5. เหมือนอย่างเสียงรถรบมันเผ่นอยู่บนยอดเขาเหมือนเสียงแตกของเปลวไฟที่ไหม้ตอข้าวเหมือนกองทัพอันเข้มแข็งแปรกระบวนเข้าสงคราม
6. เมื่อชนชาติทั้งหลายเห็นมันก็กระสับกระส่ายใบหน้าทุกคนก็ซีดเซียว
7. มันทั้งหลายวิ่งเหมือนทหารและปีนกำแพงเหมือนนักรบต่างก็เดินไปตามทางของตัวมันไม่แตกแถวออกไป
8. มันทั้งหลายไม่รวนกันเลยต่างก็เดินอยู่ในทางของตนมันตะลุยฝ่าอาวุธไม่มีอะไรยับยั้ง
9. มันกระโดดเข้าในเมืองมันวิ่งอยู่บนกำแพงเมืองมันปีนเข้าไปในบ้านเรือนมันเข้าไปทางหน้าต่างเหมือนกับโจร
10. แผ่นดินโลกหวั่นไหวต่อหน้ามันฟ้าสวรรค์สั่นสะเทือนดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ก็มืดไปดวงดาวก็อับแสง
11. พระเจ้าทรงส่งพระสุรเสียงต่อกองทัพของพระองค์กองทัพของพระองค์ใหญ่โตยิ่งนักผู้ที่กระทำตามพระวจนะของพระองค์นั้นมีเดชานุภาพมากเพราะว่าวันของพระเจ้าเป็นวันใหญ่โตและน่ากลัวยิ่งนักผู้ใดเล่าจะทนอยู่ได้
12. พระเจ้าตรัสว่า “ถึงกระนั้นก็ดีเจ้าทั้งหลายจงกลับมาหาเราเสียเดี๋ยวนี้ ด้วยความเต็มใจด้วยการอดอาหาร ด้วยการร้องไห้ และด้วยการโอดครวญ
13. จงฉีกใจของเจ้า มิใช่ฉีกเสื้อผ้าของเจ้า”จงหันกลับมาหาพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทั้งหลายเพราะว่าพระองค์ทรงกอปรด้วยพระคุณและทรงพระกรุณาทรงกริ้วช้าและบริบูรณ์ด้วยความรักมั่นคงและทรงกลับพระทัยไม่ลงโทษ
14. ใครจะรู้ได้ พระองค์อาจจะทรงกลับและเปลี่ยนพระทัยและทรงอำนวยพระพรไว้คือให้มีธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาสำหรับถวายแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านแล้ว
15. จงเป่าเขาสัตว์ที่ในศิโยนจงเตรียมทำพิธีอดอาหารจงเรียกประชุมตามพิธี
16. จงรวบรวมบรรดาประชาชนจงชำระชุมนุมชนให้บริสุทธิ์จงประชุมบรรดาผู้ใหญ่จงรวบรวมเด็กๆแม้ว่าเด็กที่ยังกินนมจงให้เจ้าบ่าวออกจากเรือนหอและเจ้าสาวออกจากห้องของตน