16. จงรวบรวมบรรดาประชาชนจงชำระชุมนุมชนให้บริสุทธิ์จงประชุมบรรดาผู้ใหญ่จงรวบรวมเด็กๆแม้ว่าเด็กที่ยังกินนมจงให้เจ้าบ่าวออกจากเรือนหอและเจ้าสาวออกจากห้องของตน
17. ให้ปุโรหิต คือผู้ปรนนิบัติพระเจ้าคร่ำครวญอยู่ระหว่างเฉลียงและแท่นบูชาให้ทูลว่า “ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเวทนาประชากรของพระองค์ขออย่าทรงกระทำให้มรดกของพระองค์ที่เขาประณามกันและเป็นที่เยาะเย้ยในท่ามกลางประชาชาติควรหรือที่เขาจะกล่าวท่ามกลางชนชาติทั้งหลายว่า‘พระเจ้าของเขาอยู่ที่ไหน’ ”
18. แล้วพระเจ้าทรงหวงแหนแผ่นดินของพระองค์และทรงสงสารประชากรของพระองค์
19. พระเจ้าทรงตอบประชากรของพระองค์ว่า“ดูเถิด เราจะส่ง ข้าว เหล้าองุ่นและน้ำมันให้แก่เจ้าเจ้าทั้งหลายจะได้อิ่มหนำสำราญเราจะไม่กระทำให้เจ้าเป็นที่เขาประณามกันท่ามกลางประชาชาติต่อไปอีก
20. “เราจะถอนศัตรูทิศเหนือไปให้ห่างไกลจากเจ้าและขับไล่มันเข้าไปในแผ่นดินแห้งแล้งและร้างเปล่ากองหน้าของมันจะเข้าไปในทะเลด้านตะวันออกและกองหลังของมันเข้าไปในทะเลด้านตะวันตกกลิ่นเหม็นคลุ้งของมันจะขึ้นมาและกลิ่นเหม็นเน่าของมันก็ขึ้นมาเพราะมันทำการใหญ่โตมาก
21. “โอ แผ่นดินเอ๋ย อย่ากลัวเลยจงยินดีและเปรมปรีดิ์เถิดเพราะพระเจ้าทรงทำการใหญ่โตมาก
22. เจ้าที่เป็นสัตว์ป่าเอ๋ย อย่ากลัวเลยเพราะว่าทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดารนั้นเขียวสดต้นไม้เกิดผลต้นมะเดื่อและเถาองุ่นออกผลอย่างบริบูรณ์
23. “โอ บุตรทั้งหลายของศิโยนเอ๋ยจงยินดีเถิดจงเปรมปรีดิ์ในพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าเพราะว่าพระองค์ทรงช่วยกู้เจ้าด้วยฝนต้นฤดูพระองค์ทรงเทฝนลงมาให้เจ้าคือฝนต้นฤดูและฝนชุกปลายฤดูอย่างแต่ก่อน
24. “ลานนวดข้าวจะมีข้าวอยู่เต็มจะมีเหล้าองุ่นและน้ำมันอยู่เต็มล้นบ่อเก็บ