บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

มา‌ระ‌โก 5 ฉบับ1971 (TH1971)

คน​ผี‍สิง​ที่​เมือง​ชาว​เก-รา‌ซา​หาย​โรค

1. ฝ่าย​พระ‍องค์​กับ​เหล่า​สา‌วก ก็​ข้าม​ทะเล​ไป​ยัง​แดน​เมือง​ชาว​เก-รา‌ซา

2. พอ​พระ‍องค์​เสด็จ​ขึ้น​จาก​เรือ มี​คน‍หนึ่ง​ออก‍จาก​อุโมงค์​ฝัง‍ศพ มี​ผี​โส‌โครก​สิง​ได้​มา​พบ​พระ‍องค์

3. คน​นั้น​อา‌ศัย​อยู่​ตาม​อุโมงค์​ฝัง​ศพ และ​ไม่​มี​ผู้​ใด​จะ​ผูก​มัด​ตัว​เขา​อีก​ได้ แม้​จะ​ล่าม​ด้วย​โซ่‍ตรวน​ก็​ไม่​อยู่

4. เพราะ​ว่า​ได้​ล่าม​โซ่​ใส่​ตรวน​หลาย​หน​แล้ว เขา​ก็​หัก​โซ่​และ​ฟาด​ตรวน​เสีย ไม่​มี​ผู้​ใด​มี​แรง​พอ​ที่​จะ​ทำ​ให้​เขา​สงบ​ได้

5. เขา​คลั่ง​ร้อง​อึง​อยู่​ตาม​อุโมงค์​ฝัง‍ศพ และ​ที่​ภูเขา​ทั้ง​กลาง​คืน​กลาง​วัน​เสมอ และ​เอา​หิน​เชือด​เนื้อ​ของ​ตัว

6. ครั้น​เขา​เห็น​พระ‍เยซู​แต่​ไกล​ก็​วิ่ง​เข้า​มา​กราบ​ไหว้​พระ‍องค์

7. แล้ว​ร้อง​เสียง‍ดัง​ว่า “ข้า‍แต่​พระ‍เยซู​พระ‍บุตร​ของ​พระ‍เจ้า​สูง​สุด พระ‍องค์​มา​ยุ่ง​กับ​ข้า‍พระ‍องค์​ทำไม ข้า‍พระ‍องค์​ขอ​ให้​พระ‍องค์​สา‌บาน​ใน​พระ‍นาม​ของ​พระ‍เจ้า​ว่า จะ​ไม่​ทร‌มาน​ข้า‍พระ‍องค์”

8. ที่​พูด​เช่น‍นี้ เพราะ​พระ‍องค์​ได้​ตรัส​แก่​มัน​ว่า “อ้าย​ผี​โส‌โครก จง​ออก‍มา​จาก​คน‍นั้น​เถิด”

9. แล้ว​พระ‍องค์​ตรัส​ถาม​ชาย​นั้น​ว่า “เอ็ง​ชื่อ​อะไร” มัน​ตอบ​ว่า “ชื่อ​กอง เพราะ​ว่า​พวก​ข้า‍พระ‍องค์​หลาย​ตน​ด้วย​กัน”

10. มัน​จึง​อ้อน‍วอน​พระ‍องค์​เป็น​อัน​มาก มิ​ให้​ขับ​ไล่​มัน​ออก‍จาก​แดน​เมือง​นั้น

11. มี​สุกร​ฝูง​ใหญ่​กำ‌ลัง​หา​กิน​อยู่​ที่​ไหล่​เขา​ตำ‌บล​นั้น

12. ผี​เหล่า​นั้น​ก็​อ้อน‍วอน​พระ‍องค์​ว่า “ขอ​โปรด​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​ทั้ง‍หลาย​เข้า​ใน​สุกร​เหล่า​นี้​เถิด”

13. พระ‍องค์​ก็​ทรง​อนุ‌ญาต แล้ว​ผี​โส‌โครก​นั้น​จึง​ออก​ไป​เข้า​สิง​อยู่​ใน​สุกร สุกร​ทั้ง​ฝูง​ประ‌มาณ​สอง‍พัน​ตัว​ก็​วิ่ง​กระ‌โดด​จาก​หน้า‍ผา​ชัน​ลง​ไป​ใน​ทะเล​สำ‌ลัก​น้ำ​ตาย

14. ฝ่าย​คน​เลี้ยง​สุกร​นั้น ต่าง​คน​ต่าง​หนี​ไป​เล่า​เรื่อง​ทั้ง​ใน​นคร​และ​บ้าน​นอก แล้ว​คน​ทั้ง‍ปวง​ก็​ออก‍มา​ดู​เหตุ​การณ์​ที่​เกิด​ขึ้น​นั้น

15. เมื่อ​เขา​มา​ถึง​พระ‍เยซู​ก็​เห็น​คน​ที่​ผี​ทั้ง​กอง​ได้​สิง​นั้น นุ่ง​ห่ม​ผ้า​นั่ง​อยู่​มี​สติ​อา‌รมณ์​ดี เขา​จึง​เกรง‍กลัว​นัก

