17. ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ทราบว่า พระองค์ทรงตรวจดูจิตใจ และพอพระทัยในความซื่อตรง ส่วนข้าพระองค์ ข้าพระองค์ถวายของเหล่านี้ทั้งสิ้น ด้วยความเต็มใจตามความซื่อตรงแห่งจิตใจของข้าพระองค์ และบัดนี้ข้าพระองค์ยินดีที่ได้เห็นประชากรของพระองค์ ผู้ซึ่งอยู่ ณ ที่นี้เต็มใจถวายด้วยความชื่นบานต่อพระองค์
18. ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของอับราฮัม อิสอัคและอิสราเอลบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอทรงรักษาความประสงค์ และความคิดในใจของประชากรของพระองค์ให้เป็นเช่นนี้เสมอไป และขอทรงทำจิตใจของเขาทั้งหลายให้มั่นคงในพระองค์
19. ขอประทานความเต็มใจให้ซาโลมอนบุตรของข้าพระองค์ ที่จะรักษาบรรดาพระบัญญัติ พระโอวาท และกฎเกณฑ์ของพระองค์ และให้ทำทุกอย่างเหล่านี้ และสร้างพระวิหารตามซึ่งข้าพระองค์ได้เตรียมไว้แล้วนั้น”
20. แล้วดาวิดตรัสกับชุมนุมชนทั้งปวงว่า “จงถวายสาธุการแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทั้งหลาย” และชุมนุมชนทั้งปวงก็สรรเสริญพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย และเขาทั้งหลายก้มลงนมัสการพระยาห์เวห์ และถวายบังคมแด่พระราชา
21. ในวันรุ่งขึ้นเขาทั้งหลายถวายสัตวบูชา และถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแด่พระยาห์เวห์ เป็นวัวผู้ 1,000 ตัว แกะผู้ 1,000 ตัว และลูกแกะ 1,000 ตัว พร้อมกับเครื่องดื่มบูชาที่คู่กัน และถวายสัตวบูชาอย่างมากมายเพื่ออิสราเอลทั้งปวง
22. และเขาทั้งหลายกินและดื่มเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ในวันนั้น ด้วยความยินดียิ่งนักและเขาทั้งหลายตั้งซาโลมอน โอรสของดาวิดเป็นพระราชาเป็นครั้งที่สอง และเจิมท่านไว้ให้เป็นเจ้านายเพื่อพระยาห์เวห์ และศาโดกให้เป็นปุโรหิต