6. เพราะฉะนั้นจงกล่าวคำพยากรณ์เกี่ยวกับแผ่นดินอิสราเอล และจงกล่าวแก่ภูเขาและเนินเขา แก่ห้วยและหุบเขาว่า พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราพูดด้วยความหวงแหนและความพิโรธของเรา เพราะเจ้าได้ทนรับความอับอายขายหน้าจากประชาชาติ
7. เพราะฉะนั้นพระเจ้าจึงตรัสว่า เราปฏิญาณว่าประชาชาติที่ อยู่รอบเจ้านั้นจะทนรับความอับอายขายหน้า
8. “ภูเขาทั้งหลายแห่งอิสราเอลเอ๋ย แต่เจ้าจะแตกกิ่งของเจ้าออกมา และออกผลให้แก่อิสราเอลประชากรของเรา เพราะไม่ช้าเขาจะได้กลับมา
9. เพราะดูเถิด เราอยู่ฝ่ายเจ้า เราจะหันมาหาเจ้า และเจ้าจะถูกไถและถูกหว่าน
10. และเราจะทวีคนให้แก่เจ้า คือบรรดาพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั่วหมด หัวเมืองจะมีคนมาอาศัยอยู่ และสถานที่ร้างเปล่าจะถูกสร้างขึ้นใหม่
11. เราจะทวีทั้งคนและสัตว์ให้แก่เจ้า จะเพิ่มขึ้นและมีลูกดก และเราจะกระทำให้เจ้ามีคนอาศัยอยู่อย่างในกาลก่อน และจะเป็นประโยชน์แก่เจ้ามากกว่าแต่ก่อน แล้วเจ้าจะทราบว่าเราคือพระเจ้า
12. เออ เราจะให้คนดำเนินบนเจ้า คืออิสราเอลประชากรของเราด้วย และเขาทั้งหลายจะได้เจ้าเป็นกรรมสิทธิ์ และเจ้าจะเป็นมรดกของเขา และเจ้าจะไม่เอาลูกของเขาไปอีก
13. พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เพราะคนกล่าวแก่เจ้าว่า เจ้ากินคน และเจ้าได้เอาลูกของประชาชาติของเจ้าไป
14. พระเจ้าตรัสว่า เพราะฉะนั้นเจ้าจะไม่กินคน และจะไม่เอาลูกของเจ้าจากประชาชาติของเจ้าไปอีกเลย
15. เราจะไม่ให้เจ้าได้ยินคำประมาทหมิ่นของประชาชาติต่างๆอีก และเจ้าไม่ต้องทนรับความอับอายขายหน้าของชนชาติ ทั้งหลายอีกเลย และไม่ต้องกระทำให้ประชาชาติของเจ้าสะดุดอีกเลย พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ”
16. พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าอีกว่า
17. “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เมื่อพงศ์พันธุ์อิสราเอลได้มาอาศัยอยู่ในแผ่นดินของตน เขากระทำให้แผ่นดินเป็นมลทินด้วยวิถีและการกระทำ ของเขา ความประพฤติของเขาที่มีต่อเราก็เหมือนมลทินอัน เกิดจากระดู
18. เพราะฉะนั้นเราจึงระบายความกริ้วของเราออกเหนือเขา ด้วยเรื่องโลหิตซึ่งเขาได้กระทำให้ตกบนแผ่นดิน ด้วยเรื่องรูปเคารพซึ่งเขากระทำให้แผ่นดินนั้นเป็นมลทิน
19. เราจึงให้เขากระจัดพลัดพรากไปท่ามกลางประชาชาติ และเขาถูกกระจายไปตามประเทศต่างๆ เราพิพากษาเขาตามวิถีและการกระทำของเขา