บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

มา‌ระ‌โก 6 ฉบับ1971 (TH1971)

ที่​นา‌ซา‌เร็ธ​ไม่​รับ​พระ‍เยซู

1. ฝ่าย​พระ‍เยซู​ได้​เสด็จ​จาก​ที่​นั่น​ไป​ยัง​ตำ‌บล​บ้าน​ของ​พระ‍องค์ และ​เหล่า​สา‌วก​ก็​ตาม​พระ‍องค์​ไป

2. พอ​ถึง​วัน​สะ‌บา‌โต พระ‍องค์​ทรง​สั่ง‍สอน​ใน​ธรรม‍ศาลา และ​คน​เป็น​อัน​มาก​ที่​ได้​ยิน​พระ‍องค์​ก็​ประ‌หลาด​ใจ​นัก พูด​กัน​ว่า “คน‍นี้​ได้​ความ​คิด​นี้​มา​จาก​ไหน สติ‍ปัญ‌ญา​ที่​ได้​ประ‌ทาน​แก่​คน‍นี้​เป็น​ปัญ‌ญา​อย่าง‍ใด การ​มหัศ‌จรรย์​อย่าง​นี้​สำ‌เร็จ​ได้​ด้วย​มือ​ของ​เขา​เอง​หนอ

3. คน​นี้​เป็น​ช่าง‍ไม้ บุตร​นาง​มา‌รีย์​มิ​ใช่​หรือ ยา‌กอบ โย‌เสส ยู‌ดาส และ​ซีโมน​เป็น​น้อง‍ชาย​มิ​ใช่​หรือ และ​น้อง‍สาว​ก็​อยู่​ที่​นี่​กับ​เรา​มิ​ใช่​หรือ” เขา​ทั้ง‍หลาย​จึง​หมาง​ใจ​ใน​พระ‍องค์

4. ฝ่าย​พระ‍เยซู​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​จะ​ไม่​ขาด​ความ​นับ‍ถือ เว้น​แต่​ใน​เมือง​ของ​ตน ท่าม‍กลาง​ญาติ​พี่‍น้อง​ของ​ตน และ​ใน​วงศ์‍วาน​ของ​ตน”

5. พระ‍องค์​จะ​กระ‌ทำ​การ​มหัศ‌จรรย์​ที่‍นั่น​ไม่​ได้ เว้น​แต่​ได้​วาง​พระ‍หัตถ์​ถูก​ต้อง​คน​เจ็บ​บาง‍คน​ให้​หาย​โรค

6. พระ‍องค์​ก็​ประ‌หลาด​พระ‍ทัย​เพราะ​เขา​ไม่​มี​ความ​เชื่อแล้ว​พระ‍องค์​จึง​เสด็จ​ไป​สั่ง‍สอน​ตาม​หมู่‍บ้าน​โดย​รอบ

พระ‍เยซู​ทรง​ใช้​อัคร‌ทูต​สิบ‍สอง​คน​ออก​ไป

7. พระ‍องค์​ทรง​เรียก​สา‌วก​สิบ‍สอง​คน​มา แล้ว​ทรง​ใช้​เขา​ให้​ออก​ไป​เป็น​คู่ๆ ทรง​ประ‌ทาน​อำ‌นาจ​ให้​เขา​ขับ​ผี‍ร้าย​ออก​ได้

8. และ​ตรัส​กำ‌ชับ​เขา​ไม่​ให้​เอา​อะไร​ไป​ใช้​ตาม​ทาง เว้น​แต่​ไม้‍เท้า​สิ่ง​เดียว ห้าม​มิ​ให้​เอา​อา‌หาร​หรือ​ย่าม หรือ​หา​สตางค์​ใส่​ไถ้​ไป

9. แต่​ให้​สวม​รอง‍เท้า​และ​ไม่​ให้​สวม​เสื้อ​สอง​ตัว

10. แล้ว​พระ‍องค์​ตรัส​สั่ง​เขา​ว่า “ถ้า​ไป​แห่ง​ใด​เมื่อ​เข้า​อา‌ศัย​ใน​เรือน​ไหน ก็​อา‌ศัย​ใน​เรือน​นั้น จน‍กว่า​จะ​ไป​จาก​ที่​นั่น

