1. และโยบได้กล่าวกลอนภาษิตของตนอีกว่า
2. “พระเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด คือพระองค์ผู้ทรงนำความยุติธรรมอันควรตกแก่ข้าไปเสียและองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด คือผู้ทรงทำใจข้าให้ขมขื่น
3. เพราะลมหายใจยังอยู่ในตัวข้าตราบใดและลมปราณจากพระเจ้ายังอยู่ในรูจมูกของข้าตราบใด
4. ริมฝีปากของข้าจะไม่พูดความเท็จและลิ้นของข้าจะไม่เปล่งคำหลอกลวง
5. จงเมินเสียเถิดที่ข้าจะพูดว่าท่านถูกข้าจะไม่ทิ้งความสัตย์จริงของข้าจนข้าตาย
6. ข้ายึดความชอบธรรมของข้าไว้มั่นไม่ยอมปล่อยไปจิตใจของข้าไม่ตำหนิข้า ไม่ว่าวันใดในชีวิตของข้า
7. “ขอให้ศัตรูของข้าเป็นเหมือนคนอธรรมและขอให้ผู้ที่ลุกขึ้นต่อสู้ข้าเป็นเหมือนคนไม่ชอบธรรม
8. เพราะอะไรจะเป็นความหวังของคนที่ไม่นับถือพระเจ้าในเมื่อพระเจ้าทรงตัดเขาออกไปเสียเมื่อพระเจ้าทรงเอาชีวิตของเขาไป
9. พระเจ้าจะทรงฟังเสียงร้องของเขาหรือเมื่อความยากลำบากมาสู่เขา
10. เขาจะปีติยินดีในองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์หรือเขาจะกราบทูลพระเจ้าทุกเวลาหรือ
11. ข้าจะสอนท่านทั้งหลายถึงเรื่องพระหัตถ์ของพระเจ้าข้าจะไม่ปิดบังพระดำริขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
12. ดูเถิด ท่านทุกคนได้เห็นเองแล้วทำไมท่านจึงเหลวไหลสิ้นเชิงทีเดียวเล่า
13. “ต่อพระเจ้า นี่เป็นส่วนของคนอธรรมและมรดกซึ่งผู้บีบบังคับได้รับจากองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
14. ถ้าลูกหลานของเขาเพิ่มขึ้น ก็เพื่อถูกดาบและพงศ์พันธุ์ของเขาก็หาไม่พอกิน
15. คนของเขาที่รอด โรคระบาดก็จะฝังเขาเสียและเมียม่ายของเขาจะไม่คร่ำครวญ