5. พระนางทูลพระราชาว่า “ข่าวคราวซึ่งหม่อมฉันได้ยินในประเทศของหม่อมฉัน เกี่ยวกับพระราชกิจและพระสติปัญญาของฝ่าพระบาทเป็นความจริง
6. แต่หม่อมฉันไม่เชื่อถ้อยคำเหล่านั้น จนกระทั่งหม่อมฉันได้มาเฝ้าและเห็นกับตาเอง ดูสิ ที่เขาบอกกับหม่อมฉันก็ไม่ถึงครึ่งหนึ่งของพระสติปัญญายิ่งใหญ่ของฝ่าพระบาท ฝ่าพระบาทเลิศล้ำยิ่งกว่าข่าวคราวที่หม่อมฉันได้ยินเสียอีก
7. บรรดาคนของฝ่าพระบาทก็เป็นสุข บรรดาข้าราชการเหล่านี้ของฝ่าพระบาทก็เป็นสุข คือผู้ที่คอยปรนนิบัติเฉพาะพระพักตร์ฝ่าพระบาทเป็นประจำและฟังพระสติปัญญาของฝ่าพระบาท
8. สาธุการแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของฝ่าพระบาท ผู้พอพระทัยในฝ่าพระบาทและทรงแต่งตั้งฝ่าพระบาทไว้บนบัลลังก์ เป็นพระราชาเพื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของฝ่าพระบาท เพราะพระเจ้าของฝ่าพระบาททรงรักอิสราเอลและจะสถาปนาอิสราเอลไว้เป็นนิตย์ พระองค์จึงทรงแต่งตั้งให้ฝ่าพระบาทเป็นพระราชาเหนือเขาทั้งหลาย เพื่อฝ่าพระบาทจะทรงอำนวยความยุติธรรมและความชอบธรรม”
9. แล้วพระนางก็ถวายทองคำหนัก 4,000 กิโลกรัมแด่พระราชา ทั้งเครื่องเทศอีกเป็นจำนวนมาก และอัญมณีล้ำค่า ไม่เคยมีเครื่องเทศเหมือนอย่างที่พระราชินีแห่งเชบาถวายแด่พระราชาซาโลมอน
10. ยิ่งกว่านั้นอีก ข้าราชการของฮีรามและข้าราชการของซาโลมอน ผู้ซึ่งนำทองคำมาจากโอฟีร์ ได้นำไม้ประดู่และอัญมณีล้ำค่ามาด้วย
11. แล้วพระราชาทรงใช้ไม้ประดู่ทำขั้นบันไดพระนิเวศของพระยาห์เวห์และพระราชวังของพระราชา ทั้งทำพิณเขาคู่และพิณใหญ่สำหรับพวกนักร้อง ซึ่งไม่เคยเห็นมีอย่างนั้นมาก่อนในแผ่นดินยูดาห์
12. พระราชาซาโลมอนประทานแก่พระราชินีแห่งเชบาทุกอย่างที่พระนางทรงประสงค์ตามที่ทูลขอ มากยิ่งกว่าสิ่งที่พระนางนำมาถวายพระราชา ดังนั้นพระนางก็เสด็จกลับไปยังแผ่นดินของพระนางพร้อมกับพวกข้าราชการ
13. น้ำหนักทองคำที่นำมาส่งซาโลมอนในปีหนึ่งนั้นหนัก 23,000 กิโลกรัม
14. นอกเหนือจากทองซึ่งนักธุรกิจและพ่อค้านำมา และกษัตริย์ทั้งหมดแห่งอาระเบียและบรรดาเจ้าเมืองแห่งแผ่นดินก็ได้นำทองคำและเงินมายังซาโลมอน
15. พระราชาซาโลมอนทรงให้เอาทองคำมาทุบเป็นโล่ใหญ่ 200 อัน โล่อันหนึ่งใช้ทองคำหนักประมาณ 7 กิโลกรัม
16. และพระองค์ทรงให้เอาทองคำมาทุบเป็นโล่ 300 อัน โล่อันหนึ่งใช้ทองคำหนักประมาณ 3.5 กิโลกรัม และพระราชาทรงเก็บโล่ไว้ในพระตำหนักพนาเลบานอน