2. ดาวิดจึงตรัสกับโยอาบและบรรดาผู้นำของกองทัพว่า “จงไปนับอิสราเอลตั้งแต่เมืองเบเออร์เชบาถึงเมืองดาน แล้วนำรายงานมาให้เรา เพื่อจะได้ทราบจำนวนรวมของเขาทั้งหลาย”
3. แต่โยอาบทูลว่า “ขอพระยาห์เวห์ทรงเพิ่มประชากรของพระองค์อีกร้อยเท่าของที่มีอยู่แล้ว ข้าแต่พระราชาเจ้านายของข้าพระบาท แต่พวกทหารเป็นผู้รับใช้ของเจ้านายของข้าพระบาทไม่ใช่หรือ? ทำไมเจ้านายของข้าพระบาททรงต้องการเช่นนี้? ทำไมพระองค์จึงทรงนำความผิดบาปมาสู่อิสราเอล?”
4. แต่โยอาบขัดรับสั่งไม่ได้จึงจากไป และไปทั่วในอิสราเอลทั้งสิ้น และกลับมายังเยรูซาเล็ม
5. และโยอาบถวายจำนวนรวมจากจำนวนประชาชนที่นับได้แก่ดาวิด ในอิสราเอลทั้งสิ้นมี 1,100,000 คนที่ชักดาบ และในยูดาห์มี 470,000 คนที่ชักดาบ
6. แต่ในการนับนั้นท่านไม่ได้รวมเลวีและเบนยามิน เพราะว่าพระบัญชาของพระราชาเป็นที่น่าเกลียดแก่โยอาบ
7. แต่พระเจ้าไม่พอพระทัยในเรื่องนี้ และพระองค์ทรงลงโทษอิสราเอล
8. และดาวิดทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์ได้ทำบาปใหญ่ยิ่งในการที่ข้าพระองค์ได้ทำสิ่งนี้ แต่บัดนี้ขอทรงให้อภัยความบาปชั่วของผู้รับใช้ของพระองค์ เพราะข้าพระองค์ได้ทำการอย่างโง่เขลามาก”
9. และพระยาห์เวห์ตรัสกับกาดผู้ทำนายของดาวิดว่า
10. “จงไปบอกดาวิดว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า เราเสนอเจ้าสามประการจงเลือกเอาประการหนึ่ง เพื่อเราจะได้ทำต่อเจ้า’ ”
11. กาดจึงเข้าเฝ้าดาวิดและกราบทูลพระองค์ว่า “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า จงเลือกสำหรับเจ้าเอง
12. คือกันดารอาหาร 3 ปี หรือการกวาดล้างโดยศัตรูของเจ้า 3 เดือนขณะที่ดาบของศัตรูจะไล่ทันเจ้า หรือดาบของพระยาห์เวห์ 3 วันคือโรคระบาดบนแผ่นดิน และทูตของพระยาห์เวห์ทำลายทั่วไปในเขตแดนทั้งสิ้นของอิสราเอล บัดนี้ขอทรงพิจารณาดูว่าจะให้ข้าพระบาทกลับไปทูลพระองค์ผู้ทรงส่งข้าพระบาทมาว่าประการใด”
13. แล้วดาวิดตรัสกับกาดว่า “เรามีความทุกข์ใจมาก ขอให้เราตกเข้าไปอยู่ในพระหัตถ์ของพระยาห์เวห์ เพราะพระกรุณาของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก แต่ขออย่าให้เราตกเข้าไปในมือของมนุษย์เลย”
14. ดังนั้นพระยาห์เวห์ทรงให้โรคระบาดเกิดขึ้นในอิสราเอล และคนอิสราเอลล้มตาย 70,000 คน