1. ต่อมาหลังจากพระราชาแห่งคนอัมโมนสิ้นพระชนม์ และฮานูนพระราชโอรสของพระองค์ทรงครองราชย์แทนพระองค์
2. ดาวิดจึงตรัสว่า “เราจะซื่อสัตย์ต่อฮานูนโอรสของนาฮาช ดังที่พระราชบิดาของเขาซื่อสัตย์ต่อเรา” ดาวิดจึงส่งพวกข้าราชการของพระองค์ไปปลอบโยนท่าน เกี่ยวด้วยเรื่องพระราชบิดาของท่าน และพวกข้าราชการของดาวิดก็เข้ามาในแผ่นดินของคนอัมโมน
3. แต่พวกเจ้านายของคนอัมโมนทูลฮานูนเจ้านายของพวกเขาว่า “ฝ่าพระบาททรงเห็นว่า ดาวิดส่งพวกผู้ปลอบโยนมาหาฝ่าพระบาท เพราะทรงให้เกียรติพระราชบิดาของฝ่าพระบาทหรือ? ดาวิดไม่ได้ส่งพวกข้าราชการมาหาฝ่าพระบาทเพื่อตรวจเมือง เพื่อสอดแนม และเพื่อจะคว่ำเมืองนี้หรือ?”
4. ฮานูนจึงจับพวกข้าราชการของดาวิดมาโกนเคราเสียครึ่งหนึ่ง และตัดเครื่องแต่งกายที่ตรงกลางจนถึงตะโพก แล้วปล่อยไป
5. เมื่อดาวิดทรงทราบ พระองค์ก็ทรงส่งคนไปพบข้าราชการเหล่านั้น เพราะว่าพวกเขาถูกเหยียดหยามมาก และพระราชาตรัสว่า “จงพักที่เมืองเยรีโคจนกว่าเคราของพวกท่านขึ้น แล้วจึงค่อยกลับมา”
6. เมื่อคนอัมโมนเห็นว่า พวกเขาเป็นที่เกลียดชังแก่ดาวิด คนอัมโมนจึงส่งคนไปจ้างคนซีเรียมาจากเมืองเบธเรโหบ และคนซีเรียจากเมืองโศบาห์เป็นทหารราบจำนวน 20,000 คน กับกษัตริย์เมืองมาอาคาห์พร้อมกับทหาร 1,000 คน และชาวเมืองโทบ 12,000 คน
7. เมื่อดาวิดทรงทราบจึงส่งโยอาบและกองทัพเหล่านักรบทั้งหมดไป
8. ส่วนคนอัมโมนก็ยกออกมาและจัดแนวรบไว้ทางเข้าประตูเมือง ส่วนคนซีเรียจากเมืองโศบาห์และจากเมืองเรโหบ พร้อมกับชาวเมืองโทบและชาวเมืองมาอาคาห์อยู่ที่กลางทุ่งต่างหาก
9. เมื่อโยอาบเห็นว่า การศึกนั้นขนาบอยู่ทั้งข้างหน้าและข้างหลัง ท่านจึงเลือกจากคนอิสราเอลทั้งหมดที่คัดไว้แล้วจัดแนวรบเข้าต่อสู้คนซีเรีย
10. ท่านมอบพวกทหารที่เหลืออยู่ไว้ในบังคับบัญชาของอาบีชัยน้องชายของท่าน และเขาก็จัดคนเหล่านั้นเข้าต่อสู้กับคนอัมโมน
11. ท่านกล่าวว่า “ถ้ากำลังคนซีเรียแข็งกว่ากำลังของเราให้เจ้าไปช่วยเรา แต่ถ้ากำลังคนอัมโมนแข็งกว่ากำลังของเจ้า เราจะมาช่วยเจ้า
12. จงเข้มแข็ง ทำตนให้กล้าหาญเพื่อชนชาติของเรา และเพื่อบรรดาเมืองของพระเจ้าของเราและขอพระยาห์เวห์ทรงทำตามที่พระองค์ทรงเห็นชอบเถิด”
13. ดังนั้น โยอาบกับพวกทหารที่อยู่กับท่านก็เข้าไปใกล้เพื่อต่อสู้กับคนซีเรีย พวกข้าศึกก็หนีไปต่อหน้าพวกทหาร