22. ก็เหมือนกันหมด เพราะฉะนั้นข้าจึงว่าพระองค์ทรงทำลายทั้งคนดีรอบคอบและคนอธรรม
23. เมื่อภัยพิบัตินำความตายมาโดยฉับพลันพระองค์ทรงเยาะเย้ยความลำบากยากเย็นของผู้ไร้ผิด
24. แผ่นดินโลกนี้ทรงมอบไว้ในมือของคนอธรรมพระองค์ทรงปิดหน้าบรรดาผู้วินิจฉัยโลกถ้าไม่ใช่พระองค์ แล้วใครเล่า
25. “วันทั้งหลายของข้าพระองค์เร็วกว่านักวิ่งมันพ้นไป มันไม่เห็นสิ่งดีอะไร
26. มันผ่านไปอย่างกับเรือเร็วดังนกอินทรีโฉบลงบนเหยื่อ
27. ถ้าข้าพระองค์ว่า ‘ข้าจะลืมคำร้องทุกข์ของข้าข้าจะทิ้งหน้าเศร้าของข้าเสียและเบิกบาน’
28. ข้าพระองค์เกิดกลัวบรรดาความทุกข์ของข้าพระองค์เพราะข้าพระองค์ทราบว่า พระองค์จะไม่ถือว่าข้าพระองค์ไร้ผิด
29. ข้าพระองค์จะถูกกล่าวโทษข้าพระองค์ตรากตรำเปล่าๆทำไม
30. ถ้าข้าพระองค์ชำระตัวของข้าพระองค์ด้วยหิมะและล้างมือของข้าพระองค์ด้วยน้ำด่าง