บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

วิวรณ์ 10 ฉบับ1971 (TH1971)

ทูต‍สวรรค์​และ​หนัง‌สือ​ม้วน​เล็ก

1. ข้าพ‌เจ้า​ได้​เห็น​ทูต‍สวรรค์​ที่​มี​ฤทธิ์​มาก​อีก​องค์​หนึ่ง​ลง​มา​จาก​สวรรค์ มี​เมฆ​ล้อม‍รอบ​ตัว​ท่าน​และ​มี​รุ้ง​เหนือ​ศีรษะ​ท่าน และ​หน้า​ท่าน​เหมือน​ดวง‍อา‌ทิตย์ และ​ขา​ท่าน​เหมือน​เสา‍ไฟ

2. ท่าน​ถือ​หนัง‌สือ​เล็กๆ​ม้วน​หนึ่ง​ซึ่ง​คลี่​อยู่​ใน​มือ​ของ​ท่าน เท้า‍ขวา​ของ​ท่าน​ยืน​อยู่​บน​ทะเล เท้า‍ซ้าย​ของ​ท่าน​ยืน​อยู่​บน​บก

3. ท่าน​ร้อง​เสียง‍ดัง​ดุจ​เสียง​สิงห์​คำ‌ราม เมื่อ​ท่าน​ร้อง เสียง​ฟ้า‍ร้อง​ทั้ง​เจ็ด​เสียง​ก็​ดัง​ขึ้น

4. เมื่อ​เสียง​ฟ้า‍ร้อง​ทั้ง​เจ็ด​ดัง​ขึ้น​แล้ว ข้าพ‌เจ้า​จึง​ลง‍มือ​จะ​เขียน แต่​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ยิน​พระ‍สุรเสียง​จาก​สวรรค์​ตรัส​ว่า “จง​ประ‌ทับ‍ตรา​ปิด​ข้อ‍ความ​ซึ่ง​ฟ้า‍ร้อง​ทั้ง​เจ็ด​ได้​ร้อง​นั้น จง​อย่า​เขียน​ข้อ‍ความ​เหล่า​นั้น”

5. ฝ่าย​ทูต‍สวรรค์​องค์​ที่​ข้าพ‌เจ้า​เห็น​ยืน​อยู่​ทั้ง​บน​ทะเล​และ​บน‍บก​นั้น ได้​ชู​มือ‍ขวา​ขึ้น​สู่​ท้อง‍ฟ้า

6. และ​สา‌บาน​โดย​อ้าง​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์​ผู้​ทรง​ดำ‌รง​อยู่​เป็น​นิตย์ ผู้​ได้ทรง​สร้าง​ฟ้า‍สวรรค์ และ​สรรพ‍สิ่ง​ซึ่ง​มี​อยู่​ใน​สวรรค์​นั้น ทรง​สร้าง​แผ่น‍ดิน​โลก​และ​สรรพ‍สิ่ง​ซึ่ง​มี​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​โลก​นั้น และ​ทรง​สร้าง​ทะเล​กับ​สรรพ‍สิ่ง​ซึ่ง​มี​อยู่​ใน​ทะเล​นั้น ว่า​จะ​ไม่​มี​การ​เนิ่น‍ช้า​อีก​ต่อ‍ไป​แล้ว

7. แต่​ว่า​ใน​วัน​ที่​ทูต‍สวรรค์​องค์​ที่​เจ็ด​จะ​เป่า​แตร​นั้น ความ​ล้ำ‍ลึก​ของ​พระ‍เจ้า​ที่​พระ‍องค์​ได้​ตรัส​ไว้​แก่​พวก​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ ซึ่ง​เป็น​ผู้​รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์​นั้น​ก็​จะ​สำ‌เร็จ

8. และ​พระ‍สุรเสียง​ที่​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ยิน​จาก​สวรรค์​นั้น ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า​อีก​ว่า “จง​ไป​รับ​ม้วน​หนัง‌สือ​ที่​คลี่​อยู่​ใน​มือ​ของ​ทูต‍สวรรค์ องค์​ที่​ยืน​อยู่​ทั้ง​บน​ทะเล​และ​บน‍บก​นั้น”

9. ข้าพ‌เจ้า​จึง​ไป​หา​ทูต‍สวรรค์​องค์​นั้น และ​ขอ​หนัง‌สือ​ม้วน​เล็ก​นั้น ท่าน​จึง​ตอบ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “เอา​ไป​เถิด แล้ว​กิน​มัน​เสีย มัน​จะ​ทำ​ให้​ท้อง​เจ้า​ขม แต่​เมื่อ​อยู่​ใน​ปาก​ของ​เจ้า​มัน​จะ​หวาน​เหมือน​น้ำ‍ผึ้ง”

10. ข้าพ‌เจ้า​รับ​หนัง‌สือ​ม้วน​เล็ก​นั้น​จาก​มือ​ทูต​แล้ว​ก็​กิน​เข้า​ไป ขณะ​ที่​มัน​อยู่​ใน​ปาก​ของ​ข้าพ‌เจ้า​นั้น​มัน​ก็​หวาน​เหมือน​น้ำ‍ผึ้ง แต่​เมื่อ​ตก​ถึง​ท้อง​แล้ว​ก็​ขม

11. และ​มี​ผู้​บอก​ข้าพ‌เจ้า​ว่า “เจ้า​ต้อง​พยา‌กรณ์​อีก เกี่ยว‍กับ​ชน‍ชาติ​ทั้ง‍หลาย บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชาติ ภา‌ษา และ​กษัตริย์”