บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

กิจ‍การ​ของ​อัคร‌ทูต 10 ฉบับ1971 (TH1971)

เป‌โตร​และ​โคร‌เน‌ลิ‌อัส

1. ยัง​มี​ชาย​คน‍หนึ่ง​ชื่อ​โคร‌เน‌ลิ‌อัส อา‌ศัย​อยู่​ใน​เมือง​ซี‌ซา‌รี‌ยา เป็น​นาย‍ร้อย​อยู่​ใน​กอง‍ทหาร​ที่​เรียก‍ว่า กอง​อิตา‌เลีย

2. ทั้ง​ท่าน​และ​ครอบ‍ครัว​เป็น​คน​ยำ‌เกรง​พระ‍เจ้า ท่าน​เคย​ให้​ทาน​มาก​มาย​แก่​ประ‌ชา‍ชน และ​อธิษ‌ฐาน​พระ‍เจ้า​เสมอ

3. เวลา​ประ‌มาณ​บ่าย​สาม​โมง นาย‍ร้อย​นั้น​เห็น​นิมิต​แจ่ม‍กระ‌จ่าง คือ​เห็น​ทูต​องค์​หนึ่ง​ของ​พระ‍เจ้า​เข้า​มา​หา​ตน​กล่าว​ว่า “โคร‌เน‌ลิ‌อัส​เอ๋ย”

4. และ​เมื่อ​โคร‌เน‌ลิ‌อัส​เขม้น​ดู​ทูต​องค์​นั้น ด้วย​ความ​ตก‍ใจ​กลัว จึง​ถาม​ว่า “นี่​เป็น​ประ‌การ​ใด พระ‍เจ้า​ข้า” ทูต‍สวรรค์​จึง​ตอบ​ท่าน​ว่า “คำ​อธิษ‌ฐาน​และ​ทาน​ของ​ท่าน​นั้น ได้​ขึ้น​ไป​เป็น​เหตุ​ให้​พระ‍เจ้า​ระลึก​ถึง​แล้ว

5. บัด‍นี้​จง​ใช้​คน​ไป​ยัง​เมือง​ยัฟ‌ฟา เชิญ​ซีโมน​ที่​เรียก‍ว่า​เป‌โตร​มา

6. เป‌โตร​อา‌ศัย​อยู่​กับ​คน‍หนึ่ง​ชื่อ​ซีโมน​เป็น​ช่าง‍ฟอก​หนัง ตึก​ของ​เขา​อยู่​ริม​ฝั่ง​ทะเล”

7. ครั้น​ทูต‍สวรรค์​ที่​พูด​กับ​ท่าน​ไป​แล้ว ท่าน​ได้​เรียก​คน‍ใช้​สอง​คน​กับ​ทหาร​คน​หนึ่ง​ซึ่ง​เป็น​ผู้​เกรง​กลัว​พระ‍เจ้า ที่​เคย​ปรน‌นิบัติ​ท่าน​เสมอ

8. และ​เมื่อ​โคร‌เน‌ลิ‌อัส​ได้​เล่า​เหตุ‍การณ์​ทั้ง‍ปวง​ให้​คน​เหล่า​นั้น​ฟัง​แล้ว ท่าน​จึง​ใช้​เขา​ไป​ยัง​เมือง​ยัฟ‌ฟา

9. วัน​รุ่ง‍ขึ้น​คน​เหล่า‍นั้น​กำ‌ลัง​เดิน‍ทาง​ไป​ใกล้​เมือง​ยัฟ‌ฟา แล้ว​ประ‌มาณ​เวลา​เที่ยง‍วัน เป‌โตร​ก็​ขึ้น​ไป​บน​หลัง‍คา​ตึก​เพื่อ​จะ​อธิษ‌ฐาน

10. ก็​หิว​อยาก​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​อา‌หาร แต่​ใน​ระหว่าง​ที่​เขา​ยัง​จัด​อา‌หาร​อยู่ เป‌โตร​ก็​เข้า​สู่​ภวังค์

11. และ​ได้​เห็น​ท้อง‍ฟ้า​แหวก​ออก​เป็น​ช่อง มี​อะไร​อย่าง​หนึ่ง​เหมือน​ผ้า​ผืน​ใหญ่ ทั้ง​สี่​มุม​หย่อน​ลง​มา​ยัง​พื้น‍โลก

12. ใน​นั้น​มี​สัตว์​ทุก​อย่าง คือ​สัตว์​ที่​เดิน ที่​เลื้อย‍คลาน และ​ที่​บิน

13. มี​พระ‍สุรเสียง​มา​ว่า​แก่​ท่าน​ว่า “เป‌โตร​เอ๋ย จง​ลุก​ขึ้น​ฆ่า​กิน​เถิด”

