บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

มัท‌ธิว 18 ฉบับ1971 (TH1971)

ผู้‍ใด​เป็น​ใหญ่​ที่‍สุด

1. ใน​เวลา‍นั้น​เหล่า​สา‌วก​มา​เฝ้า​พระ‍เยซู​ทูล​ว่า “ใคร​เป็น​ใหญ่​ใน​แผ่น‍ดิน​สวรรค์”

2. พระ‍เยซู​จึง​ทรง​เรียก​เด็ก​เล็กๆ​คน​หนึ่ง​มา ให้​ยืน​ท่าม‍กลาง​เขา

3. แล้ว​ตรัส​ว่า “เรา​กล่าว​ความ​จริง​แก่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ว่า ถ้า​พวก​ท่าน​ไม่​กลับ‍ใจ​เป็น​เหมือน​เด็ก​เล็กๆ ท่าน​จะ​เข้า​ใน​แผ่น‍ดิน​สวรรค์​ไม่​ได้​เลย

4. เหตุ​ฉะนั้น​ถ้า​ผู้‍ใด​ถ่อม​จิต‍ใจ​ลง เหมือน​เด็ก‍เล็ก​คน‍นี้ ผู้‍นั้น​จะ​เป็น​ใหญ่​ใน​แผ่น‍ดิน​สวรรค์

5. “ถ้า​ผู้‍ใด​จะ​รับ​เด็ก​เล็ก​เช่น​นี้​คน‍หนึ่ง​ใน​นาม​ของ​เรา ผู้‍นั้น​ก็​รับ​เรา​ด้วย

6. แต่​ผู้‍ใด​จะ​ทำ​ผู้​เล็ก‍น้อย​เหล่า​นี้​คน​หนึ่ง​ที่​วาง​ใจ​ใน​เรา​ให้​หลง‍ผิด ถ้า​เอา​หิน​โม่​ก้อน​ใหญ่​ผูก​คอ​ผู้‍นั้น​ถ่วง​เสีย​ที่​ทะเล​ลึก​ก็​ดี​กว่า

การ​ทด‍ลอง​ให้​กระ‌ทำ​บาป

7. “วิบัติ​แก่​โลก‍นี้​ด้วย​เหตุ​ให้​หลง‍ผิด ถึง​จำ‍เป็น​ต้อง​มี​เหตุ​ให้​หลง‍ผิด แต่​วิบัติ​แก่​ผู้​ที่​ก่อ​เหตุ​ให้​หลง‍ผิด​นั้น

8. ถ้า​มือ​หรือ​เท้า​ของ​ท่าน​ทำ​ให้​ท่าน​หลง‍ผิด จง​ตัด​ทิ้ง​เสีย ซึ่ง​จะ​เข้า​ใน​ชีวิต​นิรันดร์​ด้วย​มือ​และ​เท้า​ด้วน หรือ​พิการ​ยัง​ดี‍กว่า​มี​สอง​มือ​สอง​เท้า และ​ต้อง​ถูก​ทิ้ง​ใน​ไฟ​ซึ่ง​ไหม้​อยู่​เป็น​นิตย์

9. ถ้า​ตา​ของ​ท่าน​ทำ​ให้​ท่าน​หลง‍ผิด จง​ควัก​ออก​ทิ้ง​เสีย ซึ่ง​จะ​เข้า​ใน​ชีวิต​ด้วย​ตา​ข้าง​เดียว ยัง​ดี‍กว่า​มี​สอง​ตา​และ​ต้อง​ถูก​ทิ้ง​ไป​ใน​ไฟ​นรก

คำ​อุป‌มา​เรื่อง​แกะ​หาย​ไป

10. “จง​ระวัง​ให้​ดี อย่า​ดู‍หมิ่น​ผู้​เล็ก‍น้อย​เหล่า​นี้​สัก​คน‍หนึ่ง ด้วย​เรา​กล่าว​แก่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ว่า ทูต‍สวรรค์​ประ‌จำ​ของ​เขา​เฝ้า​อยู่​เสมอ ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍บิดา​ของ​เรา​ผู้​ทรง​สถิต​ใน​สวรรค์

12. ท่าน​ทั้ง‍หลาย​คิด‍เห็น​อย่าง‍ไร ถ้า​ผู้​หนึ่ง​มี​แกะ​อยู่​ร้อย​ตัว ตัว​หนึ่ง​หลง​หาย​ไป​จาก​ฝูง ผู้​นั้น​จะ​ไม่​ละ​แกะ​เก้า‍สิบ​เก้า​ตัว​ไว้​บน​ภูเขา แล้ว​ไป​เที่ยว​หา​ตัว​ที่​หาย​นั้น​หรือ

