บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

มัท‌ธิว 23 ฉบับ1971 (TH1971)

พระ‍เยซู​ทรง​กล่าว​โทษ​พวก​ธรร‌มา‌จารย์​และ​พวก​ฟา‌ริสี

1. ครั้ง‍นั้น พระ‍เยซู​ตรัส​กับ​ประ‌ชา‍ชน​และ​พวก​สา‌วก​ของ​พระ‍องค์​ว่า

2. “พวก​ธรร‌มา‌จารย์​กับ​พวก​ฟา‌ริสี​นั่ง​บน​ที่​นั่ง​ของ​โม‌เสส

3. เหตุ​ฉะนั้น ทุก​สิ่ง​ซึ่ง​เขา​สั่ง‍สอน​พวก​ท่าน จง​ถือ​ประ‌พฤติ​ตาม เว้น​แต่​การ​ประ‌พฤติ​ของ​เขา​อย่า​ได้​ทำ​ตาม​เลย เพราะ​เขา​เป็น​แต่​ผู้​สั่ง‍สอน แต่​เขา​เอง​หา​ทำ​ตาม​ไม่

4. ด้วย​เขา​เอา​ห่อ​ของ​หนัก​วาง​บน​บ่า​มนุษย์ ส่วน​เขา​เอง​แม้​แต่​นิ้ว​เดียว​ก็​ไม่​จับ​ต้อง​เลย

5. การ​กระ‌ทำ​ของ​เขา​เป็น​การ​อวด​เท่า‍นั้น เขา​ใช้​กลัก‍พระ‍ธรรมอย่าง​ใหญ่ สวม​เสื้อ​ที่​มี​พู่​ห้อยอัน​ยาว

6. เขา​ชอบ​ที่​อัน​มี​เกียรติ​ใน​การ​เลี้ยง​และ​ใน​ธรรม‍ศาลา

7. กับ​ชอบ​รับ​การ​คำ‍นับ​ที่​กลาง​ตลาด และ​ชอบ​ให้​เขา​เรียก‍ว่า ‘ท่าน​อา‌จารย์’

8. ท่าน​ทั้ง‍หลาย​อย่า​ให้​ใคร​เรียก​ท่าน​ว่า ‘ท่าน​อา‌จารย์’ ด้วย​ท่าน​มี​พระ‍อา‌จารย์​แต่​ผู้‍เดียว และ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เป็น​พี่‍น้อง​กัน​ทั้ง‍หมด

9. และ​อย่า​เรียก​ผู้‍ใด​ใน​โลก​ว่า​เป็น​บิดา เพราะ​ท่าน​มี​พระ‍บิดา​แต่​ผู้‍เดียว คือ​ผู้​ที่​ทรง‍สถิต​ใน​สวรรค์

10. อย่า​ให้​ผู้‍ใด​เรียก​ท่าน​ว่า ‘พระ‍ครู’ ด้วย‍ว่า​พระ‍ครู​ของ​ท่าน​มี​แต่​ผู้​เดียว​คือ​พระ‍คริสต์

11. ผู้​ใด​ที่​เป็น​นาย​ใหญ่​ใน​พวก​ท่าน ผู้​นั้น​ย่อม​ต้อง​รับ‍ใช้​ท่าน​ทั้ง‍หลาย

12. ผู้‍ใด​จะ​ยก​ตัว​ขึ้น ผู้‍นั้น​จะ​ต้อง​ถูก​เหยียด​ลง ผู้‍ใด​ถ่อม​ตัว​ลง ผู้‍นั้น​จะ​ได้​รับ​การ​ยก​ขึ้น

13. “วิบัติ​แก่​เจ้า พวก​ธรร‌มา‌จารย์​และ​พวก​ฟา‌ริสี คน​หน้า‍ซื่อ‍ใจ‍คด เพราะ​พวก​เจ้า​ปิด​ประ‌ตู​แผ่น‍ดิน​สวรรค์​ไว้​จาก​มนุษย์ พวก​เจ้า​เอง​ก็​ไม่​เข้า​ไป และ​เมื่อ​คน​อื่น​จะ​เข้า​ไป พวก​เจ้า​ก็​ขัด‍ขวาง​ไว้

15. “วิบัติ​แก่​เจ้า พวก​ธรร‌มา‌จารย์​และ​พวก​ฟา‌ริสี คน​หน้า‍ซื่อ‍ใจ‍คด ด้วย​พวก​เจ้า​เที่ยว​ไป​ตาม​ทาง​ทะเล​และ​ทาง​บก​ทั่ว‍ไป เพื่อ​จะ​ได้​แม้​แต่​คน​เดียว​เข้า​จา‌รีต เมื่อ​ได้​แล้ว ก็​ทำ​ให้​เขา​ถึง​นรก​ยิ่ง‍กว่า​เจ้า​เอง​ถึง​สอง​เท่า