11. และ​ถ้า​แห่ง​ไหน​ไม่​ต้อน‍รับ​ไม่​ฟัง​ท่าน​ทั้ง‍หลาย เมื่อ​จะ​ไป​จาก​ที่​นั่น จง​สะบัด​ผง‍คลี​ใต้​ฝ่า‍เท้า​ของ​ท่าน​ออก ส่อ​ให้​เห็น​ความ​ผิด​ของ​เขา”

12. ฝ่าย​เหล่า​สา‌วก​ก็​ออก​ไป​เทศ‌นา​ประ‌กาศ​ให้​กลับ‍ใจ​เสีย​ใหม่

13. เขา​ได้​ขับ​ผี​ให้​ออก​เสีย​หลาย​ผี และ​ได้​เอา​น้ำ‍มัน​ทา​คน​เจ็บ​ป่วย​หลาย​คน​ให้​หาย​โรค

มรณ‌กรรม​ของ​ยอห์น​ผู้​ให้​รับ​บัพ‌ติศ‌มา

14. ฝ่าย​กษัตริย์​เฮ‌โรด​ทรง‍ทราบ​เรื่อง​ของ​พระ‍องค์ เพราะ​ว่า​พระ‍นาม​ของ​พระ‍เยซู​ได้​เลื่อง​ลือ​ไป บาง‍คน​พูด​ว่า “ยอห์น ผู้​ให้​รับ​บัพ‌ติศ‌มา​เป็น​ขึ้น​มา​จาก​ความ​ตาย​แล้ว เหตุ​ฉะนั้น​จึง​ทำ​การ​มหัศ‌จรรย์​ได้”

15. แต่​คน​อื่น​ว่า​เป็น​เอ‌ลี‌ยาห์ และ​คน​อื่นๆ​ว่า​เป็น​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ เหมือน​คน​หนึ่ง​ใน​พวก​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​โบ‌ราณ

16. ฝ่าย​เฮ‌โรด​เมื่อ​ทรง‍ทราบ​แล้ว​จึง​ตรัส​ว่า “คือ​ยอห์น​นั้น​เอง​ที่​เรา​ได้​ตัด​ศีรษะ​เสีย ท่าน​ได้​เป็น​ขึ้น​มา​จาก​ความ​ตาย”

17. ด้วย‍ว่า​เฮ‌โรด​ได้​ใช้​คน​ไป​จับ​ยอห์น ล่าม​โซ่​ขัง‍คุก​ไว้ เพราะ​เห็น​แก่​นาง​เฮ‌โร‌เดียส​ภรรยา​ฟีลิป​น้อง‍ชาย​ของ​ตน ด้วย​เฮ‌โรด​ได้​รับ​นาง​นั้น​เป็น​ภรรยา​ของ​ตน

18. เพราะ​ยอห์น​ได้​เคย​ทูล​เฮ‌โรด​ว่า “ท่าน​ไม่​มี​สิทธิ์​รับ​ภรรยา​ของ​น้อง​มา​เป็น​ภรรยา​ของ​ตน”

19. นาง​เฮ‌โร‌เดียส​จึง​ผูก‍พยา‌บาท​ยอห์น​และ​ปรารถ‌นา​จะ​ฆ่า​เสีย แต่​ฆ่า​ไม่‍ได้

20. เพราะ​เฮ‌โรด​ยำ‌เกรง​ยอห์น ด้วย​รู้​ว่า​ท่าน​เป็น​คน​ชอบ‍ธรรม และ​บริ‌สุทธิ์ เฮ‌โรด​จึง​ได้​ป้อง‍กัน​ไว้ เมื่อ​เฮ‌โรด​ได้​ยิน​คำ​สั่ง‍สอน​ของ​ท่าน​ก็​ให้​ฉงน‍สน‌เท่ห์​นัก แต่​ก็​ยัง​ยินดี​อยาก​ฟัง

21. ครั้น​อยู่​มา​วัน‍หนึ่ง​เป็น​โอ‌กาส​ดี คือ​เป็น​วัน‍ฉลอง​วัน​กำ‌เนิด​ของ​เฮ‌โรด เฮ‌โรด​ได้​จัด​การ​เลี้ยง​ขุน‌นาง​กับ​นาย‍ทหาร​ชั้น​ผู้ใหญ่ และ​คน​สำ‌คัญๆ​ทั้ง‍ปวง​ใน​แคว้น​กา‌ลิลี

