บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กิจ‍การ​ของ​อัคร‌ทูต 2 ฉบับ1971 (TH1971)

พระ‍วิญ‌ญาณ​บริ‌สุทธิ์​เสด็จ​มา​สถิต

1. เมื่อ​วัน​เทศ‌กาล​เพ็น‌เท‌คอสต์มา​ถึง จำ‌พวก​ศิษย์​จึง​รวม​อยู่​ใน​ที่​แห่ง​เดียว​กัน

2. ใน​ทัน‍ใด​นั้น​มี​เสียง​มา​จาก​ฟ้า​เหมือน​เสียง​พายุ​กล้า​สั่น​ก้อง​ทั่ว​ตึก​ที่​เขา​นั่ง​อยู่​นั้น

3. มี​เปลว​ไฟ​สัณ‌ฐาน​เหมือน​ลิ้น​ปรา‌กฏ​แก่​เขา​กระ‌จาย​อยู่​บน​เขา​สิ้น​ทุก‍คน

4. เขา​เหล่า​นั้น​ก็​ประ‌กอบ​ด้วย​พระ‍วิญ‌ญาณ​บริ‌สุทธิ์ จึง​ตั้ง‍ต้น​พูด​ภา‌ษา​อื่นๆ​ตาม​ที่​พระ‍วิญ‌ญาณ​ทรง​โปรด​ให้​พูด

5. มี​พวก‍ยิว​จาก​ทุก​ประ‌เทศ​ทั่ว​ใต้​ฟ้า​ซึ่ง​เป็น​ผู้​เกรง​กลัว​พระ‍เจ้า มา​อยู่​ใน​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม

6. เมื่อ​มี​เสียง​อย่าง​นั้น​เขา​จึง​พา​กัน​มา และ​ฉงน‍สน‌เท่ห์​เพราะ​ต่าง​คน​ต่าง​ได้​ยิน​เขา​พูด​ภา‌ษา​ของ​ตัว

7. คน​ทั้ง‍ปวง​จึง​ประ‌หลาด​และ​อัศ‌จรรย์​ใจ​พูด​ว่า “ดู‍แน่ะ คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​พูด​กัน​นั้น​เป็น​ชาว​กา‌ลิลี​ทุก​คน​ไม่​ใช่​หรือ

8. เหตุ​ไฉน​เรา​ทุก‍คน​ได้​ยิน​เขา​พูด​ภา‌ษา​ของ​บ้าน‍เกิด‍เมือง‍นอน​ของ​เรา

9. เช่น​ชาว​ปาร‌เธีย​และ​มี‌เดีย ชาว​เอ‌ลาม​และ​คน​ที่​อยู่​ใน​เขต‍แดน​เม‌โส‌โป‌เต‌เมีย และ​แคว้น​ยู‌เดีย​และ​แคว้น​คัป‌ปา‌โด‌เซีย ใน​แคว้น​ปอน‌ทัส​และ​เอ‌เชีย

10. ใน​แคว้น​ฟรี‌เจีย แคว้น​ปัม‌ฟี‌เลีย​และ​ประ‌เทศ​อียิปต์​ใน​แขวง​เมือง​ลิเบีย​ซึ่ง​ขึ้น​กับ​นคร​ไซ‌รีน และ​คน​มา​จาก​กรุง​โรม ทั้ง​พวก‍ยิว​กับ​คน​เข้า​จา‌รีต​ยิว

11. ชาว​เกาะ​ครีต​และ​ชาว​อา‌ระ‌เบีย เรา​ทั้ง‍หลาย​ต่าง​ก็​ได้​ยิน​คน​เหล่า‍นี้​กล่าว​ถึง​มห‌กิจ​ของ​พระ‍เจ้า ตาม​ภา‌ษา​ของ​เรา​เอง”

12. เขา​ทั้ง‍หลาย​จึง​อัศ‌จรรย์​ใจ และ​ฉงน‍สน‌เท่ห์​พูด​กัน​ว่า “นี่​อะไร​กัน”

13. แต่​บาง‍คน​เยาะ‍เย้ย​ว่า “คน​เหล่า‍นั้น​เมา​เหล้า‍องุ่น​ใหม่”

คำ​ปรา‌ศรัย​ของ​เป‌โตร​ใน​วัน​เพ็น‌เท‌คอสต์

14. ฝ่าย​เป‌โตร​ได้​ยืน​ขึ้น​กับ​อัคร‌ทูต​สิบ‍เอ็ด​คน และ​ได้​กล่าว​แก่​คน​ทั้ง‍ปวง​ด้วย​เสียง​อัน​ดัง​ว่า “ท่าน​ชาว​ยู‌เดีย​และ​บรร‌ดา​คน​ที่​อยู่​ใน​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม จง​ทราบ​เรื่อง​นี้​และ​ฟัง​ถ้อย‍คำ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​เถิด

