บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

2 เป‌โตร 2 ฉบับ1971 (TH1971)

ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​และ​ครู‍เทียม

1. แต่​ว่า​ได้​มี​คน​ที่​ปลอม‍ตัว​เป็น​ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​เกิด​ขึ้น​ใน​ชน‍ชาติ​นั้น เช่น​เดียว​กับ​ที่​จะ​มี​ผู้‍สอน​ผิด​เกิด​ขึ้น​ใน​พวก​ท่าน​ทั้ง‍หลาย ซึ่ง​จะ​ลอบ​เอา​มิจ‌ฉา​ลัทธิ​อัน​จะ​ให้​ถึง​ความ​พินาศ​เข้า​มา​เสี้ยม‍สอน จน​ถึง​กับ​ปฏิ‌เสธ​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ได้​ทรง​ไถ่​เขา​ไว้ ซึ่ง​จะ​ทำ​ให้​เขา​พินาศ​โดย​เร็ว‍พลัน

2. จะ​มี​คน​หลาย​คน​ประ‌พฤติ​ชั่ว​ตาม​อย่าง​เขา​และ​เพราะ​คน​เหล่า​นั้น​เป็น​เหตุ ทาง​ของ​สัจจะ​จะ​ถูก​กล่าว​ร้าย

3. และ​ด้วย​ใจ​โลภ​เขา​จะ​กล่าว​ตลบ‍ตะแลง​ค้า​กำ‌ไร​จาก​ท่าน​ทั้ง‍หลาย การ​ลง‍โทษ​คน​เหล่า‍นั้น​ที่​ได้​ถูก​พิพาก‌ษา​นาน​มา​แล้ว​จะ​ไม่​เนิ่น‍ช้า และ​ความ​วิบัติ​ที่​จะ​เกิด​กับ​เขา​ก็​หา​สลาย​ไป​ไม่

4. เพราะ​ว่า​ถ้า​พระ‍เจ้า​ไม่‍ได้​ทรง​ยก​เว้น​พวก​ทูต‍สวรรค์​ที่​ได้​ทำ​บาป​นั้น แต่​ได้​ทรง​ผลัก​เขา​ลง​ไป​สู่​ทุคติ และ​ได้​ขัง​เขา​ไว้​ใน​ขุม‍นรก​มืด คุม​ไว้​จน​กว่า​จะ​ถึง​เวลา​ทรง​พิพาก‌ษา

5. และ​ไม่​ได้​ทรง​ยก‍เว้น​มนุษย์​โลก​ครั้ง​โบ‌ราณ แต่​ได้​ทรง​ช่วย​โน‌อาห์​ผู้​ประ‌กาศ​ความ​ชอบ‍ธรรม กับ​คน​อื่น​อีก​เจ็ด​คน เมื่อ​คราว​ที่​พระ‍องค์​ได้​ทรง​บัน‌ดาล​ให้​น้ำ‍ท่วม​โลก​ของ​คน​อธรรม

6. และ​ได้​ทรง​ลง​โทษ​เมือง​โส‌โดม​และ​เมือง​โก‌โม‌ราห์ ให้​พินาศ​เป็น​เถ้า​ถ่าน เพื่อ​ให้​เป็น​ตัว‍อย่าง​แก่​คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​ประ‌พฤติ​อธรรม

7. และ​ได้​ทรง​ช่วย​โลท​ผู้​ชอบ‍ธรรม​ให้​รอด ผู้​มี​ความ​ทุกข์​ใหญ่​หลวง เพราะ​การ​ประ‌พฤติ​ลา‌มก​ของ​คน​ชั่ว​เหล่า​นั้น

8. (เพราะ​เมื่อ​คน​ชอบ‍ธรรม​อยู่​ใน​หมู่​คน​ชั่ว ความ​ประ‌พฤติ​ของ​คน​ชั่ว​ที่​ท่าน​ได้​เห็น​และ​ได้​ยิน ทำ​ให้​จิต‍ใจ​ที่​ชอบ‍ธรรม​ของ​ท่าน​รุ่ม‍ร้อน​เป็น​ทุกข์​ทุก​วัน​คืน)

9. ดัง‍นั้น​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​จึง​ทรง​ทราบ​ว่า จะ​ช่วย​คน​ชอบ‍ธรรม​ให้​รอด‍พ้น​จาก​การ​ทด‍ลอง​ได้​อย่าง‍ไร และ​ทรง​ทราบ​วิธี​กัก​ขัง​คน​ชั่ว​ไว้ ให้​รับ​โทษ​เมื่อ​ถึง​วัน​พิพาก‌ษา

10. โดย​เฉพาะ​คน​เหล่า‍นั้น​ที่​ปล่อย‍ตัว​หลง​ระเริง​ไป​ตาม​กิ‌เลส​ตัณ‌หา และ​หมิ่น​ประ‌มาท​อำ‌นาจ​ของ​ผู้ใหญ่คน​เหล่า‍นี้​กล้า​และ​ประ‌พฤติ​ตาม​อำ‌เภอ​ใจ เขา​ไม่​สะทก‍สะท้าน​ที่​จะ​กล่าว​ประ‌ณาม​ศักดิ์​สิริ‌เทพ

11. แต่​ฝ่าย​ทูต‍สวรรค์​แม้​ว่า​มี​ฤทธิ์​และ​กำ‌ลัง​มาก​กว่า ก็​หา​ได้​กล่าว​ประ‌ณาม​คน​เหล่า​นั้น​หน้า​พระ‍ที่‍นั่ง​ของ​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​ไม่