22. เมื่อ​บุตรี​ของ​นาง​เฮ‌โร‌เดียส​เข้า​มา​เต้น​รำ ทำ​ให้​กษัตริย์​เฮ‌โรด และ​แขก​ทั้ง‍ปวง​ชอบ‍ใจ กษัตริย์​จึง​ตรัส​กับ​หญิง‍สาว​นั้น​ว่า “เธอ​จะ​ขอ​สิ่ง​ใด​ก็​จะ​ให้​สิ่ง​นั้น”

23. และ​กษัตริย์​จึง​ทรง​ปฏิ‌ญาณ​ตัว​ไว้​ว่า “เธอ​จะ​ขอ​สิ่ง​ใดๆ เรา​จะ​ให้​สิ่ง​นั้น จน‍ถึง​กึ่ง​ราช‍สม‌บัติ”

24. หญิง‍สาว​นั้น​จึง​ออก​ไป​ถาม​มารดา​ว่า “ฉัน​จะ​ขอ​สิ่ง‍ใด​ดี” มารดา​จึง​ตอบ​ว่า “จง​ขอ​ศีรษะ​ยอห์น​ผู้​ให้​รับ​บัพ‌ติศ‌มา​เถิด”

25. ใน​ทัน‍ใด​นั้น หญิง​สาว​ก็​รีบ​เข้า​ไป​เฝ้า​กษัตริย์​ทูล​ว่า “หม่อม‍ฉัน​ขอ​ศีรษะ​ยอห์น ผู้​ให้​รับ​บัพ‌ติศ‌มา ใส่​ถาด​มา​ให้​หม่อม‍ฉัน​เดี๋ยว‍นี้​เพคะ”

26. กษัตริย์​ทรง​เป็น​ทุกข์​นัก แต่​เพราะ​เหตุ​ได้​ทรง​ปฏิ‌ญาณ​ไว้ และ​เพราะ​เห็น​แก่​หน้า​แขก​ก็​ขัด​ไม่​ได้

27. ใน​ขณะ​นั้น​กษัตริย์​จึง​รับ‍สั่ง​เพชฌ‌ฆาต​ให้​ไป​ตัด​ศีรษะ​ยอห์น​มา เพชฌ‌ฆาต​ก็​ไป​ตัด​ศีรษะ​ยอห์น​ใน​คุก

28. ใส่​ถาด​มา​ให้​แก่​หญิง‍สาว​นั้น หญิง‍สาว​นั้น​ก็​เอา​ไป​ให้​แก่​มารดา​ของ​ตน

29. เมื่อ​ศิษย์​ของ​ยอห์น​รู้​เหตุ​แล้ว ก็​พา​กัน​มา​รับ​เอา​ศพ​ของ​ท่าน​ไป​ฝัง​ไว้​ใน​อุโมงค์

การ​เลี้ยง​คน​ห้า‍พัน

30. ฝ่าย​อัคร‌ทูตพา​กัน​มา​หา​พระ‍เยซู และ​ได้​ทูล​ถึง​บรร‌ดา​การ​ซึ่ง​เขา​ได้​กระ‌ทำ และ​ได้​สั่ง‍สอน

31. แล้ว​พระ‍องค์​ตรัส​แก่​เขา​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​จง​ไป‍หา​ที่​เปลี่ยว​หยุด​พัก​หาย​เหนื่อย​สัก​หน่อย​หนึ่ง” เพราะ​ว่า​มี​คน​ไป​มา​เป็น​อัน​มาก​จน​ไม่​มี​เวลา​ว่าง​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​อา‌หาร​ได้

32. พระ‍องค์​จึง​เสด็จ​ลง​เรือ​กับ​สา‌วก​ไป​ยัง​ที่​เปลี่ยว​แต่​ลำ‌พัง

33. คน​เป็น​อัน​มาก​เห็น​พระ‍องค์​กับ​สา‌วก​กำ‌ลัง​ไป และ​จำ​ได้ จึง​พา​กัน​วิ่ง​ออก​จาก​บ้าน​เมือง​ทั้ง‍ปวง​ไป​ถึง​ก่อน