15. ด้วย‍ว่า​คน​เหล่า​นี้​มิ​ได้​เมา​เหล้า‍องุ่น​เหมือน​อย่าง​ที่​ท่าน​คิด​นั้น เพราะ‍ว่า​เป็น​เวลา​สาม​โมง​เช้า

16. แต่​เหตุ‍การณ์​นี้​เกิด​ขึ้น​ตาม​คำ​ซึ่ง​โย‌เอล​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ได้​กล่าว​ไว้​ว่า

17. ‘พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า​ใน​วาระ​สุด‍ท้าย เรา​จะ​เท​ฤทธิ์‍เดช​แห่ง​พระ‍วิญ‌ญาณ​ของ​เรา​โปรด​ประ‌ทาน​แก่​มนุษย์​ทั้ง‍ปวง บุตรา​บุตรี​ของ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​กล่าว​คำ​พยา‌กรณ์ คน‍หนุ่ม​ของ​ท่าน​จะ​เห็น​นิมิต และ​คน​แก่​จะ​ฝัน​เห็น

18. ใน​คราว​นั้น เรา​จะ​เท​ฤทธิ์‍เดช​แห่ง​พระ‍วิญ‌ญาณ​ของ​เรา​บน​ทาส​ทาสี​ของ​เรา และ​คน​เหล่า​นั้น​จะ​กล่าว​คำ​พยา‌กรณ์

19. เรา​จะ​สำ‌แดง​การ​อัศ‌จรรย์​ใน​อา‌กาศ​เบื้อง​บน และ​นิมิต​ที่​แผ่น‍ดิน​เบื้อง​ล่าง เป็น​เลือด ไฟ และ​ไอ‍ควัน

20. ดวง‍อา‌ทิตย์​จะ​มืด​ไป และ​ดวง‍จันทร์​จะ​กลับ​เป็น​เลือด ก่อน​ถึง​วัน‍ใหญ่​นั้น คือ​วัน‍ใหญ่​ยิ่ง​ของ​พระ‍เจ้า

21. และ​จะ​เป็น​เช่น‍นี้​คือ ทุก‍คน​ซึ่ง​ได้​ออก​พระ‍นาม​ของ​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​รอด’

22. “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ผู้‍เป็น​ชน‍ชาติ​อิส‌รา‌เอล ขอ​ฟัง​คำ​ของ​ข้าพ‌เจ้า คือ​พระ‍เยซู​ชาว​นา‌ซา‌เร็ธ เป็น​ผู้​ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​โปรด​ชี้‍แจง​ให้​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ทราบ โดย​การ​อิทธิ‍ฤทธิ์ การ​อัศ‌จรรย์​และ​หมาย‍สำ‌คัญ​ต่างๆ ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​กระ‌ทำ​โดย​พระ‍องค์​นั้น ท่าม​กลาง​ท่าน​ทั้ง‍หลาย ดัง​ที่​ท่าน​ทราบ​อยู่​แล้ว

23. พระ‍เยซู​นี้​ทรง​ถูก‍มอบ​ไว้​ตาม​ที่​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​ดำริ​แน่‍นอน​ล่วง‍หน้า​ไว้​ก่อน ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ได้​ให้​คน​อธรรม​จับ​พระ‍องค์​ไป​ตรึง​ที่​กาง‌เขน​และ​ประ‌หาร​ชีวิต​เสีย

24. พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​บัน‌ดาล​ให้​พระ‍องค์​คืน​พระ‍ชนม์ ด้วย​ทรง​กำ‌จัด​ความ​เจ็บ‍ปวด​แห่ง​ความ​ตาย​เสีย เพราะ‍ว่า​ความ​ตาย​จะ​ครอบ‍งำ​พระ‍องค์​ไว้​ไม่​ได้

25. เพราะ​กษัตริย์​ดา‌วิด​ได้​ทรง​กล่าว​ถึง​พระ‍องค์​ว่า ‘ข้าพ‌เจ้า​ได้​เห็น​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​ตรง‍หน้า​ข้าพ‌เจ้า​เสมอ เพราะ‍ว่า​พระ‍องค์​ประ‌ทับ​ที่​มือ‍ขวา​ของ​ข้าพ‌เจ้า เพื่อ​ข้าพ‌เจ้า​จะ​มิ​ได้​หวั่น‍ไหว