16. แล้ว​คน​ที่​ได้​เห็น ก็​เล่า​เหตุ​การณ์​ซึ่ง​บัง‍เกิด​แก่​คน​ที่​ผี​สิง​นั้น และ​ซึ่ง​บัง‍เกิด​แก่​ฝูง​สุกร​ให้​เขา​ฟัง

17. คน​ทั้ง‍หลาย​จึง​พา​กัน​อ้อน‍วอน​พระ‍องค์​ให้​เสด็จ​ไป​เสีย​จาก​เขต​แดน​เมือง​ของ​เขา

18. เมื่อ​พระ‍องค์​กำ‌ลัง​เสด็จ​ลง​เรือ คน​ที่​ผี​ได้​สิง​แต่​ก่อน​นั้น​ได้​อ้อน‍วอน​ขอ​ติด​ตาม​พระ‍องค์​ไป

19. พระ‍องค์​ไม่​ทรง​อนุ‌ญาต แต่​ตรัส​แก่​เขา​ว่า “จง​ไป​หา​พวก‍พ้อง​ของ​เจ้า​ที่​บ้าน แล้ว​บอก​เขา​ถึง​เรื่อง​เหตุ‍การณ์​ใหญ่ ซึ่ง​พระ‍เป็น​เจ้า​ได้​ทรง​กระ‌ทำ​แก่​เจ้า และ​ได้​ทรง​พระ‍เมตตา​แก่​เจ้า​แล้ว”

20. ฝ่าย​คน‍นั้น​ก็​ทูล​ลา แล้ว​เริ่ม​ประ‌กาศ​ใน​แคว้น​ทศ‌บุรี ถึง​เหตุ‍การณ์​ที่​พระ‍เยซู​ได้​ทรง​กระ‌ทำ​เพื่อ​ตัว และ​คน​ทั้ง‍ปวง​ก็​ประ‌หลาด​ใจ‍นัก

บุตร‍สาว​ของ​ไย‌รัส และ​หญิง​ผู้​ถูก​ต้อง​ชาย​ฉลอง​พระ‍องค์

21. ครั้น​พระ‍เยซู​เสด็จ​ลง​เรือ​ข้าม​ฟาก​กลับ​ไป​แล้ว มี​คน​เป็น​อัน​มาก​มา​หา​พระ‍องค์ และ​พระ‍องค์​ยัง​ประ‌ทับ​ที่​ฝั่ง​ทะเล

22. มี​นาย‍ธรรม‍ศาลา​คน‍หนึ่ง​ชื่อ​ไย‌รัส​เดิน​มา และ​เมื่อ​เขา​เห็น​พระ‍เยซู​ก็​กราบ‍ลง​ที่​พระ‍บาท​ของ​พระ‍องค์

23. แล้ว​ทูล​อ้อน‍วอน​พระ‍องค์​ว่า “ลูก‍สาว​เล็กๆ​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​เจ็บ เกือบ​จะ​ตาย​แล้ว ขอ‍เชิญ​พระ‍องค์​ไป​วาง​พระ‍หัตถ์​บน​เขา เพื่อ​เขา​จะ​ได้​หาย​โรค​และ​ไม่​ตาย”

24. ฝ่าย​พระ‍องค์​ได้​เสด็จ​ไป​กับ​คน‍นั้นมี​คน​เป็น​อัน​มาก​ตาม​ไป​และ​เบียด‍เสียด​พระ‍องค์

25. มี​ผู้หญิง​คน‍หนึ่ง​เป็น​โรค​ตก​โล‌หิต​ได้​สิบ‍สอง​ปี​มา​แล้ว

26. ได้​ทน‍ทุกข์​ลำ‌บาก​มา​มาก มี​หมอ​หลาย​คน​มา​รัก‌ษา และ​ได้​เสีย​ทรัพย์​จน​หมด​สิ้น โรค​นั้น​ก็​มิ​ได้​บรร‌เทา แต่​ยิ่ง​กำ‌เริบ​ขึ้น

27. ครั้น​ผู้หญิง​นั้น​ได้​ยิน​ถึง​เรื่อง​พระ‍เยซู เขา​ก็​เดิน​ปะ‍ปน​กับ​ประ‌ชา‍ชน ที่​เบียด‍เสียด​ข้าง‍หลัง​พระ‍องค์ และ​ได้​ถูก​ต้อง​ฉลอง‍พระ‍องค์

28. เพราะ​คิด​ว่า “ถ้า​เรา​ได้​แตะ‍ต้อง​แต่​ฉลอง‍พระ‍องค์ เรา​ก็​จะ​หาย​โรค”

29. ใน​ทัน‍ใด​นั้น​โล‌หิต​ที่​ตก​ก็​หยุด​แห้ง​ไป และ​ผู้หญิง​นั้น​รู้‍สึก​ตัว​ว่า​โรค‍หาย​แล้ว