16. “วิบัติ​แก่​เจ้า คน​นำ‍ทาง​ตา‍บอด เจ้า​สอน​ว่า ‘ผู้‍ใด​จะ​สา‌บาน​อ้าง​พระ‍วิหาร คำ​สา‌บาน​นั้น​ไม่​ผูก​มัด แต่​ผู้‍ใด​จะ​สา‌บาน​อ้าง​ทอง‍คำ​ของ​พระ‍วิหาร ผู้‍นั้น​จะ​ต้อง​กระ‌ทำ​ตาม​คำ​สา‌บาน’

17. โอ คน​โฉด‍เขลา​ตา‍บอด สิ่ง​ไหน​จะ​สำ‌คัญ​กว่า ทอง‍คำ​หรือ​พระ‍วิหาร​ซึ่ง​กระ‌ทำ​ให้​ทอง‍คำ​นั้น​ศักดิ์‍สิทธิ์

18. และ​ว่า ‘ผู้‍ใด​จะ​สา‌บาน​อ้าง​แท่น​บูชา คำ​สา‌บาน​นั้น​ไม่​ผูก‍มัด แต่​ผู้‍ใด​จะ​สา‌บาน​อ้าง​เครื่อง​ตั้ง​ถวาย​บน​แท่น​บูชา​นั้น ผู้‍นั้น​ต้อง​กระ‌ทำ​ตาม​คำ​สา‌บาน’

19. ช่าง​ตา‍บอด​กัน​เสีย​จริง​หนอ สิ่ง​ใด​จะ​สำ‌คัญ​กว่า เครื่อง​ตั้ง‍ถวาย หรือ​แท่น‍บูชา​ที่​กระ‌ทำ​ให้​เครื่อง​ตั้ง‍ถวาย​นั้น​ศักดิ์‍สิทธิ์

20. เหตุ​ฉะนี้​ผู้​ใด​จะ​สา‌บาน​อ้าง​แท่น‍บูชา ก็​สา‌บาน​อ้าง​แท่น‍บูชา และ​สิ่ง​สาร‌พัด​ซึ่ง​อยู่​บน​แท่น‍บูชา​นั้น​ด้วย

21. ผู้​ใด​จะ​สา‌บาน​อ้าง​พระ‍วิหาร ก็​สา‌บาน​อ้าง​พระ‍วิหาร และ​อ้าง​พระ‍องค์​ผู้​ทรง​สถิต​ใน​พระ‍วิหาร​นั้น​ด้วย

22. ผู้​ใด​จะ​สา‌บาน​อ้าง​สวรรค์ ก็​สา‌บาน​อ้าง​พระ‍ที่‍นั่ง​ของ​พระ‍เจ้า และ​อ้าง​พระ‍องค์​ผู้​ประ‌ทับ​บน​พระ‍ที่‍นั่ง​นั้น​ด้วย

23. “วิบัติ​แก่​เจ้า พวก​ธรร‌มา‌จารย์​และ​พวก​ฟา‌ริสี คน​หน้า‍ซื่อ‍ใจ‍คด ด้วย​พวก​เจ้า​ถวาย​ทศางค์ของ​สะระ‌แหน่ ลูก‍ผัก‍ชี และ​ยี่‌หร่า ส่วน​ข้อ​สำ‌คัญ​แห่ง​ธรรม‍บัญ‌ญัติ​คือ​ความ​ยุติ‍ธรรม ความ​เมต‌ตา ความ‍เชื่อ​นั้น​ได้​ละ​เลย​เสีย การ​ถวาย​ทศางค์​พวก​เจ้า​ก็​ควร​ปฏิ‌บัติ แต่​ไม่​ควร​ละ​เลย​ข้อ​สำ‌คัญ​นั้น​ด้วย

24. โอ คน​นำ​ทาง​ตา‍บอด เจ้า​กรอง​ลูก‍น้ำ​ออก​แต่​กลืน​ตัว​อูฐ​เข้า​ไป

25. “วิบัติ​แก่​เจ้า พวก​ธรร‌มา‌จารย์​และ​พวก​ฟา‌ริสี คน​หน้า‍ซื่อ‍ใจ‍คด ด้วย​เจ้า​ขัด​ชำระ​ถ้วย​ชาม​แต่​ภาย‍นอก ส่วน​ภาย​ใน​ถ้วย​ชาม​นั้น​เต็ม​ด้วย​โจร‍กรรม​และ​การ​มัว​เมา​กิ‌เลส

26. โอ พวก​ฟา‌ริสี​ตา‍บอด จง​ชำระ​ถ้วย​ชาม​ภาย‍ใน​เสีย​ก่อน เพื่อ​ข้าง‍นอก​จะ​ได้​สะอาด​ด้วย

27. “วิบัติ​แก่​เจ้า พวก​ธรร‌มา‌จารย์​และ​พวก​ฟา‌ริสี คน​หน้า​ซื่อ​ใจ​คด เพราะ‍ว่า​เจ้า​เป็น​เหมือน​อุโมงค์​ฝัง​ศพ​ซึ่ง​ฉาบ​ด้วย​ปูน‍ขาว ข้าง‍นอก​ดู​งดงาม แต่​ข้าง‍ใน​เต็ม​ไป​ด้วย​กระ‌ดูก​คน‍ตาย และ​สาร‌พัด​โส‌โครก

28. เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ก็​เป็น​อย่าง​นั้น​แหละ ภาย‍นอก​แลดู​เหมือน​ว่า​เป็น​คน​ชอบ‍ธรรม แต่​ภาย‍ใน​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​เท็จ​เทียม​และ​อธรรม

29. “วิบัติ​แก่​เจ้า พวก​ธรร‌มา‌จารย์​และ​พวก​ฟา‌ริสี คน​หน้า‍ซื่อ‍ใจ‍คด ด้วย​พวก​เจ้า​ก่อ​สร้าง​อุโมงค์​ฝัง​ศพ​ของ​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ และ​ตก‍แต่ง​อุโมงค์​ฝัง​ศพ​ของ​ผู้​ชอบ‍ธรรม​ให้​งดงาม

30. แล้ว​กล่าว​ว่า ‘ถ้า​เรา​ได้​อยู่​ใน​สมัย​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เรา​นั้น จะ​ได้​มี​ส่วน​กับ​เขา ใน​การ​ทำ​โล‌หิต​ของ​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ให้​ตก ก็​หา​มิ​ได้’

31. อย่าง​นั้น​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ก็​เป็น​พยาน​ปรัก‌ปรำ​ตน​เอง​ว่า เจ้า​เป็น​บุตร​ของ​ผู้​ที่​ได้​ฆ่า​ผู้‍เผย​พระ‍วจนะ​เหล่า​นั้น

32. เจ้า​ทั้ง‍หลาย จง​กระ‌ทำ​ตาม​ที่​บรรพ‌บุรุษ​ได้​กระ‌ทำ​นั้น​ให้​ครบ‍ถ้วน​เถิด

33. โอ พวก‍งู พันธุ์​งู‍ร้าย เจ้า​จะ​พ้น​โทษ​นรก​อย่าง‍ไร​ได้

34. เหตุ​ฉะนั้น นี่‍แหละ เรา​ใช้​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ นัก‍ปราชญ์ และ​ธรร‌มา‌จารย์​ต่างๆ​ไป​หา​พวก​เจ้า เจ้า​ก็​จะ​ฆ่า​เสีย​บ้าง ตรึง​เสีย​ที่​กาง‌เขน​บ้าง เฆี่ยน​ตี​ใน​ธรรม‍ศาลา​ของ​เจ้า​บ้าง ข่ม‍เหง​ไล่​ออก‍จาก​เมือง‍นี้​ไป​เมือง​โน้น​บ้าง

35. ดัง‍นั้น บรร‌ดา​โล‌หิต​อัน​ชอบ‍ธรรม​ซึ่ง​ตก​ที่​แผ่น‍ดิน‍โลก ตั้ง​แต่​โล‌หิต​ของ​อา‌แบล ผู้​ชอบ‍ธรรม จน​ถึง​โล‌หิต​ของ​เศ‌คา‌ริ‌ยาห์บุตร​บา‌รัค‌ยา​ที่​พวก​เจ้า​ได้​ฆ่า​เสีย ใน​ระหว่าง​พระ‍วิหาร​กับ​แท่น‍บูชา​นั้น คง​ตก​บน​พวก​เจ้า​ทั้ง‍หลาย

36. เรา​บอก​ความ​จริง​แก่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ว่า บรร‌ดา​ผล‍กรรม​ชั่ว​เหล่า​นั้น​จะ​ตก​กับ​คน​สมัย‍นี้

พระ‍เยซู​ทรง​คร่ำ‍ครวญ​ถึง​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม

37. “โอ เย‌รู‌ซา‌เล็มๆ​ที่​ได้​ฆ่า​บรร‌ดา​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ และ​เอา​หิน​ขว้าง​ผู้​ที่​รับ‍ใช้​มา​หา​เจ้า​ถึง​ตาย เรา​ใคร่​จะ​รวบ‍รวม​ลูก​ของ​เจ้า​ไว้​เนืองๆ เหมือน​แม่‍ไก่​กก​ลูก​อยู่​ใต้​ปีก​ของ​มัน แต่​เจ้า​ไม่​ยอม​เลย​หนอ

38. ดู‍เถิด นิเวศ​ของ​เจ้า​จะ​ถูก​ทอด‍ทิ้ง​และ​เริศ‍ร้าง

39. ด้วย​เรา​ว่า​แก่​เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ว่า ตั้ง‍แต่​นี้​ต่อ​ไป​เจ้า​จะ​ไม่​เห็น​เรา​อีก กว่า​เจ้า​จะ​ออก​ปาก​กล่าว​ว่า ‘ขอ​ให้​ท่าน​ผู้​เสด็จ​มา​ใน​พระ‍นาม​ของ​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง​พระ‍เจริญ”’