14. ฝ่าย​เป‌โตร​จึง​ทูล​ว่า “มิ‍ได้ พระ‍เจ้า​ข้า เพราะ​ว่า​สิ่ง​ซึ่ง​เป็น​ของ​ต้อง‍ห้าม หรือ​ของ​มล‌ทิน​นั้น ข้า‍พระ‍องค์​ไม่​เคย​รับ‍ประ‌ทาน​เลย”

15. แล้ว​จึง​มี​พระ‍สุรเสียง​เป็น​ครั้ง​ที่‍สอง​ว่า​แก่​ท่าน​ว่า “ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​ชำระ​แล้ว​อย่า​ว่า​เป็น​ของ​ต้อง‍ห้าม”

16. เห็น​อย่าง​นั้น​ถึง​สาม​ครั้ง แล้ว​สิ่ง​นั้น​ก็​ถูก​รับ​ขึ้น​ไป​ใน​นภา‌กาศ​ทันที

17. เมื่อ​เป‌โตร​ยัง​คิด​สง‌สัย​เรื่อง​นิมิต​ที่​เห็น​นั้น​ว่า​มี​ความ‍หมาย​อย่าง‍ไร ดู‍เถิด คน​ที่​โคร‌เน‌ลิ‌อัส​ใช้​ไป​นั้น เมื่อ​ถาม​หา และ​พบ​ตึก​ของ​ซีโมน​แล้ว ก็​มา​ยืน​อยู่​หน้า​ประ‌ตู​รั้ว

18. และ​ร้อง​ถาม​ว่า ซีโมน​ที่​เรียก‍ว่า​เป‌โตร​พัก​อยู่​ที่​นั่น​หรือ​ไม่

19. เมื่อ​เป‌โตร​ตริ‍ตรอง​เรื่อง​นิมิต​นั้น พระ‍วิญ‌ญาณ​ก็​ตรัส​กับ​ท่าน​ว่า “ดู‍เถิด ชาย​สาม​คน​มา​หา​เจ้า

20. จง​ลุก​ขึ้น​ลง​ไป​ข้าง‍ล่าง​และ​ไป​กับ​เขา​เถิด อย่า​ลัง‌เล​ใจ​เลย เพราะ​ว่า​เรา​ได้​ใช้​เขา​มา”

21. เป‌โตร​จึง​ลง​ไป​หา​คน​เหล่า​นั้น​กล่าว​ว่า “นี่‍แน่ะ ข้าพ‌เจ้า​เป็น​คน​ที่​ท่าน​มา​หา​นั้น ท่าน​มา​ธุระ​อะไร”

22. เขา​จึง​ตอบ​ว่า “นาย‍ร้อย​โคร‌เน‌ลิ‌อัส เป็น​คน​ชอบ‍ธรรม​และ​เกรง‍กลัว​พระ‍เจ้า และ​เป็น​คน​มี​ชื่อ‍เสียง​ดี​ใน​หมู่​พวก‍ยิว โคร‌เน‌ลิ‌อัส​ผู้​นั้น​ได้​รับ​คำ​เตือน​จาก​ทูต‍สวรรค์​บริ‌สุทธิ์ ให้​มา​เชิญ​ท่าน​ไป​ที่​บ้าน​เพื่อ​จะ​ฟัง​ถ้อย‍คำ​ของ​ท่าน”

23. เป‌โตร​จึง​เชิญ​เขา​ให้​เข้า​มา​หยุด​พัก​อยู่​ที่​นั่นวัน​รุ่ง‍ขึ้น​เป‌โตร​ก็​ลุก​ขึ้น​ไป​กับ​เขา และ​พวก​พี่​น้อง​บาง‍คน​ที่​เมือง​ยัฟ‌ฟา​ก็​ไป​ด้วย

24. ล่วง​มา​อีก​วัน‍หนึ่ง​เขา​ก็​ไป​ถึง​เมือง​ซี‌ซา‌รี‌ยา โคร‌เน‌ลิ‌อัส​กำ‌ลัง​คอย​รับ‍รอง​อยู่ และ​เชิญ​ญาติ​พี่‍น้อง​กับ​เพื่อน‍สนิท​ให้​มา​ประ‌ชุม​กัน​อยู่​แล้ว

25. ครั้น​เป‌โตร​เข้า​ไป โคร‌เน‌ลิ‌อัส​ก็​ต้อน‍รับ​เป‌โตร​และ​หมอบ​ที่​เท้า​กราบ​ไหว้​ท่าน

26. ฝ่าย​เป‌โตร​จึง​จับ​ตัว​โคร‌เน‌ลิ‌อัส​ให้​ลุก​ขึ้น และ​กล่าว​ว่า “จง​ยืน​ขึ้น​เถิด ข้าพ‌เจ้า​ก็​เป็น​แต่​มนุษย์​เหมือน​กัน”

