7. แต่มนุษย์เกิดมาเพื่อแก่ความยากลำบากอย่างประกายไฟย่อมปลิวขึ้นบน
8. “ส่วนข้า ข้าจะแสวงหาพระเจ้าและข้าจะมอบเรื่องราวของข้ากับพระเจ้า
9. ผู้ทรงกระทำการใหญ่เหลือที่จะหยั่งรู้ได้และการอัศจรรย์อย่างนับไม่ถ้วน
10. พระองค์ประทานฝนบนแผ่นดินโลกและทรงส่งน้ำมาบนไร่นา
11. พระองค์ทรงตั้งคนต่ำไว้บนที่สูงและบรรดาคนที่ไว้ทุกข์ก็ทรงยกขึ้นให้ปลอดภัย
12. พระองค์ทรงขัดขวางอุบายของเจ้าเล่ห์เพื่อมือของเขาจะได้ทำไม่สำเร็จ
13. พระองค์ทรงจับคนฉลาดด้วยอุบายของเขา เองและโครงการของคนหลักแหลมก็สิ้นลงโดยด่วน
14. เขาประสบความมืดในเวลากลางวันและคลำไปในเที่ยงวันเหมือนอย่างกลางคืน
15. แต่พระองค์ทรงช่วยจากดาบปากของเขาและคนขัดสนจากมือของคนมีกำลัง
16. คนจนจึงมีความหวังและความอยุติธรรมก็ปิดปากของตน
17. “ดูเถิด มนุษย์คนใดที่พระเจ้าทรงติเตือนก็เป็นสุขเพราะฉะนั้นอย่าดูหมิ่นการตีสอนขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
18. เพราะพระองค์ทรงให้บาดเจ็บ แต่พระองค์ทรงพันแผลให้พระองค์ทรงโบยตี แต่พระหัตถ์ของพระองค์ทรงรักษา
19. พระองค์จะทรงช่วยกู้ท่านจากความยากลำบาก หกประการเออ เจ็ดประการ จะไม่มีเหตุร้ายมาแตะต้องท่าน
20. ในคราวกันดารอาหาร พระองค์จะทรง ไถ่ท่านออกจากความตายและในการสงคราม จากอานุภาพของดาบ
21. จะทรงซ่อนท่านไว้จากการใส่ร้ายของลิ้นและจะไม่กลัวการทำลายเมื่อมันมาถึง
22. ท่านจะเยาะการทำลายและการกันดารอาหารและจะไม่กลัวสัตว์ป่าดิน
23. ท่านจะญาติดีกับหินแห่งทุ่งนาและสัตว์ป่าทุ่งจะอยู่ดีๆกับท่าน
24. ท่านจะทราบว่าเต็นท์ของท่านปลอดภัยและท่านจะตรวจดูคอกแกะของท่านและ ไม่ขาดไปสักตัวเดียว