บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กิจ‍การ​ของ​อัคร‌ทูต 25 ฉบับ1971 (TH1971)

เปา‌โล​ถวาย​ฎีกา​ถึง​จักร‌พรรดิ​ซีซาร์

1. เมื่อ​เฟส‌ทัส​เข้า​รับ​ตำ‌แหน่ง​ราช‍การ​ได้​สาม​วัน​แล้ว จึง​ออก​จาก​เมือง​ซี‌ซา‌รี‌ยา​ขึ้น​ไป​ยัง​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม

2. พวก​มหา‍ปุ‌โร‌หิต​กับ​คน​สำ‌คัญๆ​ใน​พวก​ยิว​มา​ฟ้อง​เปา‌โล​ต่อ​ท่าน และ​ได้​วิง‍วอน

3. ขอ​ให้​กรุณา​เขา​โดย​สั่ง​ให้​ส่ง​เปา‌โล​มา​ยัง​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม ด้วย​เขา​คิด​จะ​ซุ่ม​คอย​ฆ่า​ท่าน​เสีย​กลาง​ทาง

4. ฝ่าย​เฟส‌ทัส​จึง​ตอบ​ว่า เปา‌โล​นั้น​ถูก​คุม​ไว้​ใน​เมือง​ซี‌ซา‌รี‌ยา และ​อีก​หน่อย​หนึ่ง​ท่าน​เอง​ก็​จะ​กลับ​ไป​ยัง​เมือง​นั้น

5. ท่าน​จึง​ว่า “ถ้า​เปา‌โล​มี​ความ​ผิด​อย่าง​หนึ่ง​อย่าง​ใด ให้​พวก​ผู้ใหญ่​ใน​พวก​ท่าน​ลง​ไป​ด้วย​กัน​ยื่น​ฟ้อง​เอา​เถิด”

6. เมื่อ​ท่าน​พัก​อยู่​ที่​นั่น​ไม่​เกิน​แปด​หรือ​สิบ​วัน แล้ว​ก็​ได้​ลง​ไป​ยัง​เมือง​ซี‌ซา‌รี‌ยา ครั้น​รุ่ง​ขึ้น​ท่าน​จึง​นั่ง​บัล‌ลังก์ และ​สั่ง​ให้​พา​เปา‌โล​เข้า​มา

7. ครั้น​เปา‌โล​เข้า​มา​แล้ว พวก​ยิว​ที่​ลง​มา​จาก​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ก็​ยืน​ล้อม​ไว้​รอบ และ​กล่าว​ความ​อุก‍ฉกรรจ์​ใส่​เปา‌โล​หลาย​ข้อ ซึ่ง​พิสูจน์​ไม่​ได้

8. เปา‌โล​จึง​แก้​คดี​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​ไม่​ได้​กระ‌ทำ​อะไร​ผิด​กฎ‍หมาย​ของ​พวก​ยิว หรือ​ผิด​ต่อ​พระ‍วิหาร หรือ​ต่อ​ซีซาร์”

9. ฝ่าย​เฟส‌ทัส​อยาก​ได้​ความ​ชอบ​จาก​พวก​ยิว​จึง​ถาม​เปา‌โล​ว่า “เจ้า​อยาก​จะ​ขึ้น​ไป​ยัง​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ให้​เรา​ชำระ​ความ​เรื่อง​นี้​ที่​นั่น​หรือ”

10. เปา‌โล​ตอบ​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​ก็​กำ‌ลัง​ยืน​อยู่​ต่อ‍หน้า​บัล‌ลังก์​ของ​ซีซาร์​อยู่​แล้ว ก็​สม‍ควร​จะ​พิพาก‌ษา​ข้าพ‌เจ้า​เสีย​ที่​นี่​ตาม​ที่​ท่าน​ทราบ​ดี ข้าพ‌เจ้า​ไม่​ได้​กระ‌ทำ​ผิด​ต่อ​พวก​ยิว