27. เมื่อ​กำ‌ลัง​สนทนา​กัน​อยู่ เป‌โตร​จึง​เข้า​ไป แล​เห็น​คน​เป็น​อัน​มาก​มา​พร้อม​กัน

28. จึง​กล่าว​แก่​คน​เหล่า​นั้น​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ทราบ​แล้ว​ว่า คน​ชาติ‍ยิว​นั้น​จะ​คบ​ให้​สนิท​กับ​คน​ต่าง​ชาติ หรือ​เข้า​เยี่ยม​ก็​เป็น​ที่​ห้าม แต่​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​สำ‌แดง​แก่​ข้าพ‌เจ้า​แล้ว​ว่า ไม่‍ควร​เรียก​คน‍หนึ่ง​คน​ใด​ว่า​เป็น​ที่​ห้าม​หรือ​มล‌ทิน

29. เหตุ​ฉะนั้น​เมื่อ​ท่าน​ใช้​คน​ไป​เชิญ​ข้าพ‌เจ้า ข้าพ‌เจ้า​ก็​มา​โดย​ไม่​ขัด ข้าพ‌เจ้า​ขอ‍ถาม​ว่า ท่าน​เชิญ​ข้าพ‌เจ้า​มา​ด้วย​ประ‌สงค์​อะไร”

30. โคร‌เน‌ลิ‌อัส​จึง​ตอบ​ว่า “สี่​วัน​มา​แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ได้​อธิษ‌ฐาน​อยู่​ใน​ตึก​ของ​ข้าพ‌เจ้า ราว​เวลา​นี้​เอง คือ​บ่าย​สาม​โมง มี​คน‍หนึ่ง​ยืน​อยู่​ตรง‍หน้า​ข้าพ‌เจ้า​สวม​เสื้อ​มัน​ระยับ

31. ผู้‍นั้น​ได้​กล่าว​ว่า ‘โคร‌เน‌ลิ‌อัส​เอ๋ย คำ​อธิษ‌ฐาน​ของ​ท่าน​นั้น​พระ‍เจ้า​ทรง​สดับ​ฟัง​แล้ว และ​ทาน​ของ​ท่าน​นั้น​ก็​เป็น​เหตุ​ให้​พระ‍เจ้า​ทรง​ระลึก​ถึง

32. เหตุ​ฉะนั้น​จง​ใช้​คน​ไป​ยัง​เมือง​ยัฟ‌ฟา เชิญ​ซีโมน​ที่​เรียก‍ว่า​เป‌โตร​มา ท่าน​อา‌ศัย​อยู่​ใน​ตึก​ของ​ซีโมน​ช่าง​ฟอก‍หนัง​ที่​ฝั่ง​ทะเล’

33. ข้าพ‌เจ้า​จึง​ใช้​คน​ไป​เชิญ​ท่าน​มา​ทันที ที่​ท่าน​มา​ก็​ดี​แล้ว บัด‍นี้​พวก​ข้าพ‌เจ้า​อยู่​พร้อม​กัน​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า เพื่อ​จะ​ฟัง​สิ่ง​สาร‌พัด ซึ่ง​พระ‍องค์​ได้​ตรัส​สั่ง​ท่าน​ไว้”

เป‌โตร​กล่าว​คำ​ปรา‌ศรัย​ใน​บ้าน​ของ​โคร‌เน‌ลิ‌อัส

34. ฝ่าย​เป‌โตร​จึง​กล่าว​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​เห็น​จริง​แล้ว​ว่า พระ‍เจ้า​ไม่‍ทรง​เลือก​หน้า​ผู้‍ใด

35. แต่​คน​ใดๆ​ใน​ทุก​ชาติ​ที่​เกรง‍กลัว​พระ‍องค์ และ​ประ‌พฤติ​ตาม​ทาง​ชอบ‍ธรรม​ก็​เป็น​ที่​ชอบ‍พระ‍ทัย​พระ‍องค์

36. เรื่อง​ที่​พระ‍องค์​ได้​ทรง‍ฝาก​ไว้​กับ​พวก​อิส‌รา‌เอล คือ​ทรง​ประ‌กาศ​ข่าว‍ดี​เรื่อง​สันติ‍สุข​โดย​พระ‍เยซู‍คริสต์ ผู้​เป็น​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​ของ​คน​ทั้ง‍ปวง

37. เรื่อง​นั้น​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ก็​รู้ คือ​เรื่อง​ที่​ได้​เล่า​กัน​ตั้ง‍แต่​ต้น ที่​แคว้น​กา‌ลิลี​ไป​จน​ตลอด​ทั่ว​แคว้น​ยู‌เดีย ภาย‍หลัง​การ​บัพ‌ติศ‌มา​ที่​ยอห์น​ได้​ประ‌กาศ​นั้น

