1. ซาอูลตรัสกับโยนาธานราชบุตรและกับบรรดาข้าราชการทั้งหมดของพระองค์ ให้ฆ่าดาวิดเสีย แต่โยนาธานราชบุตรของซาอูลพอพระทัยในดาวิดมาก
2. และโยนาธานตรัสกับดาวิดว่า “ซาอูลเสด็จพ่อของฉันหาช่องจะฆ่าท่าน เพราะฉะนั้นพรุ่งนี้เช้า ขอจงระวังให้ดี จงอยู่ในที่ลับ ซ่อนตัวไว้
3. และฉันจะออกไปยืนอยู่ข้างๆ เสด็จพ่อในทุ่งนาที่ท่านอยู่ และฉันจะทูลเสด็จพ่อด้วยเรื่องของท่าน ถ้าฉันรู้เรื่องอะไร จะบอกให้ท่านทราบ”
4. โยนาธานทรงกล่าวชมดาวิดต่อซาอูลราชบิดาทูลว่า “ขอพระราชาอย่าทรงทำบาปต่อดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์เลย เพราะดาวิดไม่ได้ทำบาปต่อฝ่าพระบาท และการงานของเขาเพื่อฝ่าพระบาทก็ดียิ่งนัก
5. เพราะเขาเสี่ยงชีวิตของตน และฆ่าคนฟีลิสเตียนั้น และพระยาห์เวห์ประทานชัยชนะที่ยิ่งใหญ่สู่อิสราเอลทั้งปวง ฝ่าพระบาททรงเห็นแล้วและทรงชื่นชมยินดี แต่ทำไมฝ่าพระบาทจะทรงทำบาปต่อโลหิตที่ไร้ความผิด โดยฆ่าดาวิดเสียอย่างไร้สาเหตุ?”
6. ซาอูลก็ทรงฟังเสียงของโยนาธาน และซาอูลปฏิญาณว่า “พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ดาวิดจะไม่ถูกฆ่า”
7. และโยนาธานก็ทรงเรียกดาวิด ทรงเล่าถ้อยคำเหล่านี้ทั้งหมดให้เขาฟัง ทรงนำดาวิดเข้าเฝ้าซาอูล และดาวิดได้อยู่กับซาอูลอย่างแต่ก่อน
8. สงครามเกิดขึ้นอีก ดาวิดก็ออกไปต่อสู้กับพวกฟีลิสเตีย และฆ่าฟันพวกเขาจำนวนมาก พวกเขาจึงหนีไปเสียจากดาวิด
9. ต่อมาวิญญาณชั่วจากพระยาห์เวห์ก็มาเหนือซาอูล เมื่อพระองค์ประทับในนิเวศของพระองค์ ทรงมีหอกในพระหัตถ์ และดาวิดกำลังดีดพิณถวาย