26. เพราะ​ฉะนั้น จิต‍ใจ​ของ​ข้าพ‌เจ้า​จึง​ยินดี และ​ลิ้น​ของ​ข้าพ‌เจ้า​จึง​เปรม‍ปรีดิ์ อนึ่ง​ร่าง‍กาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า​จะ​อยู่​ด้วย​ความ​ไว้​ใจ

27. เพราะ​พระ‍องค์​จะ​ไม่​ทรง​ละ​ข้า‍พระ‍องค์​ไว้​ใน​แดน​คน‍ตาย ทั้ง​จะ​ไม่​ทรง​ให้​องค์​บริ‌สุทธิ์​ของ​พระ‍องค์​เปื่อย‍เน่า​ไป

28. พระ‍องค์​ได้​ทรง​โปรด​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​ทราบ​ทาง​แห่ง​ชีวิต​แล้ว พระ‍องค์​ทรง​โปรด​ให้​ข้า‍พระ‍องค์​มี​ความ​ยินดี​เต็ม‍เปี่ยม​หน้า​พระ‍พักตร์​ของ​พระ‍องค์’

29. “พี่‍น้อง​ทั้ง‍หลาย ข้าพ‌เจ้า​มี​ใจ‍กล้า​ที่​จะ​กล่าว​แก่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ถึง​ดา‌วิด​บรรพ‌บุรุษ​ของ​เรา​ว่า ท่าน​สิ้น​ชีวิต​แล้ว​ฝัง​ไว้ และ​อุโมงค์​ฝัง‍ศพ​ของ​ท่าน​ยัง​อยู่​กับ​เรา​จน‍ถึง​ทุก​วัน‍นี้

30. ท่าน​เป็น​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ และ​ทราบ‍ว่า​พระ‍เจ้า​ตรัส​สัญ‌ญา​ไว้​แก่​ท่าน​ด้วย​พระ‍ปฏิ‌ญาณ​ว่า พระ‍องค์​จะ​ทรง​ประ‌ทาน​ผู้​หนึ่ง​ใน​วงศ์​ตระ‌กูล​ของ​ท่าน​ให้​ประ‌ทับ​บน​พระ‍ที่‍นั่ง​ของ​ท่าน

31. กษัตริย์​ดา‌วิด​ก็​ทรง​ล่วง​รู้​เหตุ‍การณ์​นี้​ก่อน จึง​ทรง​กล่าว​ถึง​การ​คืน​พระ‍ชนม์​ของ​พระ‍คริสต์​ว่า พระ‍เจ้า​มิ​ได้​ทรง​ละ​พระ‍องค์​ไว้​ใน​แดน​คน‍ตาย ทั้ง​พระ‍มังสะ​ของ​พระ‍องค์​ก็​ไม่​เปื่อย‍เน่า​ไป

32. พระ‍เยซู​นี้​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​บัน‌ดาล​ให้​คืน​พระ‍ชนม์​แล้ว ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​เป็น​พยาน​ใน​ข้อ​นี้

33. เหตุ​ฉะนั้น​เมื่อ​ทรง​เชิด‍ชู​พระ‍องค์​ขึ้น​อยู่​ที่​พระ‍หัตถ์​เบื้อง‍ขวา​ของ​พระ‍เจ้า และ​ครั้น​พระ‍องค์​ได้​ทรง‍รับ​พระ‍วิญ‌ญาณ​บริ‌สุทธิ์​จาก​พระ‍บิดา​ตาม​พระ‍สัญ‌ญา พระ‍องค์​ได้​ทรง​เท​ฤทธิ์​เดช​นี้​ลง‍มา ดัง​ที่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ได้​ยิน และ​เห็น​แล้ว

34. เหตุ​ว่า​ท่าน​ดา‌วิด​ไม่​ได้​ขึ้น​ไป​ยัง​สวรรค์​แต่​ท่าน​ได้​กล่าว​ว่า ‘พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​ของ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า จง​นั่ง​ขวา​มือ​ของ​เรา

35. จน‍กว่า​เรา​จะ​กระ‌ทำ​ให้​ศัตรู​ของ​เจ้า​อยู่​ใต้​เท้า​เจ้า ’

36. เหตุ​ฉะนั้น ให้​พงศ์‍พันธุ์​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍ปวง​ทราบ​แน่‍นอน​ว่า พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​ยก​พระ‍เยซู​นี้ ซึ่ง​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ได้​ตรึง​ไว้​ที่​กาง‌เขน​นั้น ทรง‍ตั้ง​ขึ้น​ให้​เป็น​ทั้ง​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​และ​เป็น​พระ‍คริสต์”

