3. ดาวิดตรัสถามคนกิเบโอนว่า “เราจะทำอะไรให้แก่พวกท่านได้? เราจะทำอย่างไรจึงจะลบมลทินบาปเสียได้ เพื่อพวกท่านจะได้อวยพรแก่มรดกของพระยาห์เวห์?”
4. คนกิเบโอนทูลตอบพระองค์ว่า “ระหว่างพวกข้าพระบาทกับซาอูลและพงศ์พันธุ์ของท่านนั้นไม่ใช่เรื่องเงินหรือทอง ทั้งไม่ใช่เรื่องของพวกข้าพระบาทที่จะประหารชีวิตใครในอิสราเอล” พระองค์จึงตรัสว่า “พวกท่านพูดว่าอย่างไร เราก็จะทำให้พวกท่าน”
5. พวกเขากราบทูลพระราชาว่า “สำหรับชายผู้ที่ล้างผลาญพวกข้าพระบาท และวางแผนทำลายพวกข้าพระบาท เพื่อไม่ให้พวกข้าพระบาทมีที่อยู่ในเขตแดนสักแห่งของอิสราเอล
6. ขอทรงมอบบุตร 7 คนของเขาให้พวกข้าพระบาท เพื่อจะได้แขวนคอพวกเขาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ที่กิเบอาห์แห่งซาอูลผู้รับการเลือกสรรของพระยาห์เวห์” และพระราชาตรัสว่า “เราจะมอบพวกเขาให้”
7. แต่พระราชาทรงไว้ชีวิตเมฟีโบเชทบุตรของโยนาธานโอรสของซาอูล ด้วยเหตุคำปฏิญาณที่ทั้งสองทำในพระนามพระยาห์เวห์ คือระหว่างดาวิดกับโยนาธานโอรสของซาอูล
8. แต่พระราชานำเอาบุตรสองคนของนางริสปาห์บุตรีของอัยยาห์ ซึ่งเกิดกับซาอูล ชื่ออารโมนีกับเมฟีโบเชท กับบุตรห้าคนของเมราบ ราชธิดาของซาอูล ซึ่งพระนางมีกับอาดรีเอลบุตรบารซิลลัยชาวเมโหลาห์
9. พระองค์ทรงมอบคนเหล่านี้ไว้ในมือของคนกิเบโอน พวกเขาจึงแขวนคอคนเหล่านี้ไว้บนภูเขาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และทั้งเจ็ดคนก็ตายไปด้วยกัน พวกเขาถูกฆ่าตายในวันแรกของฤดูเกี่ยวข้าว ในวันเริ่มต้นการเกี่ยวข้าวบาร์เลย์
10. แล้วนางริสปาห์บุตรีของอัยยาห์ก็เอาผ้ากระสอบปูไว้บนก้อนหินสำหรับตนเอง ตั้งแต่ต้นฤดูเกี่ยวจนฝนจากท้องฟ้าตกบนพวกเขา กลางวันนางก็ไม่ยอมให้นกในอากาศมาเกาะ และกลางคืนก็ไม่ให้สัตว์ป่าทุ่งมา