พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

วิวรณ์ 18:5-18 ฉบับ1971 (TH1971)

5. เพราะ​ว่า​บาป​ของ​นคร​นั้น​กอง​สูง​ขึ้น​ถึง​สวรรค์​แล้วและ​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง‍จำ​การ​ทุจริต​แห่ง​นคร​นั้น​ได้

6. นคร​นั้น​ได้​ให้​ผล​อย่าง‍ไร ก็​จง​ให้​ผล​แก่​นคร​นั้น​อย่าง​นั้นและ​จง​ตอบ‍แทน​การ​กระ‌ทำ​ของ​นคร​นั้น​เป็น​สอง​เท่า ใน​ถ้วย​ที่​นคร​นั้น​ได้​ผสม​ไว้ก็​จง​ผสม​ลง​ใน​ถ้วย​นั้น​เป็น​สอง​เท่า​ให้​นคร​นั้น

7. นคร​บา‌บิ‌โลน​ได้​เย่อ‍หยิ่ง​จอง‌หอง​และ​เส‌เพล​มาก​เท่า‍ใดก็​จง​ให้​นคร​นั้น​ได้​รับ​การ‍ทร‌มาน และ​ความ​ระทม​ทุกข์​มาก​เท่า​นั้นเพราะ​ว่า​นคร​นั้น​ทะนง​ใจ​ว่า ‘เรา​ดำ‌รง​อยู่​ใน​ตำ‌แหน่ง​รา‌ชินี ไม่​ใช่​หญิง‍ม่ายเรา​จะ​ไม่​ประ‌สบ​ความ​ระทม​ทุกข์​เลย’

8. เหตุ​ฉะนั้น​ภัย​พิบัติ​ต่างๆ​ของ​นคร​นั้น​จะ​เกิด​ขึ้น​ใน​วัน​เดียวคือ​โรค​ระบาด ความ​ระทม​ทุกข์ การ​กัน‌ดาร​อา‌หารและ​ไฟ​จะ​เผา​นคร​นั้น​ให้​พินาศ​หมด​สิ้นเพราะ​ว่า​พระ‍เจ้า​ผู้​ทรง​พิพาก‌ษา​นคร​นั้น​ทรง​อานุ‌ภาพ​ยิ่ง​ใหญ่”

9. บรร‌ดา​กษัตริย์​แห่ง​แผ่น‍ดิน​โลก ที่​ได้​ล่วง​ประ‌เวณี​กับ​นคร​นั้น​และ​ได้​เส‌เพล​ร่วม​กัน​นั้น เมื่อ​ได้​เห็น​ควัน​ไฟ​ที่​ไหม้​นคร​นั้น​ก็​จะ​พิลาป​ร่ำ‍ไห้​คร่ำ‍ครวญ

10. พวก​กษัตริย์​จะ​ยืน​อยู่​แต่​ห่างๆ เพราะ​กลัว​ภัย​แห่ง​การ​ทร‌มาน​ของ​นคร​นั้น และ​จะ​กล่าว​ว่า“วิบัติ​แล้ววิบัติ​แล้ว​บา‌บิ‌โลน​มหา‍นคร​ที่​ยิ่ง​ใหญ่เจ้า​ได้​รับ​การ​พิพาก‌ษา​โทษ​ให้​พินาศ​ไป​ภาย‍ใน​ชั่ว‍โมง​เดียว​เท่า​นั้น”

11. บรร‌ดา​พ่อ‍ค้า​ใน​แผ่น‍ดิน​โลก​จะ​ร่ำ‍ไห้​คร่ำ‍ครวญ​เพราะ​นคร​นั้น เพราะ​ว่า​ไม่‍มี​ใคร​ซื้อ​สิน‍ค้า​ของ​เขา​อีก​ต่อ‍ไป​แล้ว

12. สิน‍ค้า​เหล่า‍นั้น​คือ ทอง‍คำ เงิน เพชร​พลอย​ต่างๆ ไข่‍มุก ผ้า‍ป่าน​เนื้อ​ละเอียด ผ้า​สี‍ม่วง ผ้า‍ไหม ผ้า​สี‍แดง​เข้ม ไม้‍หอม​ทุก​ชนิด เครื่อง​ที่​ทำ​ด้วย​งา เครื่อง​ไม้​ที่​มี​รา‌คา​มาก เครื่อง​ทอง‍สัม‌ฤทธิ์ เครื่อง​เหล็ก เครื่อง​ศิลา​ลาย

13. อบ‍เชย เครื่อง​เทศ เครื่อง​หอม มด‌ยอบ กำ‌ยาน เหล้า‍องุ่น น้ำ‍มัน ยอด‍แป้ง ข้าว​สาลี โค แกะ ม้า รถ‍รบ และ​ทาส และ​ชีวิต​มนุษย์

14. ผล​ซึ่ง​จิต​ของ​เจ้า​กระ‌หาย​ใคร่​ได้​นั้น​ก็​ล่วง​พ้น​ไป​จาก​เจ้า​แล้วสิ่ง​สาร‌พัด​อัน​วิเศษ​ยิ่ง​และ​หรู‍หรา​ก็​พินาศ​ไป​จาก​เจ้า​แล้ว และ​เจ้า​จะ​ไม่​ได้​พบ​อีก​เลย

15. บรร‌ดา​พ่อ‍ค้า​ที่​ได้​ขาย​สิ่ง​ของ​เหล่า​นั้น จน​เป็น​คน​มั่ง‍มี​เพราะ​นคร​บา‌บิ‌โลน​นั้น จะ​ยืน​อยู่​แต่​ไกล เพราะ​กลัว​ภัย​จาก​การ​ทร‌มาน​ของ​นคร​นั้น พวก‍เขา​จะ​ร้อง‍ไห้​คร่ำ‍ครวญ​ด้วย​เสียง‍ดัง

16. ว่า “วิบัติ​แล้ว วิบัติ​แล้ว​มหา‍นคร​นั้นที่​ได้​นุ่ง‍ห่ม​ผ้า‍ป่าน​เนื้อ​ละเอียด ผ้า​สี‍ม่วง​และ​ผ้า​สี‍แดง​เข้มที่​ได้​ประ‌ดับ​ด้วย​ทอง‍คำ เพชร​พลอย​ต่างๆ และ​ไข่‍มุก​นั้น

17. เพียง​ใน​ชั่ว‍โมง​เดียว ทรัพย์‍สม‌บัติ​เหล่า​นั้น​ก็​พินาศ​สูญ​ไป​สิ้น”และ​นาย‍เรือ​ทุก‍คน คน​ที่​โดย‍สาร​เรือ พวก​ลูก‍เรือ และ​คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​มี​อา‌ชีพ​ทาง​ทะเล​ก็​ได้​ยืน​อยู่​แต่​ห่างๆ

18. และ​เมื่อ​คน​เหล่า​นั้น​ได้​เห็น​ควัน‍ไฟ​ที่​ไหม้​นคร​นั้น​ก็​ร้อง​ว่า“นคร​ใด​เล่า​จะ​เป็น​เหมือน​มหา‍นคร​นี้”

อ่านบทที่สมบูรณ์ วิวรณ์ 18