13. เรา​บอก​ความ​จริง​แก่​ท่าน​ว่า ถ้า​ผู้‍นั้น​พบ​แกะ​ตัว​ที่​หาย เขา​จะ​มี​ความ​เปรม‍ปรีดิ์​ยิ่ง‍กว่า​ที่​มี​แกะ​เก้า‍สิบ​เก้า​ตัว​ที่​มิ​ได้​หลง‍หาย​นั้น

14. อย่าง‍นั้น​แหละ พระ‍บิดา​ของ​ท่าน​ผู้​ทรง‍สถิต​ใน​สวรรค์ ไม่​ทรง​ปรารถ‌นา​ให้​ผู้​เล็ก​น้อย​เหล่า​นี้​สัก​คน‍หนึ่ง​พินาศ​ไปเลย

พี่‍น้อง​ผู้​กระ‌ทำ​ผิด

15. “หาก​ว่า​พี่​น้อง​ของ​ท่าน​ผู้​หนึ่ง​ทำ​ผิด​บาป​ต่อ​ท่าน จง​ไป​แจ้ง​ความ​ผิด​บาป​นั้น​แก่​เขา สอง​ต่อ​สอง​เท่า​นั้น ถ้า​เขา​ฟัง​ท่าน ท่าน​จะ​ได้​พี่‍น้อง​คืน​มา

16. แต่​ถ้า​เขา​ไม่​ฟัง​ท่าน​จง​นำ​คน​หนึ่ง​หรือ​สอง​คน​ไป​ด้วย ให้​เป็น​พยาน​สอง​สาม​ปากเพื่อ​ทุก​คำ​จะ​เป็น​หลัก‍ฐาน​ได้

17. ถ้า​เขา​ไม่​ฟัง​คน​เหล่า​นั้น จง​ไป​แจ้ง‍ความ​ต่อ​คริสต‌จักร ถ้า​เขา​ยัง​ไม่​ฟัง​คริสต‌จักร​อีก ก็​ให้​ถือ​เสีย​ว่า​เขา​เป็น​เหมือน​คน​ต่าง​ชาติ​หรือ​คน​เก็บ​ภาษี

18. เรา​บอก​ความ​จริง​แก่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ว่า สิ่ง​สาร‌พัด​ซึ่ง​ท่าน​จะ​กล่าว​ห้าม​ใน​โลก ก็​จะ​ถูก​กล่าว‍ห้าม​ใน​สวรรค์ และ​สิ่ง​ซึ่ง​ท่าน​จะ​กล่าว​อนุ‌ญาต​ใน​โลก ก็​จะ​ได้​รับ​อนุ‌ญาต​ใน​สวรรค์​เหมือน​กัน

19. เรา​กล่าว​แก่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​อีก​ว่า ถ้า​ใน​พวก​ท่าน​ที่​อยู่​ใน​โลก​สอง​คน​จะ​ร่วม​ใจ​กัน​ขอ​สิ่ง​หนึ่ง​สิ่ง​ใด พระ‍บิดา​ของ​เรา​ผู้​ทรง​สถิต​ใน​สวรรค์​ก็​จะ​ทรง​กระ‌ทำ​ให้

20. ด้วย‍ว่า​มี​สอง​สาม​คน​ประ‌ชุม​กัน​ที่​ไหนๆ​ใน​นาม​ของ​เรา เรา​จะ​อยู่​ท่าม‍กลาง​เขา​ที่​นั่น”

คำ​อุป‌มา​เรื่อง​ทาส​ที่​ไม่‍ยอม​ให้​อภัย

21. ขณะ​นั้น​เป‌โตร​มา​ทูล​พระ‍องค์​ว่า “พระ‍องค์​เจ้า‍ข้า หาก​พี่‍น้อง​ของ​ข้า‍พระ‍องค์​จะ​กระ‌ทำ​ผิด​ต่อ​ข้า‍พระ‍องค์​เรื่อย​ไป ข้า‍พระ‍องค์​ควร​จะ​ยก​ความ​ผิด​ของ​เขา​สัก​กี่‍ครั้ง ถึง​เจ็ด‍ครั้ง​หรือ”

