2. “เพราะฉะนั้นความคิดของข้าตอบข้าเหตุด้วยอารมณ์ภายในข้า
3. ข้าต้องฟังคำติเตียนที่สบประมาทและท่านตอบข้าอย่างลมๆแล้งๆ ปราศจากความเข้าใจ
4. ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์มาตั้งแต่มนุษย์ถูกวางไว้บนแผ่นดินโลกท่านไม่ทราบหรือว่า
5. เสียงไชโยของคนอธรรมนั้นสั้นและความชื่นบานของคนที่ไม่นับถือพระเจ้านั้นเป็นแต่ครู่เดียว
6. แม้ความสูงของเขาเด่นขึ้นไปถึงฟ้าสวรรค์และศีรษะของเขาไปถึงหมู่เมฆ
7. เขาจะพินาศเป็นนิตย์อย่างอุจจาระของเขาเองบรรดาคนที่เคยเห็นเขา จะพูดว่า ‘เขาอยู่ที่ไหน’
8. เขาจะบินไปเสียเหมือนความฝันและจะไม่มีใครพบอีกเขาจะถูกไล่ไปเสียอย่างนิมิต ในกลางคืน
9. นัยน์ตาซึ่งได้เห็นเขาจะไม่เห็นเขาอีกหรือที่ของเขาจะไม่เห็นเขาอีกเลย
10. ลูกหลานของเขาจะเสาะหาความช่วยเหลือจากคนยากจนและมือของเขาจะคืนทรัพย์สมบัติของเขา