30. บัด‍เดี๋ยว​นั้น พระ‍เยซู​ทรง​รู้‍สึก​ว่า​ฤทธิ์​ซ่าน​ออก‍จาก​พระ‍องค์​แล้ว จึง​เหลียว‍หลัง​ตรัส​ว่า “ใคร​ถูก​ต้อง​เสื้อ​ของ​เรา”

31. ฝ่าย​เหล่า​สา‌วก​ก็​ทูล​ว่า “พระ‍องค์​ทรง​เห็น​แล้ว​ว่า​ประ‌ชา‍ชน​กำ‌ลัง​เบียด‍เสียด​พระ‍องค์ และ​พระ‍องค์​ยัง​จะ​ทรง‍ถาม​อีก​หรือ​ว่า ‘ใคร​ถูก​ต้อง​เรา’ ”

32. แล้ว​พระ‍เยซู​ทอด‍พระ‍เนตร​ดู​รอบ ประ‌สงค์​จะ​เห็น​ผู้หญิง​ที่​ได้​กระ‌ทำ​สิ่ง​นั้น

33. ฝ่าย​ผู้หญิง​นั้น​ก็​กลัว​จน​ตัว​สั่น เพราะ​รู้​เรื่อง​ที่​เป็น​แก่​ตัว​นั้น จึง​มา​กราบ​ลง ทูล​แก่​พระ‍องค์​ตาม​จริง​ทั้ง​สิ้น

34. พระ‍องค์​จึง​ตรัส​แก่​ผู้หญิง​นั้น​ว่า “ลูก‍หญิง​เอ๋ย ที่​เจ้า​หาย​โรค​นั้น​ก็​เพราะ​เจ้า​เชื่อ จง​ไป​เป็น​สุข​และ​หาย​โรค​นี้​เถิด”

35. เมื่อ​พระ‍องค์​ยัง​ตรัส​ไม่​ทัน​ขาด​คำ มี​บาง‍คน​ได้​มา​จาก​บ้าน​นาย​ธรรม‍ศาลา​บอก​ว่า “ลูก​สาว​ของ​ท่าน​ตาย​เสีย​แล้ว ยัง​จะ​รบ‍กวน​อา‌จารย์​ทำไม​อีก​เล่า”

36. ฝ่าย​พระ‍เยซู​ไม่​ทรง‍ฟัง​ซึ่ง​เขา​ว่า​นั้น จึง​ตรัส​แก่​นาย​ธรรม‍ศาลา​ว่า “อย่า​วิตก​เลย จง​เชื่อ​เท่า​นั้น​เถิด”

37. พระ‍องค์​ไม่​ทรง​อนุ‌ญาต​ให้​ผู้​ใด​ไป​ด้วย เว้น​แต่​เป‌โตร ยา‌กอบ และ​ยอห์น​น้อง‍ชาย​ของ​ยา‌กอบ

38. ครั้น​พระ‍องค์​เสด็จ​ไป​ถึง​เรือน​นาย‍ธรรม‍ศาลา​แล้ว ก็​เห็น​คน​วุ่น‍วาย​ร้อง‍ไห้​คร่ำ‍ครวญ​เป็น​อัน​มาก

39. และ​เมื่อ​พระ‍องค์​เสด็จ​เข้า​ไป​แล้ว จึง​ตรัส​ถาม​เขา​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​พา​กัน​ร้อง‍ไห้​วุ่น‍วาย​ไป​ทำไม เด็ก​นั้น​ไม่​ตาย แต่​นอน‍หลับ​อยู่”

40. เขา​ก็​พา​กัน​หัวเราะ​เยาะ​พระ‍องค์​แต่​เมื่อ​พระ‍องค์​ขับ​คน​ทั้ง‍หลาย​ออก​ไป​แล้ว จึง​นำ​บิดา​มารดา​และ​สา‌วก​สาม​คน​ที่​ตาม​พระ‍องค์​มา​นั้น​เข้า​ไป​ใน​ที่​ที่​เด็ก‍หญิง​อยู่

41. พระ‍องค์​จึง​จับ​มือ​เด็ก‍หญิง​นั้น​ตรัส​ว่า “ทาลิ‌ธา คูมิ” แปล‍ว่า “เด็ก‍หญิง​เอ๋ย เรา​ว่า​แก่​เจ้า​ว่า จง​ลุก​ขึ้น​เถิด”

42. ใน​ทัน‍ใด​นั้น​เด็ก‍หญิง​นั้น ก็​ลุก‍ขึ้น​เดิน เพราะ‍ว่า​เด็ก​นั้น​อายุ​ได้​สิบ‍สอง​ปี ใน​ทัน‍ใด​นั้น​คน​ทั้ง‍ปวง​ก็​ประ‌หลาด​ใจ​อย่าง​ยิ่ง

43. พระ‍องค์​ก็​กำ‌ชับ​ห้าม​เขา​แข็ง‍แรง​ไม่​ให้​บอก​ผู้​ใด​ให้​รู้​เหตุ‍การณ์​นี้ แล้ว​จึง​สั่ง​เขา​ให้​นำ​อา‌หาร​มา​ให้​เด็ก​นั้น​รับ​ประ‌ทาน