11. ถ้า​ข้าพ‌เจ้า​เป็น​ผู้​กระ‌ทำ​ผิด และ​ได้​กระ‌ทำ​อะไร​ที่​ควร​จะ​มี​โทษ​ถึง​ตาย ข้าพ‌เจ้า​ก็​ยอม​ตาย​ไม่​ขัด‍ขืน แต่​ถ้า​เรื่อง​ที่​เขา​ฟ้อง​ข้าพ‌เจ้า​นั้น​ไม่‍จริง​แล้ว ไม่​มี​ผู้‍ใด​มี​อำ‌นาจ​จะ​มอบ​ข้าพ‌เจ้า​ให้​เขา​ได้ ข้าพ‌เจ้า​ขอ​ถวาย​ฎีกา​ถึง​ซีซาร์”

12. ฝ่าย​เฟส‌ทัส​เมื่อ​พูด​กับ​ที่​ปรึก‌ษา​แล้ว จึง​ตอบ​ว่า “เจ้า​ได้​ถวาย​ฎีกา​ถึง​ซีซาร์ เจ้า​ก็​จะ​ต้อง​ไป​เฝ้า​ซีซาร์”

เขา​นำ​เปา‌โล​มา​หน้า​กษัตริย์​อา‌กริป‌ปา​และ​พระ‍นาง​เบอร์‌นิส

13. ครั้น​ล่วง​ไป​หลาย​วัน​กษัตริย์​อา‌กริป‌ปา​กับ​พระ‍นาง​เบอร์‌นิส ก็​เสด็จ​มา​เยี่ยม​คำ‍นับ​เฟส‌ทัส​ยัง​เมือง​ซี‌ซา‌รี‌ยา

14. ขณะ​ที่​ท่าน​ค้าง​อยู่​ที่​นั่น​หลาย​วัน เฟส‌ทัส​ก็​เล่า​คดี​ของ​เปา‌โล​ให้​กษัตริย์​ฟัง​ว่า “มี​คน‍หนึ่ง​ซึ่ง​เฟ‌ลิกส์​ได้​ขัง​ทิ้ง​ไว้

15. เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​ไป​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม พวก​มหา‍ปุ‌โร‌หิต​กับ​พวก​ผู้ใหญ่​ของ​พวก​ยิว​มา​ฟ้อง ขอ​ให้​ข้าพ‌เจ้า​ตัด‍สิน​ลง‍โทษ​เขา

16. ข้าพ‌เจ้า​จึง​ตอบ​ว่า ไม่​ใช่​ธรรม‌เนียม​ของ​ชาว​โรม​ที่​จะ​มอบ‍ตัว​จำ‌เลย ก่อน​ที่​โจทก์​กับ​จำ‌เลย​มา​พร้อม‍หน้า​กัน และ​ให้​จำ‌เลย​มี​โอ‌กาส​แก้​คดี​ใน​ข้อ‍หา​นั้น

17. ครั้น​พวก​โจทก์​กับ​จำ‌เลย​มา​พร้อม​กัน​ที่​นี่​แล้ว ข้าพ‌เจ้า​ก็​มิ​ได้​รอ‍ช้า ใน​วัน​รุ่ง​ขึ้น​ข้าพ‌เจ้า​ได้​นั่ง​บัล‌ลังก์ และ​สั่ง​ให้​พา​จำ‌เลย​เข้า​มา

18. เมื่อ​พวก​โจทก์​ยืน​ขึ้น เขา​มิ​ได้​กล่าว‍หา​จำ‌เลย​เหมือน​ที่​ข้าพ‌เจ้า​คาด​ไว้​นั้น

19. เป็น​แต่​เพียง​ปัญ‌หา​เถียง​กัน​ด้วย​เรื่อง​ลัทธิ​ศาส‌นา​ของ​เขา​เอง และ​ด้วย​เรื่อง​คน‍หนึ่ง​ที่​ชื่อ​เย‌ซู​ซึ่ง​ตาย​แล้ว แต่​เปา‌โล​ยืน‍ยัน​ว่า​ยัง​เป็น​อยู่

