11. พระองค์ทรงบรรทุกความชุ่มชื้นไว้ที่เมฆทึบพระองค์ทรงกระจายเมฆแห่งฟ้าแลบออกไป
12. มันหันไปๆตามการนำของพระองค์เพื่อให้สำเร็จกิจทั้งสิ้นซึ่งพระองค์ทรงบัญชามันที่เหนือผิวพิภพที่มนุษย์อาศัยอยู่ได้
13. ไม่ว่าจะเป็นเพื่อการตีสอน หรือเพื่อแผ่นดินของพระองค์หรือเพื่อความรักมั่นคง พระองค์ทรงกระทำให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น
14. “ท่านโยบเจ้าข้า ขอฟังข้อนี้จงนิ่งพิจารณาการกระทำอันอัศจรรย์ของพระเจ้า
15. ท่านทราบหรือว่าพระเจ้าทรงกำชับมันอย่างไรและกระทำให้ฟ้าแลบแห่งเมฆของพระองค์มีแสง
16. ท่านทราบถึงการทรงตัวของเมฆหรือเป็นพระราชกิจอันประหลาดของพระองค์ผู้สมบูรณ์ในความรู้
17. ตัวท่าน ผู้ที่เสื้อผ้าของตนร้อนเมื่อแผ่นดินโลกซบเซาเพราะลมทิศใต้
18. ท่านแผ่ฟ้าออกไปอย่างพระองค์ได้หรือให้แข็งอย่างคันฉ่องหลอม
19. จงสอนเรามาว่าเราควรจะทูลพระองค์อย่างไรเพราะความมืดเราจึงร่างสำนวนของเราไม่ได้
20. จะทูลพระองค์ได้ไหมว่า ข้าพเจ้าอยากจะทูลมีใครเคยคิดไหมว่าเขาอยากจะตาย
21. “ฝ่ายมนุษย์เพ่งดูแสงสว่างไม่ได้เมื่อมันสุกใสอยู่ในท้องฟ้าเมื่อลมผ่านไปกวาดให้กระจ่าง
22. แสงทองส่องมาจากทิศเหนือพระเจ้าทรงฉลองพระองค์ด้วยความโอ่อ่าตระการ อย่างน่าคร้ามกลัว
23. องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์นั้น เราจะค้นพบพระองค์ไม่ได้พระองค์ใหญ่ยิ่งในเรื่องฤทธานุภาพความยุติธรรมและความชอบธรรมอันมากยิ่งพระองค์ จะไม่ทรงฝ่าฝืน
24. เพราะฉะนั้นมนุษย์จึงยำเกรงพระองค์พระองค์ไม่ทรงนับถือผู้ใดที่ถือตัวว่ามีปัญญา”