5. และพระเจ้าตรัสกับคนอื่นๆซึ่งข้าพเจ้าได้ยินว่า “จงผ่านไปตลอดนครตามชายคนนั้นไปและฆ่าฟันเสีย นัยน์ตาของเจ้าอย่าได้ปรานี และเจ้าอย่าสงสารเลย
6. จงฆ่าให้ตายทั้งคนแก่ คนหนุ่มๆสาวๆ ทั้งเด็กๆ และผู้หญิง แต่อย่าแตะต้องผู้ที่มีเครื่องหมาย และจงเริ่มต้นที่สถานนมัสการของเรา” ดังนั้นเขาจึงตั้งต้นกับพวกคนแก่ผู้ซึ่งอยู่หน้าพระนิเวศนั้น
7. แล้วพระองค์ตรัสกับเขาว่า “จงกระทำให้พระนิเวศเป็นมลทิน จงทิ้งผู้ที่ถูกฆ่าให้เต็มลาน จงไปเถิด” เขาทั้งหลายจึงออกไปและฆ่าฟันที่ในนคร
8. ขณะที่เขากำลังฆ่าฟันอยู่นั้นเหลือข้าพเจ้าแต่ลำพัง ข้าพเจ้าก็ซบหน้าลงถึงดินร้องว่า “อนิจจาพระเจ้า พระองค์จะทรงทำลายคนอิสราเอลที่เหลืออยู่นั้นทั้งสิ้น ในการที่พระองค์ทรงระบายความกริ้วของพระองค์เหนือ เยรูซาเล็มหรือ”
9. แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บาปของพงศ์พันธุ์อิสราเอลและยูดาห์ใหญ่ยิ่งนัก แผ่นดินก็เต็มไปด้วยโลหิตและความอยุติธรรมก็เต็มนคร เพราะเขากล่าวว่า ‘พระเจ้าทรงทอดทิ้งแผ่นดินนี้แล้ว และพระเจ้าไม่ทอดพระเนตรอีก’
10. สำหรับเรา นัยน์ตาของเราจะไม่ปรานี และเราจะไม่สงสาร แต่เราจะลงทัณฑ์ตามการประพฤติของเขาเหนือ ศีรษะของเขาทั้งหลาย”
11. และดูเถิด ชายคนที่นุ่งห่มผ้าป่านหนีบหีบนั้น ได้นำถ้อยคำกลับมากล่าวว่า “ข้าพระองค์ได้กระทำตามที่พระองค์ทรง บัญชาข้าพระองค์ไว้นั้นแล้ว”