พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กันดารวิถี 11:1-10 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

1. ประ‌ชา‍ชน​บ่น‍ว่า​เรื่อง​ความ​ลำ‌บาก​ต่อ​พระ‍กรรณ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ เมื่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ได้‍ยิน​แล้ว​ก็​กริ้ว มี​ไฟ​จาก​พระ‍ยาห์‌เวห์​มา​ไหม้​อยู่​ท่าม‍กลาง​พวก‍เขา และ​เผา​รอบ​นอก​ของ​ค่าย​ไป​บาง‍ส่วน

2. ประ‌ชา‍ชน​ก็​ร้อง‍ต่อ​โม‌เสส และ​โม‌เสส​อธิษ‌ฐาน​ต่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์ แล้ว​ไฟ​ก็​ดับ

3. เขา​จึง​เรียก​ชื่อ​ตำบล​นั้น​ว่า​ทา‌เบ-ราห์ เพราะ​ไฟ​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์​มา​ไหม้​อยู่​ท่าม‍กลาง​เขา‍ทั้ง‍หลาย

4. คน​ที่​ปะปน​มา​กับ​เขา‍ทั้ง‍หลาย​เป็น​พวก​ที่​มี​ความ​อยาก​กิน​เป็น​อย่าง​มาก และ​คน​อิสรา‌เอล​ก็​ร้อง‍ไห้​คร่ำ‍ครวญ​อีก​ด้วย​ว่า “ใคร​จะ​ให้​เนื้อ​เรา​กิน?

5. เรา​คิด‍ถึง​ปลา​ที่​เรา​เคย​กิน​โดย​ไม่​ต้อง​ซื้อ​ใน​อียิปต์ อีก‍ทั้ง​แตง‍กวา แตง‍โม กระ‌เทียม​จีน หอม‍ใหญ่ หัว‍กระ‌เทียม

6. บัด‍นี้​จิต‍ใจ​ของ​เรา​ก็​ห่อ‍เหี่ยว เรา​ไม่​เห็น​อะไร​เลย​นอก‍จาก​มานา​นี้”

7. (มานา​นั้น​เหมือน​เมล็ด‍ผัก‍ชี สี​ของ​มัน​เหมือน​ยาง​ไม้​ตะ‌คร้ำ

8. ประ‌ชา‍ชน​จะ​ออก​ไป​เก็บ​มา​โม่​ด้วย​หิน‍โม่​หรือ​ตำ​ใน​ครก และ​ใส่​หม้อ​ต้ม​ทำ​ขนม รส​ของ​มานา​เหมือน​รส​ของ​ขนม​คลุก‍เคล้า​ด้วย​น้ำ‍มัน

9. เมื่อ​น้ำ‍ค้าง​ตก​ลง‍มา​เหนือ​ค่าย​ตอน‍กลาง‍คืน มานา​ก็​จะ​ตก​ลง‍มา​กับ​น้ำ‍ค้าง​ด้วย)

10. เมื่อ​โม‌เสส​ได้‍ยิน​ประ‌ชา‍ชน​ร้อง‍ไห้​กัน​ไป​ทั่ว​ตระ‌กูล​ต่างๆ โดย​แต่‍ละ‍คน​อยู่​ที่​ประตู​เต็นท์​ของ​ตน และ​พระ‍ยาห์‌เวห์​กริ้ว​อย่าง‍ยิ่ง โม‌เสส​ก็​ไม่​พอ‍ใจ​ด้วย

อ่านบทที่สมบูรณ์ กันดารวิถี 11