38. คือ​เรื่อง​พระ‍เยซู​ชาว​นา‌ซา‌เร็ธ ว่า​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​เจิม​พระ‍องค์​ด้วย​พระ‍วิญ‌ญาณ​บริ‌สุทธิ์ และ​ด้วย​ฤท‌ธา‌นุ‌ภาพ​อย่าง‍ไร และ​พระ‍เยซู​เสด็จ​ไป​กระ‌ทำ​คุณ‍ประ‌โยชน์ และ​รัก‌ษา​บรร‌ดา​คน​ซึ่ง​ถูก​มาร​เบียด‍เบียน เพราะ‍ว่า​พระ‍เจ้า​ทรง‍สถิต​กับ​พระ‍องค์

39. เรา​ทั้ง‍หลาย​เป็น‍พยาน​ถึง​กิจ‍การ​ทั้ง‍ปวง ซึ่ง​พระ‍องค์​ทรง​กระ‌ทำ ใน​แคว้น​ยู‌เดีย​และ​ใน​กรุง​เย‌รู‌ซา‌เล็ม พระ‍องค์​นั้น​เขา​ได้​ฆ่า​โดย​แขวน​ไว้​ที่​ต้น‍ไม้

40. ใน​วัน‍ที่​สาม พระ‍เจ้า​ได้​ทรง‍ให้​พระ‍องค์​คืน​พระ‍ชนม์​และ​ทรง‍ให้​ปรา‌กฏ

41. มิ‍ใช่​ทรง‍ให้​ปรา‌กฏ​แก่​คน​ทั่ว‍ไป แต่​ทรง​ปรา‌กฏ​แก่​เรา​พวก​พยาน​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​เลือก​ไว้​แต่​ก่อน คือ​ทรง​ปรา‌กฏ​แก่​พวก​เรา​ที่​ได้​รับ‍ประ‌ทาน​และ​ดื่ม​กับ​พระ‍องค์ เมื่อ​พระ‍องค์​ทรง​คืน​พระ‍ชนม์​แล้ว

42. พระ‍องค์​ทรง‍สั่ง​ให้​เรา​ทั้ง‍หลาย​ประ‌กาศ​แก่​คน​ทั้ง‍ปวง และ​เป็น​พยาน​ว่า พระ‍เจ้า​ได้​ทรง‍ตั้ง​พระ‍องค์​ไว้​เป็น​ผู้​พิพาก‌ษา​ทั้ง​คน​เป็น​และ​คน‍ตาย

43. ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ทั้ง‍หลาย​ย่อม​เป็น​พยาน​ถึง​พระ‍องค์​ว่า ทุกๆ​คน​ที่​เชื่อ‍ถือ​ใน​พระ‍องค์​นั้น พระ‍เจ้า​จะ​ทรง‍ยก​ความ​ผิด​บาป​ของ​เขา เพราะ​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์”

พวก​ชน​ต่าง​ชาติ​ได้​รับ​พระ‍วิญ‌ญาณ

44. เมื่อ​เป‌โตร​ยัง​กล่าว​คำ​เหล่า​นั้น​อยู่ พระ‍วิญ‌ญาณ​บริ‌สุทธิ์​ก็​เสด็จ​ลง​มา​สถิต​กับ​คน​ทั้ง‍ปวง​ที่​ฟัง​พระ‍วจนะ​นั้น

45. ฝ่าย​พวก​ที่​ได้เข้า​สุหนัต7ซึ่ง​เชื่อ‍ถือ​ใน​พระ‍เยซู‍เจ้า คือ​ที่​มา​ด้วย​กัน​กับ​เป‌โตร​ก็​ประ‌หลาด​ใจ เพราะ‍ว่า​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​ประ‌ทาน​พระ‍วิญ‌ญาณ​บริ‌สุทธิ์ ให้​ลง​มา​บน​คน​ต่าง​ชาติ​ด้วย

46. เพราะ​เขา​ได้​ยิน​คน​เหล่า​นั้น​พูด​ภา‌ษา​ต่างๆ และ​ยก‍ย่อง​สรร‌เสริญ​พระ‍เจ้า เป‌โตร​จึง​ย้อน​ถาม​ว่า

47. “ใคร​อาจ​จะ​ห้าม​คน​เหล่า​นี้​ที่​ได้​รับ​พระ‍วิญ‌ญาณ​บริ‌สุทธิ์​เหมือน​เรา โดย​มิ​ให้​เขา​รับ​บัพ‌ติศ‌มา​ด้วย​น้ำ​ได้”

48. เป‌โตร​จึง​สั่ง​ให้​เขา​รับ​บัพ‌ติศ‌มา​ใน​พระ‍นาม​ของ​พระ‍เยซู‍คริสต์ และ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ได้​ขอ​ให้​เป‌โตร​ยับ‍ยั้ง​อยู่​กับ​เขา​อีก​สอง​สาม​วัน