กริ้ว มี​ไฟ​จาก​พระ‍ยาห์‌เวห์​มา​ไหม้​อยู่​ท่าม‍กลาง​พวก‍เขา และ​เผา​รอบ​นอก​ของ​ค่าย​ไป​บาง‍ส่วน

2. ประ‌ชา‍ชน​ก็​ร้อง‍ต่อ​โม‌เสส และ​โม‌เสส​อธิษ‌ฐาน​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์ แล้ว​ไฟ​ก็​ดับ

3. เขา​จึง​เรียก​ชื่อ​ตำบล​นั้น​ว่า​ทา‌เบ-ราห์ เพราะ​ไฟ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​มา​ไหม้​อยู่​ท่าม‍กลาง​เขา‍ทั้ง‍หลาย

4. คน​ที่​ปะปน​มา​กับ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​เป็น​พวก​ที่​มี​ความ​อยาก​กิน​เป็น​อย่าง​มาก และ​คน​อิสรา‌เอล​ก็​ร้อง‍ไห้​คร่ำ‍ครวญ​อีก​ด้วย​ว่า “ใคร​จะ​ให้​เนื้อ​เรา​กิน?

5. เรา​คิด‍ถึง​ปลา​ที่​เรา​เคย​กิน​โดย​ไม่​ต้อง​ซื้อ​ใน​อียิปต์ อีก‍ทั้ง​แตง‍กวา แตง‍โม กระ‌เทียม​จีน หอม‍ใหญ่ หัว‍กระ‌เทียม

6. บัด‍นี้​จิต‍ใจ​ของ​เรา​ก็​ห่อ‍เหี่ยว เรา​ไม่​เห็น​อะไร​เลย​นอก‍จาก​มานา​นี้”

7. (มานา​นั้น​เหมือน​เมล็ด‍ผัก‍ชี สี​ของ​มัน​เหมือน​ยาง​ไม้​ตะ‌คร้ำ

8. ประ‌ชา‍ชน​จะ​ออก​ไป​เก็บ​มา​โม่​ด้วย​หิน‍โม่​หรือ​ตำ​ใน​ครก และ​ใส่​หม้อ​ต้ม​ทำ​ขนม รส​ของ​มานา​เหมือน​รส​ของ​ขนม​คลุก‍เคล้า​ด้วย​น้ำ‍มัน

9. เมื่อ​น้ำ‍ค้าง​ตก​ลง‍มา​เหนือ​ค่าย​ตอน‍กลาง‍คืน มานา​ก็​จะ​ตก​ลง‍มา​กับ​น้ำ‍ค้าง​ด้วย)

10. เมื่อ​โม‌เสส​ได้‍ยิน​ประ‌ชา‍ชน​ร้อง‍ไห้​กัน​ไป​ทั่ว​ตระ‌กูล​ต่างๆ โดย​แต่‍ละ‍คน​อยู่​ที่​ประตู​เต็นท์​ของ​ตน และ​พระ‍ยาห์‌เวห์​กริ้ว​อย่าง‍ยิ่ง โม‌เสส​ก็​ไม่​พอ‍ใจ​ด้วย

11. โม‌เสส​จึง​กราบ‍ทูล​พระ‍ยาห์‌เวห์​ว่า “ทำไม​พระ‍องค์​จึง​ทรง​ให้​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์​ลำ‌บาก​เช่น‍นี้? ทำไม​ข้า‍พระ‍องค์​จึง​ไม่​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน​ต่อ​พระ‍องค์? พระ‍องค์​จึง​ทรง​วาง​ภาระ​เรื่อง​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍หมด​นี้​ลง​บน​ข้า‍พระ‍องค์

12. ข้า‍พระ‍องค์​ตั้ง‍ครรภ์​คน​พวก‍นี้​มา​หรือ? ข้า‍พระ‍องค์​คลอด​คน​พวก‍นี้​หรือ? พระ‍องค์​จึง​ตรัส​กับ​ข้า‍พระ‍องค์​ว่า ‘จง​โอบ‍อุ้ม​เขา‍ทั้ง‍หลาย​ไว้​ใน​อก​ของ​เจ้า​เหมือน​พี่‍เลี้ยง​โอบ‍อุ้ม​เด็ก​ทารก และ​นำ​ไป​ยัง​แผ่น‍ดิน​ที่​พระ‍องค์​ทรง​ปฏิ‌ญาณ​ต่อ​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เขา’

