17. ซามูเอลจึงเรียกประชาชนมาชุมนุมต่อพระยาห์เวห์ที่มิสปาห์
18. และท่านกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘เราได้นำอิสราเอลออกจากอียิปต์ และเราได้ช่วยกู้พวกเจ้าจากมือของชาวอียิปต์ และจากมือของราชอาณาจักรทั้งหลายที่บีบบังคับเจ้า’
19. แต่วันนี้พวกเจ้าละทิ้งพระเจ้า ผู้ซึ่งช่วยพวกเจ้าให้พ้นจากความยากลำบากและความทุกข์ร้อน และพวกเจ้ากล่าวว่า ‘เราไม่ยอม แต่ขอตั้งกษัตริย์ไว้เหนือเรา’ เพราะฉะนั้นบัดนี้พวกเจ้าจงเข้าเฝ้าพระยาห์เวห์ตามเผ่าและตามตระกูลของพวกเจ้า”
20. แล้วซามูเอลก็นำเผ่าอิสราเอลทุกเผ่าเข้ามาใกล้ และจับฉลากได้เผ่าเบนยามิน
21. ท่านก็นำเผ่าเบนยามินเข้ามาใกล้ตามตระกูล จับฉลากได้ตระกูลมัตรี และจับฉลากได้ซาอูลบุตรคีช แต่เมื่อพวกเขาหาซาอูลก็หาไม่พบ
22. เขาจึงทูลถามพระยาห์เวห์ต่อไปว่า “ชายคนนั้นมาที่นี่หรือยัง?” และพระยาห์เวห์ตรัสว่า “ดูสิ เขาซ่อนตัวอยู่ที่กองสัมภาระ”
23. เขาทั้งหลายจึงวิ่งไปพาเขามาจากที่นั่น และเมื่อเขายืนอยู่ท่ามกลางประชาชน เขาก็สูงกว่าประชาชนทุกคนจากบ่าขึ้นไป
24. ซามูเอลจึงกล่าวแก่ประชาชนทั้งปวงว่า “พวกเจ้าเห็นผู้ที่พระยาห์เวห์ทรงเลือกไว้แล้วหรือ? ในท่ามกลางประชาชนไม่มีใครเหมือนเขา” และประชาชนจึงร้องเสียงดังว่า “ขอพระราชาทรงพระเจริญ”
25. แล้วซามูเอลจึงบอกกับประชาชนให้ทราบถึงสิทธิและหน้าที่ของตำแหน่งพระราชา และท่านบันทึกไว้ในหนังสือและวางถวายแด่พระยาห์เวห์ แล้วซามูเอลก็ให้ประชาชนกลับไปยังบ้านของตนทุกคน
26. ซาอูลก็กลับไปยังบ้านของท่านที่กิเบอาห์ด้วย และมีนักรบซึ่งพระเจ้าทรงดลจิตใจไปกับท่านด้วย
27. แต่มีคนอันธพาลบางคนกล่าวว่า “ชายคนนี้จะช่วยเราได้อย่างไร?” และเขาทั้งหลายก็ดูหมิ่นท่าน ไม่นำเครื่องบรรณาการมาถวาย แต่ท่านก็นิ่งเสีย