20. เมื่อ​ข้าพ‌เจ้า​ยัง​งง‌งวย​อยู่​ว่า​จะ​พิจาร‌ณา​ปัญ‌หา​นั้น​อย่าง‍ไร​ดี จึง​ถาม​เปา‌โล​ว่า จะ​ใคร่​ขึ้น​ไป​ยัง​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ให้​ชำระ​ความ​นั้น​ที่​นั่น​หรือ​ไม่

21. แต่​เมื่อ​เปา‌โล​ได้​ขอ​ให้​ขัง​ไว้​เพื่อ​ให้​มหา‍จักร‌พรรดิ​ตัด‍สิน ข้าพ‌เจ้า​จึง​สั่ง​ให้​คุม​ขัง​เขา​ไว้​จน‍กว่า​จะ​ส่ง​ตัว​ไป​ถึง​ซีซาร์​ได้”

22. อา‌กริป‌ปา​จึง​กล่าว​แก่​เฟส‌ทัส​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​จะ​ใคร่​ฟัง​ปาก‍คำ​คน‍นั้น​ด้วย” เฟส‌ทัส​จึง​กล่าว​ว่า “พรุ่ง‍นี้​ท่าน​จะ​ได้​ฟัง​เขา”

23. ครั้น​วัน​รุ่ง​ขึ้น​อา‌กริป‌ปา​กับ​เบอร์‌นิส เสด็จ​มา​พร้อม​ด้วย​ราช‍บริ‌พาร​เป็น​ที่​สง่า‍ผ่า‍เผย​มาก จึง​เข้า​ไป​ประ‌ทับ​ใน​ห้อง​พิจาร‌ณา​พร้อม​กับ​นาย‍พัน​และ​คน​สำ‌คัญๆ​ทั้ง‍หลาย​ใน​นคร​นั้น แล้ว​เฟส‌ทัส​จึง​สั่ง​ให้​พา​เปา‌โล​เข้า​มา

24. เฟส‌ทัส​จึง​ทูล​ว่า “ดู‍ก่อน ท่าน​กษัตริย์​อา‌กริป‌ปา​และ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ที่​อยู่​ด้วย​กัน​ที่​นี่ ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เห็น​คน‍นี้ ที่​บรร‌ดา​พวก‍ยิว​ได้​วิง‍วอน​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง​ใน​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​และ​ที่‍นี่​ด้วย ร้อง​ว่า​เขา​ไม่‍ควร​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ต่อ‍ไป

25. แต่​ข้าพ‌เจ้า​เห็น​ว่า​เขา​ไม่​ได้​ทำ​ผิด​สิ่ง​ไร​ที่​ควร​จะ​ต้อง​ตาย และ​เพราะ​เขา​เอง​ได้​ถวาย​ฎีกา​มหา‍จักร‌พรรดิ ข้าพ‌เจ้า​ตก‍ลง​ใจ​ว่า​จะ​ส่ง​เขา​ไป

26. ข้าพ‌เจ้า​ไม่​มี​ราย‍งาน​อะไร​แน่​ชัด​เรื่อง​คน‍นี้ ที่​จะ​ถวาย​เจ้า‍นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า เหตุ​ฉะนั้น ข้าพ‌เจ้า​จึง​พา​เขา​ออก​มา​ต่อ‍หน้า​ท่าน​ทั้ง‍หลาย มี​กษัตริย์​อา‌กริป‌ปา​เป็น​ประ‌ธาน หวัง​ว่า​เมื่อ​ไต่‍สวน​แล้ว​จะ​มี​เรื่อง​พอ​ที่​จะ​ถวาย​ราย‍งาน​ไป​ได้​บ้าง

27. เพราะ​ข้าพ‌เจ้า​เห็น​ว่า ที่​จะ​ส่ง​จำ‌เลย​ไป และ​มิ​ได้​ส่ง​ข้อ‍หา​ไป​ด้วย ก็​เป็น​การ​เหลว‍ไหล​ไม่​ได้​เรื่อง”