22. พระ‍เยซู​ตรัส‍ตอบ​เขา​ว่า “เรา​มิ​ได้​ว่า​เพียง​เจ็ด‍ครั้ง​เท่า​นั้น แต่​เจ็ด‍ครั้ง​คูณ​ด้วย​เจ็ด‍สิบ

23. “เหตุ​ฉะนั้น​แผ่น‍ดิน​สวรรค์​เปรียบ​เหมือน​เจ้า​องค์​หนึ่ง​ทรง​ประ‌สงค์​จะ​คิด​บัญ‌ชี​กับ​ทาส

24. เมื่อ​ตั้ง‍ต้น​ทำ​การ​นั้น​แล้ว เขา​พา​คน‍หนึ่ง​ซึ่ง​เป็น‍หนี้​หนึ่ง‍หมื่น​ตะลันต์มา​เฝ้า

25. ท่าน​จึง​สั่ง​ให้​ขาย​ตัว​กับ​ทั้ง​เมีย และ​ลูก​และ​บรร‌ดา​สิ่ง​ของ​ที่​เขา​มี​อยู่​นั้น​เอา​มา​ใช้​หนี้ เพราะ​เขา​ไม่​มี​เงิน​จะ​ใช้‍หนี้

26. ทาส​ลูก‍หนี้​ผู้​นั้น​จึง​กราบ​ลง​วิง‍วอน​ว่า ‘ข้า‍แต่​ท่าน ขอ​โปรด​ผัด​ไว้​ก่อน แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​จะ​ใช้​หนี้​ทั้ง​สิ้น’

27. เจ้า​องค์​นั้น​มี​พระ‍ทัย​เมต‌ตา โปรด​ยก‍หนี้​ปล่อย​ตัว​เขา​ไป

28. แต่​ทาส​ผู้​นั้น​ออก​ไป​พบ​คน​หนึ่ง​เป็น​เพื่อน‍ทาส​ด้วย​กัน ซึ่ง​เป็น​หนี้​เขา​อยู่​หนึ่ง​ร้อย​เด‌นา‌ริ‌อัน จึง​จับ​คน​นั้น​บีบ​คอ​ว่า ‘จง​ใช้​หนี้​ให้​ข้า’

29. เพื่อน‍ทาส​คน‍นั้น​ได้​กราบ‍ลง​อ้อน‍วอน​ว่า ‘ขอ​โปรด​ผัด​ไว้​ก่อน​แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​จะ​ใช้​ให้’

30. แต่​เขา​ไม่​ยอม จึง​นำ​ทาส​ลูก‍หนี้​นั้น​ไป​จำ​จอง​ไว้​จน​กว่า​จะ​ใช้​เงิน​นั้น

31. ฝ่าย​พวก​เพื่อน‍ทาส​เมื่อ​เห็น​เหตุ‍การณ์​เช่น​นั้น ก็​พา​กัน​สลด‍ใจ​ยิ่ง​นัก จึง​นำ​เหตุ‍การณ์​ทั้ง‍ปวง​ไป​กราบ‍ทูล​เจ้า​องค์​นั้น

32. ท่าน​จึง​ทรง​เรียก​ทาส​นั้น​มา​สั่ง​ว่า ‘อ้าย‍ข้า​ชาติ​ชั่ว เรา​ได้​โปรด​ยก‍หนี้​ให้​เอ็ง​หมด เพราะ​เอ็ง​ได้​อ้อน‍วอน​เรา

33. เอ็ง​ควร​จะ​เมต‌ตา​เพื่อน​ทาส​ด้วย​กัน เหมือน​เรา​ได้​เมต‌ตา​เอ็ง​มิ​ใช่​หรือ’

34. แล้ว​เจ้า​องค์​นั้น​กริ้ว จึง​มอบ​ผู้​นั้น​ไว้​แก่​เจ้า‍หน้า‍ที่​ให้​ทร‌มาน จน​กว่า​จะ​ใช้​หนี้​หมด

35. พระ‍บิดา​ของ​เรา​ผู้​ทรง‍สถิต​ใน​สวรรค์ จะ​ทรง​กระ‌ทำ​แก่​ท่าน​ทุก‍คน​อย่าง​นั้น ถ้า​หาก‍ว่า​ท่าน​แต่​ละ​คน​ไม่​ยก‍โทษ​ให้​แก่​พี่‍น้อง​ของ​ท่าน​ด้วย​ใจ​กว้าง​ขวาง”