13. ข้า‍พระ‍องค์​จะ​หา​เนื้อ​จาก​ไหน​มา​ให้​แก่​คน​ทั้ง‍หมด​นี้? เพราะ​พวก‍เขา​ร้อง‍ไห้​ต่อ​ข้า‍พระ‍องค์​ว่า ‘ขอ​เนื้อ​ให้​เรา​กิน’

14. ข้า‍พระ‍องค์​ไม่​สามารถ​โอบ‍อุ้ม​คน​เหล่า‍นี้​แต่​ลำ‌พัง​เพราะ​เป็น​ภาระ​หนัก​เกิน‍ไป​สำหรับ​ข้า‍พระ‍องค์

15. ถ้า​พระ‍องค์​จะ​ทรง​ทำ​ต่อ​ข้า‍พระ‍องค์​เช่น‍นี้ และ​ถ้า​ข้า‍พระ‍องค์​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน ก็​ขอ​ทรง​ประ‌หาร​ข้า‍พระ‍องค์​ทัน‍ที​เถิด ขอ​อย่า​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​เห็น​ความ​ทุกข์‍ยาก​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​เลย”

16. พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “จง​รวบ‍รวม​พวก​ผู้‍ใหญ่​ใน​อิสรา‌เอล​ให้​เรา​เจ็ด‍สิบ​คน เป็น​คน​ที่​เจ้า​รู้​ว่า​เป็น​ผู้‍ใหญ่​ของ​ประ‌ชา‍ชน​และ​เป็น​เจ้า‍หน้า‍ที่​ของ​เขา‍ทั้ง‍หลาย จง​พา​พวก‍เขา​มา​ที่​เต็นท์‍นัด‍พบ​และ​ให้​ยืน​อยู่​พร้อม​กับ​เจ้า​ที่​นั่น

17. เรา​จะ​ลง‍มา​สนทนา​กับ​เจ้า​ที่​นั่น และ​เรา​จะ​เอา​จาก​วิญ‌ญาณ​ที่​มี​อยู่​บน​เจ้า​มา​ใส่​บน​คน​เหล่า‍นั้น​ด้วย และ​ให้​เขา‍ทั้ง‍หลาย​แบก​ภาระ​ของ​ประ‌ชา‍ชน​เหล่า‍นี้​ร่วม​กับ​เจ้า เพื่อ​เจ้า​จะ​ไม่​ต้อง​แบก​คน​เดียว

18. และ​จง​กล่าว​กับ​ประ‌ชา‍ชน​ว่า ‘ให้​พวก‍ท่าน​ชำระ​ตัว​ให้​บริ‌สุทธิ์​ใน​วัน‍พรุ่ง‍นี้ และ​ท่าน​จะ​ได้​รับ‍ประ‌ทาน​เนื้อ​เพราะ​พวก‍ท่าน​ร้อง‍ไห้​ต่อ​พระ‍กรรณ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ว่า “ใคร​จะ​ทำ​ให้​เรา​มี​เนื้อ​กิน? เมื่อ​อยู่​ใน​อียิปต์​เรา​ก็​สุข‍สบาย” เพราะ‍ฉะนั้น​พระ‍ยาห์‌เวห์​จะ​ประ‌ทาน​เนื้อ​ให้​ท่าน​ทั้ง‍หลาย และ​พวก‍ท่าน​จะ​ได้​รับ‍ประ‌ทาน

19. ท่าน​จะ​ได้​รับ‍ประ‌ทาน​ไม่​ใช่​แค่​วัน​เดียว หรือ​สอง​วัน หรือ​ห้า​วัน หรือ​สิบ​วัน หรือ​ยี่‍สิบ​วัน

อ่านบทที่สมบูรณ์ กันดารวิถี 11