23. เขาคอยข้าเหมือนคอยฝนเขาอ้าปากของเขาเหมือนอย่างรอรับน้ำฝนชุกปลายฤดู
24. ข้ายิ้มแย้มต่อเขาเมื่อเขาท้อถอยและใบหน้ายิ้มแย้มของข้า เขามิได้ทำให้หม่นหมอง
25. ข้าเลือกทางให้เขา และนั่งเป็นหัวหน้าและอยู่อย่างกษัตริย์ท่ามกลางกองทหารอย่างผู้ที่ปลอบโยนคนที่คร่ำครวญ