9. และในวันที่แปด เขาทั้งหลายมีการประชุม เพราะพวกเขามีงานมอบถวายแท่นบูชามาเจ็ดวัน และถือเทศกาลเลี้ยงมาเจ็ดวันแล้ว
10. เมื่อวันที่ยี่สิบสามของเดือนที่เจ็ด พระองค์ทรงให้ประชาชนกลับบ้านของตน ด้วยใจชื่นบานและยินดีเพราะความดีซึ่งพระยาห์เวห์ได้ทรงสำแดงแก่ดาวิด แก่ซาโลมอนและแก่อิสราเอลประชากรของพระองค์
11. ดังนี้แหละ ซาโลมอนทรงสร้างพระนิเวศของพระยาห์เวห์และพระราชวังเสร็จ คือทุกอย่างซึ่งพระองค์ทรงดำริจะทำในเรื่องพระนิเวศของพระยาห์เวห์ และพระราชวังของพระองค์ พระองค์ทรงทำให้สำเร็จ
12. แล้วพระยาห์เวห์ทรงปรากฏแก่ซาโลมอนในเวลากลางคืนและตรัสกับพระองค์ว่า “เราได้ยินคำอธิษฐานของเจ้า และได้เลือกสถานที่นี้สำหรับเราให้เป็นนิเวศแห่งเครื่องสัตวบูชา
13. ถ้าเราปิดฟ้าสวรรค์ไม่ให้ฝนตก หรือบัญชาตั๊กแตนให้มากินแผ่นดิน หรือส่งโรคระบาดมาท่ามกลางประชากรของเรา
14. ถ้าประชากรของเราผู้ซึ่งเขาเรียกกันโดยนามของเรานั้นจะถ่อมตัวลง อธิษฐานและแสวงหาหน้าของเรา ทั้งหันเสียจากทางชั่วของพวกเขา เราก็จะฟังจากสวรรค์ และจะให้อภัยแก่บาปของเขาและจะรักษาแผ่นดินของเขาให้หาย