10. เมื่อโยอาบเห็นว่าการศึกนั้นขนาบอยู่ข้างหน้าและข้างหลัง ท่านจึงคัดเอาคนอิสราเอลที่สรรไว้แล้วและจัดทัพเข้าไปต่อสู้คนซีเรีย
11. ส่วนทหารที่เหลือ ท่านก็มอบไว้ในการบัญชาของอาบีชัยน้องชายของท่าน คนเหล่านั้นก็จัดเข้าสู้คนอัมโมน
12. และท่านพูดว่า “ถ้ากำลังคนซีเรียแข็งเหลือกำลังของเราแล้ว ให้เจ้ามาช่วยเรา แต่ถ้ากำลังคนอัมโมนแข็งเกินกำลังของเจ้า เราจะช่วยเจ้า
13. จงกล้าหาญ และให้เราเข้มแข็งเพื่อชนชาติของเรา และเพื่อเมืองทั้งหลายของพระเจ้าของเรา และขอพระยาห์เวห์ทรงกระทำสิ่งที่พระองค์ทรงเห็นชอบ”
14. ดังนั้นโยอาบและกำลังทหารที่อยู่กับท่านเข้ามาใกล้ข้างหน้าคนซีเรียเพื่อสู้รบกัน และเขาทั้งหลายก็แตกหนีไปต่อหน้าท่าน
15. และเมื่อคนอัมโมนเห็นว่าคนซีเรียหนีไปแล้ว พวกเขาก็หนีไปจากอาบีชัยน้องชายของโยอาบด้วย และเข้าไปในเมือง แล้วโยอาบก็กลับไปเยรูซาเล็ม
16. แต่เมื่อคนซีเรียเห็นว่าเขาพ่ายแพ้แก่อิสราเอล เขาจึงส่งคณะทูตไปนำคนซีเรีย ซึ่งอยู่ที่ฟากตะวันออกของแม่น้ำยูเฟรติสมา มีโชฟัคผู้บังคับบัญชากองทัพของฮาดัดเอเซอร์เป็นทัพหน้า
17. และเมื่อดาวิดทรงทราบ พระองค์ก็ทรงรวมอิสราเอลทั้งสิ้นเข้าด้วยกัน และข้ามแม่น้ำจอร์แดนมาหาพวกเขา และจัดทัพต่อสู้กับเขา และเมื่อดาวิดทรงจัดทัพปะทะกับคนซีเรีย เขาทั้งหลายก็ต่อสู้กับพระองค์
18. และคนซีเรียก็หนีไปต่อหน้าอิสราเอล และดาวิดทรงประหารคนซีเรียคือคนของรถรบ 7,000 คน และทหารราบ 40,000 คน และฆ่าโชฟัคผู้บัญชาการกองทัพนั้นด้วย
19. และเมื่อเหล่าข้าราชการของฮาดัดเอเซอร์เห็นว่าพวกเขาพ่ายแพ้ต่ออิสราเอล เขาก็ยอมสงบศึกกับดาวิด และรับใช้พระองค์ คนซีเรียจึงไม่ยอมช่วยคนอัมโมนอีกต่อไป