9. นัยน์ตาของเราจะไม่ปรานี และเราจะไม่สงสาร เราจะลงโทษเจ้าให้สมกับการประพฤติของเจ้าขณะเมื่อ สิ่งลามกของเจ้ายังอยู่ท่ามกลางเจ้า แล้วเจ้าจะทราบว่า เราคือพระเจ้าผู้โบยตี
10. “ดูเถิด วันนั้น ดูเถิด มาถึงแล้ว ชะตาร้ายของเจ้าออกมาแล้ว พลองอธรรมก็บาน ความเย่อหยิ่งก็ผลิดอก
11. ความทารุณได้เจริญเป็นพลองอธรรม จะไม่มีใครเหลืออยู่เลย ความอุดมสมบูรณ์ของเขาก็ไม่มี ความมั่งคั่งของเขาก็ไม่มี ความเป็นผู้ใหญ่ในพวกเขาก็ไม่มี
12. เวลานั้นมาถึงแล้ว วันนั้นก็ใกล้เข้า อย่าให้ผู้ซื้อดีใจ อย่าให้ผู้ขายเสียใจ เพราะพระพิโรธอยู่เหนือประชากรของเธอ
13. เพราะว่าผู้ขายจะไม่ได้กลับไปยังสิ่งที่เขาได้ขายไป ขณะเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ เพราะว่านิมิตนั้นก็เกี่ยวข้องกับประชากร ทั้งมวลและจะไม่หันกลับ และเพราะความบาปผิดของเขา จึงไม่มีผู้ใดรักษาชีวิตไว้ได้
14. “เขาได้เป่าแตรแล้ว และได้เตรียมทุกอย่างไว้พร้อม แต่ไม่มีใครเข้าสงคราม เพราะว่าพิโรธของเราอยู่เหนือประชากรของเธอ
15. ดาบก็อยู่ข้างนอก โรคระบาดและความอดอยากก็อยู่ข้างใน ผู้ที่อยู่ในทุ่งนาก็ตายเสียด้วยดาบ และผู้ที่อยู่ในเมืองความอดอยากและโรคระบาดก็กินเสีย
16. และถ้ามีผู้หนึ่งผู้ใดรอดตายหนีไปได้เขาจะอยู่บนภูเขา เหมือนนกพิราบแห่งหุบเขา ทุกคนก็ร้องครวญครางเพราะความบาปผิดของตน