26. ดังนั้นเจ้านายของดิฉัน พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด และท่านมีชีวิตอยู่แน่ฉันใด เพราะว่าพระยาห์เวห์ทรงทำให้ท่านระงับเสียจากความผิดที่ทำให้โลหิตตก และจากการแก้แค้นด้วยมือของท่านเอง บัดนี้ขอให้พวกศัตรูของท่าน และพวกที่จะปองร้ายต่อเจ้านายของดิฉันเป็นอย่างนาบาล
27. ของกำนัลนี้ซึ่งสาวใช้ของท่านได้นำมาให้เจ้านายของดิฉัน ขอมอบแก่พวกคนหนุ่มผู้ติดตามเจ้านายของดิฉัน
28. โปรดอภัยความผิดของสาวใช้ของท่านเถิด เพราะพระยาห์เวห์จะทรงทำให้เจ้านายของดิฉันเป็นพงศ์พันธุ์ที่มั่นคงแน่ เพราะว่าเจ้านายของดิฉันทำสงครามอยู่ฝ่ายพระยาห์เวห์ และจะไม่พบความชั่วในตัวท่านตลอดชีวิตของท่าน
29. แม้มีคนลุกขึ้นไล่ตามท่าน และต้องการฆ่าท่าน ชีวิตของเจ้านายของดิฉันจะผูกมัดอยู่กับความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มชีวิตและพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน แต่ชีวิตศัตรูของท่านจะถูกเหวี่ยงออกไปดั่งออกไปจากรังสลิง
30. และเมื่อพระยาห์เวห์จะทรงทำให้สำเร็จแก่เจ้านายของดิฉันแล้ว ตามสิ่งดีทั้งหมดซึ่งพระองค์ตรัสเกี่ยวกับท่าน และทรงตั้งท่านเป็นเจ้านายเหนืออิสราเอล
31. เจ้านายของดิฉันจะไม่มีเหตุที่เสียใจหรือมีจิตสำนึกที่รู้สึกผิด เพราะการฆ่าด้วยไม่มีสาเหตุ เพราะเจ้านายของดิฉันแก้แค้นด้วยตนเอง และเมื่อพระยาห์เวห์ทรงทำความดีแก่เจ้านายของดิฉันแล้ว ก็ขอระลึกถึงสาวใช้ของท่าน”
32. ดาวิดพูดกับนางอาบีกายิลว่า “สาธุการแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ผู้ทรงใช้เจ้าให้มาพบเราในวันนี้
33. ขอให้ความฉลาดของเจ้ารับพระพร และขอให้ตัวเจ้ารับพระพร เพราะเจ้าได้ป้องกันเราในวันนี้ให้พ้นจากการฆ่า และจากการแก้แค้นด้วยมือของเราเอง
34. เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล ผู้ทรงระงับเราเสียจากการทำร้ายเจ้า ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ถ้าเจ้าไม่ได้รีบมาพบเรา ถึงรุ่งสางจะไม่มีเหลือแก่นาบาลแม้แต่ชายสักคน”