29. โมเสสพูดกับโฮบับบุตรเรอูเอลคนมีเดียนพ่อตาของตนว่า “ข้าพเจ้าทั้งหลายออกเดินทางไปยังที่ที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้ว่า ‘เราจะยกให้แก่เจ้าทั้งหลาย’ เชิญไปกับข้าพเจ้าเถิด และพวกข้าพเจ้าจะทำดีต่อท่าน เพราะพระยาห์เวห์ทรงสัญญาให้สิ่งที่ดีแก่คนอิสราเอล”
30. แต่เขาตอบโมเสสว่า “เราไม่ไป เราจะกลับบ้านเมืองของเรา และไปยังวงศ์ญาติของเรา”
31. แต่โมเสสกล่าวว่า “ขออย่าจากข้าพเจ้าทั้งหลายไปเลย ท่านทราบแล้วว่า พวกข้าพเจ้าต้องตั้งค่ายอยู่ในถิ่นทุรกันดาร และท่านจะเป็นเหมือนดวงตาของข้าพเจ้า
32. ถ้าท่านไปกับพวกข้าพเจ้า พระยาห์เวห์ทรงทำดีอะไรต่อข้าพเจ้า ข้าพเจ้าทั้งหลายจะทำอย่างนั้นต่อท่าน”
33. เขาทั้งหลายก็ออกเดินจากภูเขาของพระยาห์เวห์เป็นระยะการเดินทางสามวัน หีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์นำหน้าเขาทั้งหลายไปสามวันเพื่อหาที่พักให้พวกเขา
34. เขาทั้งหลายรื้อค่ายออกเดินทางเมื่อไร เมฆของพระยาห์เวห์ก็อยู่เหนือพวกเขาในตอนกลางวันเมื่อนั้น
35. เมื่อหีบยกออกเดินเมื่อไร โมเสสกราบทูลว่า“ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงลุกขึ้นเถิด ขอให้พวกศัตรูของพระองค์กระจัดกระจายไปและขอให้พวกที่เกลียดชังพระองค์หลบหนีพระองค์ไป”
36. และเมื่อหีบหยุด ท่านกราบทูลว่า“ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอเสด็จกลับมายังคนอิสราเอลที่นับเป็นพันๆ หมื่นๆ นี้เถิด”