19. ทั้งบรรดาเมืองคลังหลวงที่ซาโลมอนมีอยู่ และเมืองทั้งหลายสำหรับรถรบของพระองค์ และเมืองทั้งหลายสำหรับทหารม้าของพระองค์ และสิ่งใดๆ ซึ่งซาโลมอนมีพระประสงค์จะสร้างในกรุงเยรูซาเล็ม ในเลบานอน และทั่วแผ่นดินอยู่ในอาณาจักรของพระองค์
20. ประชาชนทั้งหมดที่เหลืออยู่และไม่ใช่คนอิสราเอลได้แก่ คนอาโมไรต์ คนฮิตไทต์ คนเปริสซี คนฮีไวต์ และคนเยบุส
21. ลูกหลานของพวกเขาที่เหลืออยู่ในแผ่นดิน ซึ่งคนอิสราเอลไม่สามารถจะทำลายให้สิ้นได้ ซาโลมอนก็ทรงเกณฑ์ให้เป็นทาสแรงงานอยู่จนทุกวันนี้
22. แต่คนอิสราเอลนั้น ซาโลมอนไม่ได้ทรงทำให้เป็นทาส เพราะเขาทั้งหลายเป็นทหาร เป็นข้าราชการ เป็นผู้บังคับบัญชา เป็นนายทหาร เป็นผู้บังคับการรถรบ และเป็นทหารม้าของพระองค์
23. เหล่านี้เป็นข้าราชการผู้ใหญ่เหนือพระราชกิจของซาโลมอน จำนวน 550 คน พวกเขาเป็นผู้ดูแลประชาชนที่ทำงาน
24. แต่พระธิดาของฟาโรห์ได้เสด็จขึ้นจากนครดาวิด มายังพระตำหนักของพระนางซึ่งซาโลมอนทรงสร้างถวาย แล้วพระราชาจึงสร้างป้อมมิลโล
25. ปีละสามครั้ง ซาโลมอนทรงถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และเครื่องศานติบูชาบนแท่นบูชา ซึ่งทรงสร้างถวายพระยาห์เวห์ อีกทั้งทรงเผาเครื่องหอมเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ดังนั้นพระองค์จึงสร้างพระนิเวศจนสำเร็จ
26. พระราชาซาโลมอนทรงสร้างกองเรือที่เมืองเอซิโอนเกเบอร์ ซึ่งอยู่ใกล้เมืองเอโลทบนฝั่งทะเลแดง ในแผ่นดินเอโดม
27. และฮีรามได้ส่งข้าราชการและพลเรือผู้คุ้นเคยกับทะเล ไปกับกองเรือพร้อมกับข้าราชการของซาโลมอน
28. เขาทั้งหลายไปถึงเมืองโอฟีร์ และนำทองคำจากที่นั่นจำนวน 14,000 กิโลกรัม มาถวายพระราชาซาโลมอน