20. อย่าอาลัยถึงกลางคืนเมื่อชนชาติทั้งหลายถูกตัดขาดในที่ของเขา
21. ระวังให้ดี อย่าหันไปหาความบาปผิดเพราะท่านเลือกสิ่งนี้มากกว่าเลือกความทุกข์ใจ
22. ดูเถิด พระเจ้าทรงสำแดงความยิ่งใหญ่ด้วย ฤทธานุภาพของพระองค์ผู้ใดเป็นผู้สั่งสอนเหมือนอย่างพระองค์เล่า
23. ผู้ใดเป็นผู้บงการพระองค์หรือผู้ใดจะพูดได้ว่า ‘พระองค์ทรงกระทำผิดแล้ว’
24. “จงระลึกถึงที่จะยกย่องพระราชกิจของพระองค์ซึ่งมนุษย์ได้ร้องเพลงกล่าวถึงนั้น
25. มนุษย์ทั้งปวงเพ่งดูสิ่งนั้นอยู่แล้วมนุษย์เห็นสิ่งนั้นได้แต่ไกล
26. ดูเถิด พระเจ้านั้นใหญ่ยิ่ง และเราก็หาหยั่งรู้ ถึงพระองค์ไม่อายุของพระองค์เป็นสิ่งที่ค้นหากันไม่ได้
27. เพราะพระองค์ทรงดึงหยดน้ำขึ้นไปซึ่งกลั่นเป็นฝนจากเมฆของพระองค์
28. ซึ่งฟ้าก็เทลงมาและหยดลงที่มนุษย์อย่างอุดม
29. เออ มีคนใดเข้าใจการแผ่ของเมฆหรือและการคะนองแห่งพลับพลาของพระองค์หรือ
30. ดูเถิด พระองค์ทรงกระจายฟ้าแลบออกไปรอบพระองค์และคลุมก้นของทะเล
31. เพราะพระองค์ทรงพิพากษาชนชาติทั้งหลายด้วยสิ่งนี้พระองค์ประทานอาหารอย่างอุดมสมบูรณ์
32. พระองค์ทรงคลุมพระหัตถ์ของพระองค์ด้วยฟ้าแลบและทรงบัญชาให้มันผ่าจุดที่หมาย
33. เสียงครืนๆของมันประกาศเกี่ยวกับพระองค์และฝูงสัตว์ก็ประกาศเกี่ยวกับพายุซึ่งจะมาถึง