3. ดาวิดเสด็จกลับพระราชวังที่เยรูซาเล็ม พระราชารับสั่งให้นำนางสนมทั้งสิบคน ที่พระองค์ทรงละไว้ให้เฝ้าพระราชวังนั้นไปไว้ในบ้านที่มียามเฝ้าหลังหนึ่ง ทรงเลี้ยงดูแต่ไม่ได้เสด็จไปหาพวกนาง พวกนางจึงถูกกักไว้ให้มีชีวิตอยู่อย่างแม่ม่ายจนวันตาย
4. พระราชาตรัสสั่งอามาสาว่า “จงระดมคนยูดาห์ให้มาหาเราพร้อมกันภายในสามวัน ตัวท่านจงมาที่นี่ด้วย”
5. อามาสาก็ออกไประดมคนยูดาห์ แต่เขาก็ทำงานล่าช้าเกินเวลาที่พระองค์กำหนด
6. ดาวิดตรัสกับอาบีชัยว่า “บัดนี้เชบาบุตรบิครีจะทำร้ายเรามากกว่าอับซาโลม ท่านจงนำบรรดาข้าราชการทหารของเจ้านายของท่านไปไล่ตามเขา เกรงว่าเขาจะหาบรรดาเมืองที่มีป้อมได้ และหนีพ้นสายตาเรา”
7. มีพวกของโยอาบออกไปตามเขาและคนเคเรธีกับคนเปเลทกับนักรบทั้งหมด และพวกเขาออกจากเยรูซาเล็มเพื่อไล่ตามเชบาบุตรบิครี
8. เมื่อพวกเขามาถึงศิลาใหญ่ที่อยู่ในเมืองกิเบโอน อามาสาก็มาพบพวกเขา ฝ่ายโยอาบสวมเครื่องแต่งกายทหาร มีเข็มขัดติดดาบที่อยู่ในฝัก คาดอยู่ที่บั้นเอว เมื่อท่านเดินไปดาบก็ตกลง
9. โยอาบจึงถามอามาสาว่า “พี่ชายของข้า สบายดีหรือ?” และโยอาบก็เอามือขวาจับเคราอามาสาจะจูบเขา
10. แต่อามาสาไม่ได้ระวังดาบซึ่งอยู่ในมือของโยอาบ โยอาบจึงเอาดาบแทงท้องอามาสาไส้ทะลักถึงดิน ไม่แทงครั้งที่สอง แล้วเขาก็ตายแล้วโยอาบกับอาบีชัยน้องชายของเขาก็ไล่ตามเชบาบุตรบิครีไป
11. ทหารหนุ่มคนหนึ่งของโยอาบมายืนอยู่ใกล้อามาสาพูดว่า “ใครเห็นด้วยกับโยอาบและใครอยู่ฝ่ายดาวิดให้ผู้นั้นติดตามโยอาบไป”
12. อามาสาก็นอนจมกองเลือดของตัวเองอยู่ที่ในทางหลวง เมื่อชายคนนั้นเห็นพวกทหารทั้งสิ้นมายืนอยู่ เขาก็ย้ายศพอามาสาจากทางหลวงไปทิ้งในทุ่งนาและเอาเสื้อผ้าปิดไว้ เพราะเมื่อใครมาก็เข้าไปดูและยืนอยู่
13. เมื่อเอาศพออกจากทางหลวงแล้ว ทหารทั้งปวงก็ตามโยอาบเพื่อไล่ตามเชบาบุตรบิครี
14. เชบาก็ผ่านคนอิสราเอลทุกเผ่าไปจนถึงตำบลอาเบล แขวงเมืองเบธมาอาคาห์ และคนเบรีทั้งหมด พวกเขาก็มารวมกันและติดตามเขาไป
15. พวกทหารที่อยู่กับโยอาบก็มาถึงและล้อมเขาไว้ในตำบลอาเบลแขวงเมืองเบธมาอาคาห์ พวกเขาก่อเนินขึ้นซึ่งอยู่ตรงข้ามป้อมเพื่อต่อสู้กับเมืองนั้น ทหารทั้งหมดที่อยู่กับโยอาบก็ทะลวงกำแพงเพื่อให้พัง
16. มีหญิงฉลาดคนหนึ่งร้องออกมาจากในเมืองว่า “ขอฟังหน่อย ขอฟังหน่อย ได้โปรดบอกโยอาบให้เข้ามาใกล้ ฉันอยากจะพูดกับท่าน”
17. โยอาบก็เข้ามาใกล้หญิงนั้น นางนั้นก็พูดว่า “ท่านคือโยอาบหรือ?” เขาตอบว่า “ใช่แล้ว” นางจึงเรียนท่านว่า “ขอท่านฟังถ้อยคำของสาวใช้ของท่านสักหน่อย” ท่านก็ตอบว่า “เรากำลังฟังอยู่แล้ว”
18. นางก็พูดว่า “สมัยโบราณพวกเขาพูดกันว่า ‘ให้พวกเขาขอคำปรึกษาที่อาเบลเถิด’ ดังนั้นพวกเขาจึงตกลงกันได้