34. ครั้น​พระ‍เยซู​เสด็จ​ขึ้น​จาก​เรือ​แล้ว ก็​ทรง​เห็น​ประ‌ชา‍ชน​หมู่​ใหญ่ และ​พระ‍องค์​ทรง​สง‌สาร​เขา เพราะ​ว่า​เขา​เป็น​เหมือน​ฝูง‍แกะ​ไม่‍มี​ผู้​เลี้ยง พระ‍องค์​จึง​ทรง​สั่ง‍สอน​เขา​เป็น​หลาย​ข้อ​หลาย​ประ‌การ

35. เมื่อ​เวลา​ล่วง​ไป​เกือบ​จะ​ค่ำ​แล้ว พวก​สา‌วก​มา​ทูล​พระ‍องค์​ว่า “ที่‍นี่​กัน‌ดาร​อา‌หาร​นัก และ​บัด‍นี้​เวลา​ก็​เย็น​ลง​มาก​แล้ว

36. ขอ​พระ‍องค์​ทรง‍ให้​ประ‌ชา‍ชน​ไป​เสีย​เถิด เพื่อ​เขา​จะ​ได้​ไป​ซื้อ​อา‌หาร​รับ‍ประ‌ทาน​ตาม​บ้าน‍ไร่ บ้าน​นา​ที่​อยู่​แถบ‍นี้”

37. แต่​พระ‍องค์​ตรัส​ตอบ​แก่​เหล่า​สา‌วก​ว่า “พวก‍ท่าน​จง​เลี้ยง​เขา​เถิด” เขา​ทูล​พระ‍องค์​ว่า “จะ​ให้​พวก​ข้า‍พระ‍องค์​ไป​ซื้อ​อา‌หาร​สัก​สอง​ร้อย​เหรียญ​เด‌นา‌ริ‌อัน ให้​เขา​รับ‍ประ‌ทาน​หรือ”

38. พระ‍องค์​ตรัส​ตอบ​เขา​ว่า “พวก​ท่าน​มี​ขนม‍ปัง​อยู่​กี่​ก้อน ไป​ดู​ซิ” เมื่อ​รู้​แล้ว​เขา​จึง​ทูล​ว่า “มี​ขนม‍ปัง​ห้า​ก้อน​กับ​ปลา​สอง​ตัว”

39. พระ‍องค์​จึง​ตรัส​สั่ง​คน​ทั้ง‍ปวง ให้​นั่ง​รวม​กัน​ที่​หญ้า‍สด​เป็น​หมู่ๆ

40. ประ‌ชา‍ชน​ก็​ได้​นั่ง​รวม​กัน​เป็น​หมู่ๆ หมู่​ละ​ร้อย​คน​บ้าง ห้า‍สิบ​บ้าง

41. เมื่อ​พระ‍องค์​ทรง‍รับ​ขนม‍ปัง​ห้า​ก้อน​กับ​ปลา​สอง​ตัว​นั้น​แล้ว ก็​แหงน​พระ‍พักตร์​ดู​ฟ้า‍สวรรค์ ถวาย​คำ​สาธุ‍การ​แล้ว​หัก​ขนม‍ปัง​นั้น​ให้​เหล่า​สา‌วก ให้​เขา​แจก​แก่​คน​ทั้ง‍ปวง และ​ปลา​สอง​ตัว​นั้น พระ‍องค์​ทรง​แบ่ง​ให้​ทั่ว​กัน​ด้วย

42. เขา​ได้​กิน​อิ่ม​ทุก‍คน

43. ส่วน​เศษ​ขนม‍ปัง​และ​ปลา​ที่​เหลือ​นั้น เขา​เก็บ​ไว้​ได้​ถึง​สิบ‍สอง​กระ‌บุง​เต็ม

44. และ​ใน​จำ‌นวน​คน​ที่​ได้​รับ‍ประ‌ทาน​ขนม‍ปัง​นั้น​มี​ผู้‍ชาย​ห้า‍พัน​คน

พระ‍เยซู​ทรง​ดำ‌เนิน​บน​ทะเล

45. ครั้น​แล้ว​พระ‍องค์​ได้​ตรัส​ให้​เหล่า​สา‌วก​ของ​พระ‍องค์ ลง​เรือ​ข้าม​ไป​ยัง​เมือง​เบธ‌ไซ‌ดา​ก่อน ส่วน​พระ‍องค์​ทรง‍รอ​ส่ง​ประ‌ชา‍ชน​กลับ​บ้าน

