2. “โอ ข้าอยากจะอยู่อย่างแต่เก่าก่อนอย่างในสมัยเมื่อพระเจ้าทรงพิทักษ์ข้า
3. เมื่อประทีปของพระองค์ส่องเหนือศีรษะข้าและข้าเดินฝ่าความมืดไปด้วยความสว่างของพระองค์
4. อย่างข้าเมื่อครั้งยังหนุ่มแน่นอยู่เมื่อพระเจ้าทรงปกป้องเต็นท์ของข้าไว้
5. เมื่อองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ยังอยู่กับข้าและลูกหลานห้อมล้อมข้า
6. เมื่อเขาล้างย่างเท้าของข้าด้วยนมข้นและก้อนหินเทธารน้ำมันออกให้ข้า
7. เมื่อข้าออกมายังประตูเมืองเมื่อข้าเตรียมที่นั่งของข้าณ ลานเมือง
8. คนหนุ่มๆเห็นข้าแล้วก็หลีกไปคนสูงอายุลุกขึ้นยืน
9. เจ้านายหยุดพูดเอามือปิดปากของตนไว้
10. เสียงของขุนนางก็สงบลงและลิ้นของเขาก็เกาะติดเพดานปาก
11. เมื่อหูได้ยินแล้ว ต่างก็ว่าข้าเป็นสุขและเมื่อตาดู ก็ยกย่องข้า
12. เพราะว่าข้าช่วยคนยากจนที่ร้องให้ช่วยและเด็กกำพร้าที่ไม่มีใครอุปถัมภ์เขา
13. พรของคนที่จวนพินาศก็มาถึงข้าและข้าเป็นเหตุให้จิตใจของหญิงม่าย ร้องเพลงด้วยความชื่นบาน
14. ข้าสวมความชอบธรรม และมันก็ห่อหุ้มข้าไว้ความยุติธรรมของข้าเหมือนเสื้อคลุมและผ้าโพกศีรษะ
15. ข้าเป็นนัยน์ตาให้คนตาบอดและเป็นเท้าให้คนง่อย
16. ข้าเป็นบิดาให้คนขัดสนและข้าสอบสวนเรื่องของผู้ที่ข้าไม่รู้จัก