21. ถ้าข้ายกมือขึ้นแตะต้องคนกำพร้าเพราะข้าเห็นความสนับสนุนที่ประตูเมือง
22. แล้วก็ให้กระดูกไหปลาร้าหลุดจากบ่าของข้าและให้แขนของข้าหักหลุดจากข้อต่อเสียเถิด
23. เพราะข้าสยดสยองด้วยภัยพิบัติที่มาจากพระเจ้าและด้วยเหตุความโอ่อ่าตระการของพระองค์ ข้าทำ อะไรไม่ได้
24. “ถ้าข้ากระทำให้ทองคำเป็นที่ไว้ใจหรือพูดกับทองคำนพคุณว่า ‘ท่านเป็นที่วางใจของข้า’
25. ถ้าข้าเปรมปรีดิ์เพราะสมบัติของข้ามากมายหรือเพราะมือของข้าได้มามาก
26. หรือข้าเพ่งดวงอาทิตย์เมื่อส่องแสงหรือดวงจันทร์เมื่อเคลื่อนไปอย่างสง่า
27. และจิตใจของข้าถูกล่อชวนอยู่อย่างลับๆและปากของข้าจุบมือของข้า
28. นี่เป็นความบาปผิดด้วย ที่ผู้พิพากษาจะต้องปรับโทษเพราะข้าคงต้องทุจริตต่อพระเจ้าเบื้องบน
29. “ถ้าข้าเปรมปรีดิ์เมื่อผู้ที่เกลียดชังข้านั้นพินาศหรือลิงโลดเมื่อเหตุร้ายมาทันเขา
30. (ข้าไม่ยอมให้ปากของข้าบาปไปโดยขอชีวิตของเขาด้วยคำแช่งสาป)
31. ถ้าคนแห่งเต็นท์ของข้ามิได้กล่าวว่า‘ยังมีใครที่ไหนที่กินเนื้อของนายไม่อิ่ม’
32. (คนต่างถิ่นมิได้พักอยู่ในถนนข้าเปิดประตูให้แก่คนเดินทาง)
33. ถ้าข้าปิดบังการทรยศของข้าอย่างอาดัมด้วยซ่อนความบาปผิดของข้าไว้ในอกของข้า
34. เพราะข้ากลัวมวลชนและกลัวที่วงศ์ตระกูลจะเหยียดหยามข้าข้าจึงนิ่งเสีย ไม่ออกไปพ้นประตูบ้าน