12. แต่​ว่า​คน​เหล่า​นั้น เป็น​เหมือน​สัตว์​เดีย‌รัจ‌ฉาน​ที่​ปราศ‍จาก​ความ​คิด เป็น​สัตว์​ที่​ทำ​ตาม​สัญ‌ชาต‍ญาณ เกิด​มา​เพื่อ​ถูก​จับ​และ​ถูก​ฆ่า เขา​กล่าว​ประ‌ณาม​สิ่ง​ที่​เขา​ไม่​เข้า‍ใจ​เลย เขา​จะ​ต้อง​พินาศ​อย่าง​สัตว์‍ร้าย​นั้น

13. เขา​จะ​ได้​รับ​ทุกข์​เป็น​โทษ​แห่ง​การ​อธรรม​ของ​เขา เขา​ทั้ง‍หลาย​ถือ​การ​เส‌เพล​เฮ‍ฮา​ใน​เวลา​กลาง‍วัน​เป็น​ความ​เพลิด‌เพลิน เขา​ด่าง​พร้อย​และ​มล‌ทิน และ​ประ‌พฤติ​การ​เส‌เพล​เฮ‍ฮา เมื่อ​กำ‌ลัง​กิน‍เลี้ยง​รวม​กับ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย

14. ตา​ของ​เขา​มี​แวว​ที่​เปี่ยม​ด้วย​ความ​ใคร่ ใน​การ​ล่วง​ประ‌เวณี ไม่​สิ้น​ความ​กระ‌หาย​ใน​บาป เขา​ล่อ‍ลวง​คน​ที่​ใจ​ไม่​มั่น‍คง ใจ​ของ​เขา​ชิน​กับ​การ​โลภ เขา​เหล่า‍นั้น​เป็น​คน​ที่​ถูก​สาป​แช่ง​เลย​หนอ

15. เขา​สละ​ทิ้ง​ทาง​ชอบ หลง​ไป​ใน​ทาง​ผิด ดำ‌เนิน​ตาม​ทาง​ของ​บา‌ลา‌อัม​บุตร​เบ‌โอร์ ผู้​ซึ่ง​ชอบ​สิ่ง​ที่​ได้​มา​จาก​การ​อธรรม

16. แต่​บา‌ลา‌อัม​ก็​ได้​ถูก​บริ‌ภาษ ใน​การ​ที่​เขา​ได้​กระ‌ทำ​การ​ละเมิด​นั้น ลา‍ใบ้​ตัว​นั้น​พูด​เป็น​ภา‌ษา​มนุษย์ และ​ได้​ยับ‍ยั้ง​อา‌การ​คลุ้ม‍คลั่ง​ของ​ผู้​พยา‌กรณ์​คน​นั้น

17. คน​เหล่า‍นี้​เป็น​บ่อ​ที่​ไร้​น้ำ เป็น​หมอก​ที่​ถูก​พายุ​พัด​ไป พระ‍องค์​ทรง​เตรียม​ขุม‍นรก​มืด​ไว้​แล้ว​สำ‌หรับ​คน​เหล่า‍นั้น

18. เพราะ​ว่า​เขา​ได้​พูด​โอ้‍อวด​ตัว และ​เขา​ใช้​ความ​ปรารถ‌นา​ชั่ว​ทาง​กาย ล่อ‍ลวง​คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​กำ‌ลัง​หนี​ไป​จาก​ผู้​ที่​หลง​ประ‌พฤติ​ผิด

19. เขา​สัญ‌ญา​ว่า​จะ​ให้​คน​เหล่า​นั้น​พ้น​จาก​การ​เป็น​ทาส แต่​ตัว​เขา​เอง​ยัง​เป็น​ทาส​ของ​ความ​เสื่อม‍ทราม เพราะ​ว่า​มนุษย์​พ่าย‍แพ้​แก่​สิ่ง​ใด เขา​ก็​เป็น​ทาส​ของ​สิ่ง​นั้น

20. เพราะ​ว่า​ถ้า​หลัง‍จาก​ที่​เขา​พ้น​จาก​สรรพ‍มล‌ทิน​ของ​โลก​นี้​แล้ว ด้วย​การ​ที่​เขา​ได้​รู้‍จัก​พระ‍เยซู‍คริสต์​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​และ​ผู้​ช่วย​ให้​รอด เขา​กลับ​เกี่ยว‍ข้อง​และ​พ่าย‍แพ้​แก่​การ​ชั่ว​นั้น​อีก บั้น​ปลาย​ของ​เขา​ก็​กลับ​ชั่ว‍ร้าย​ยิ่ง​กว่า​ตอน​ต้น

21. เพราะ​ว่า​ถ้า​เขา​ไม่​ได้​รู้‍จัก​ทาง​ชอบ‍ธรรม​นั้น​เสีย​เลย ก็​ยัง​จะ​ดี‍กว่า​ที่​เขา​ได้​รู้​แล้ว แต่​กลับ​หัน‍หลัง​ให้​พระ‍บัญ‌ญัติ​อัน​บริ‌สุทธิ์​ที่​ได้​ทรง​โปรด​มอบ​ให้​แก่​เขา​นั้น

22. พฤติ‍กรรม​ได้​เกิด​กับ​เขา​ตาม​สุภา‌ษิต​ซึ่ง​เป็น​ความ​จริง​ที่​ว่า สุนัข​เลีย​กิน​สิ่ง​ที่​มัน​สำ‌รอก​ออก​มา และ​สุกร​ที่​คน​ล้าง​มัน​ให้​สะอาด แล้ว​กลับ​ลุย​ลง​ไป​นอน​ใน​ปลัก​อีก