13. “ถ้าข้าไม่รับเรื่องของทาสหรือทาสหญิงของข้าเมื่อเขานำมาร้องทุกข์ต่อข้า
14. เมื่อพระเจ้าทรงลุกขึ้น แล้วข้าจะทำอะไรได้เมื่อพระองค์ทรงสอบถาม ข้าจะทูลตอบพระองค์อย่างไร
15. พระองค์ผู้ทรงสร้างข้าในครรภ์ มิได้ทรงสร้างเขาหรือมิใช่พระองค์องค์เดียวเท่านั้นหรือ ที่ทรงสร้างเราทั้งสองในครรภ์
16. “ถ้าข้าได้หน่วงเหนี่ยวสิ่งใดๆที่คนยากจนอยากได้หรือได้กระทำให้นัยน์ตาของหญิงม่ายมองเสียเปล่า
17. หรือข้ารับประทานอาหารของข้าแต่ลำพังและคนกำพร้าไม่ได้ร่วมรับประทานอาหารนั้นด้วย
18. (แต่ความจริง ตั้งแต่เด็กมา เขาเติบโตขึ้นกับข้า อย่างอยู่กับพ่อและข้าได้เป็นผู้แนะนำเธอตั้งแต่ครรภ์มารดาของข้า)
19. ถ้าข้าเห็นคนหนึ่งคนใดพินาศเพราะขาดเสื้อผ้าหรือเห็นชายขัดสนไม่มีผ้าคลุมกาย
20. ถ้าบั้นเอวของเขามิได้อวยพรแก่ข้าและถ้าเขามิได้อบอุ่นด้วยขนแกะของข้า
21. ถ้าข้ายกมือขึ้นแตะต้องคนกำพร้าเพราะข้าเห็นความสนับสนุนที่ประตูเมือง
22. แล้วก็ให้กระดูกไหปลาร้าหลุดจากบ่าของข้าและให้แขนของข้าหักหลุดจากข้อต่อเสียเถิด
23. เพราะข้าสยดสยองด้วยภัยพิบัติที่มาจากพระเจ้าและด้วยเหตุความโอ่อ่าตระการของพระองค์ ข้าทำ อะไรไม่ได้
24. “ถ้าข้ากระทำให้ทองคำเป็นที่ไว้ใจหรือพูดกับทองคำนพคุณว่า ‘ท่านเป็นที่วางใจของข้า’