37. เมื่อ​คน​ทั้ง‍หลาย​ได้‍ยิน​แล้ว​ก็​รู้‍สึก​แปลบ‍ปลาบ​ใจ จึง​กล่าว​แก่​เป‌โตร​และ​อัคร‌ทูต​อื่นๆ​ว่า “พี่‍น้อง​เอ๋ย เรา​จะ​ทำ​อย่าง‍ไร​ดี”

38. ฝ่าย​เป‌โตร​จึง​กล่าว​แก่​เขา​ว่า “จง​กลับ‍ใจ​ใหม่​และ​รับ​บัพ‌ติศ‌มาใน​พระ‍นาม​แห่ง​พระ‍เยซู‍คริสต์​สิ้น​ทุก‍คน เพื่อ​พระ‍เจ้า​จะ​ทรง‍ยก​ความ​ผิด​บาป​ของ​ท่าน​เสีย แล้ว​ท่าน​จะ​ได้​รับ​พระ‍ราช‍ทาน​พระ‍วิญ‌ญาณ​บริ‌สุทธิ์

39. ด้วย‍ว่า​พระ‍สัญ‌ญา​นั้น​ตก​แก่​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​กับ​ลูก‍หลาน​ของ​ท่าน​ด้วย และ​แก่​คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​อยู่​ไกล คือ​ทุก‍คน​ที่​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​พระ‍เจ้า​ของ​เรา​ทรง​เรียก​มา​เฝ้า​พระ‍องค์”

40. เป‌โตร​จึง​กล่าว​อีก​หลาย​คำ​เป็น​พยาน และ​ได้​เตือน‍สติ​เขา​ว่า “จง​เอา​ตัว​รอด​จาก​ชาติ​พันธุ์​ที่​คด‍โกง​นี้​เถิด”

41. คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​รับ​คำ​ของ​เป‌โตร​ก็​รับ​บัพ‌ติศ‌มา ใน​วัน​นั้น​มี​คน​เข้า​เป็น​สา‌วก​ประ‌มาณ​สาม‍พัน​คน

42. เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​ขะ‌มัก‍เขม้น​ฟัง​คำ‍สอน​ของ​จำ‌พวก​อัคร‌ทูต​และ​ร่วม​สา‌มัคคี​ธรรม ทั้ง​ขะ‌มัก‍เขม้น​ใน​การ​หัก​ขนม‍ปัง​และ​การ​อธิษ‌ฐาน

ชีวิต​ใน​หมู่‍คน​ที่​เชื่อ‍ถือ

43. เขา​มี​ความ​เกรง‍กลัว​ด้วย​กัน​ทุก‍คน และ​พวก​อัคร‌ทูต​ทำ​การ​อัศ‌จรรย์ และ​หมาย​สำ‌คัญ​หลาย​ประ‌การ

44. บรร‌ดา​ผู้​ที่​เชื่อ‍ถือ​นั้น​ก็​อยู่​พร้อม​กัน ณ ที่​แห่ง​เดียว และ​ทรัพย์​สิ่ง​ของ​ของ​เขา​เหล่า​นั้น​เขา​เอา​มา​รวม​กัน​เป็น​ของ‍กลาง

45. เขา​จึง​ได้​ขาย​ที่​ดิน​และ​ทรัพย์​สิ่ง​ของ มา​แบ่ง​ให้​แก่​คน​ทั้ง‍ปวง​ตาม​ซึ่ง​ทุก‍คน​ต้อง‍การ

46. เขา​ได้​ร่วม​ใจ​กัน​ไป​ใน​พระ‍วิหาร และ​หัก​ขนม‍ปัง​ตาม​บ้าน​ของ​เขา ร่วม​รับ‍ประ‌ทาน​อา‌หาร​ด้วย​ความ​ชื่น‍ชม‍ยินดี​และ​ใจ​กว้าง‍ขวาง ทุก‍วัน​เรื่อย​ไป

47. ทั้ง​ได้​สรร‌เสริญ​พระ‍เจ้า​และ​คน​ทั้ง‍ปวง​ก็​ชอบ​ใจ ฝ่าย​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า ได้​ทรง​โปรด​ให้​คน​ทั้ง‍หลาย​ซึ่ง​กำ‌ลัง​จะ​รอด มา​เข้า​กับ​พวก​สา‌วก​ทุก​วันๆ