46. เมื่อ​พระ‍องค์​ทรง‍ลา​เขา​ทั้ง‍หลาย​แล้ว ก็​เสด็จ​ขึ้น​ภูเขา​เพื่อ​อธิษ‌ฐาน​ที่​นั่น

47. เมื่อ​ค่ำ​ลง​แล้ว เรือ​ของ​เหล่า​สา‌วก​อยู่​กลาง​ทะเล ส่วน​พระ‍องค์​อยู่​บน​ฝั่ง​แต่​ผู้​เดียว

48. แล้ว​พระ‍องค์​ทอด​พระ‍เนตร​เห็น​เหล่า​สา‌วก​ตี​กรร‌เชียง​ลำ‌บาก​เพราะ​ทวน​ลม​อยู่ ครั้น​เวลา​สาม​ยาม​เศษ พระ‍องค์​จึง​ทรง​ดำ‌เนิน​บน​น้ำ‍ทะเล​ไป​ยัง​เหล่า​สา‌วก และ​พระ‍องค์​ทรง​ดำ‌เนิน​ดัง​จะ​เลย​เขา​ไป

49. เมื่อ​เหล่า​สา‌วก​เห็น​พระ‍องค์​ทรง​ดำ‌เนิน​บน​ทะเล เขา​สำ‌คัญ​ว่า​ผี แล้ว​พา​กัน​ร้อง​อึง​ไป

50. เพราะ​ว่า​ทุก‍คน​เห็น​แล้ว​ก็​กลัว แต่​ใน​ทัน‍ใด​นั้น​พระ‍องค์​ทรง​ออก​พระ‍โอษฐ์​ตรัส​แก่​เขา​ว่า “ทำ​ใจ​ให้​ดี​ไว้​เถิด เรา​เอง อย่า​กลัว​เลย”

51. พระ‍องค์​จึง​เสด็จ​ขึ้น​ไป​หา​เขา​บน​เรือ​แล้ว​ลม​ก็​เงียบ​ลง

52. เหล่า​สา‌วก​ก็​ประ‌หลาด​อัศ‌จรรย์​ใจ​เหลือ​ประ‌มาณ เพราะ​ว่า​เรื่อง​ขนม‍ปัง​นั้น​เขา​ยัง​ไม่​เข้า‍ใจ แต่​ใจ​เขา​ยัง​มืด‍มัว​อยู่

พระ‍เยซู​ทรง​รัก‌ษา​คน​เจ็บ​ป่วย​ใน​เยน‌เน‌ซา‌เรท

53. ครั้น​ข้าม​ฟาก​ไป​แล้ว เขา​จอด​เรือ​ที่​แขวง​เยน‌เน‌ซา‌เรท

54. เมื่อ​ขึ้น​จาก​เรือ​แล้ว​คน​ทั้ง‍ปวง​ก็​จำ​พระ‍องค์​ได้​ทันที

55. และ​เขา​รีบ​ไป​ทั่ว​ตลอด​แว่น​แคว้น​ล้อม‍รอบ เอา​คน​เจ็บ​ป่วย​ใส่​แคร่​หาม​มา​ยัง​ตำ‌บล​ที่​เขา​ได้​ยิน​ข่าว​ว่า​พระ‍องค์​อยู่​นั้น

56. แล้ว​พระ‍องค์​เสด็จ​ไป​ที่​ไหนๆ ไม่​ว่า​ใน​หมู่​บ้าน ใน​ตำ‌บล หรือ​ใน​เมือง เขา​ก็​เอา​คน​เจ็บ​ป่วย​มา​วาง​ตาม​ตลาด ทูล​ขอ​พระ‍องค์​โปรด​ให้​คน​เจ็บ​ป่วย​แตะ‍ต้อง​แต่​ชาย​ฉลอง‍พระ‍องค์ และ​ผู้​ใด​ได้​แตะ​ต้อง​แล้ว​ก็​หาย​ป่วย​ทุก‍คน