8. และเขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้าเมื่อเราวางเพลิงที่อียิปต์และผู้ช่วยทั้งหมดของมันก็ทลายแล้ว
9. “และในวันนั้นทูตจะลงเรือไปจากเรา เพื่อจะกระทำให้คนเอธิโอเปียที่เลินเล่ออยู่นั้นครั่นคร้าม และในวันกำหนดของอียิปต์ ความแสนระทมจะมาถึงเขาเหล่านั้น เพราะนี่แน่ะวันนั้นมาถึงจริงๆ
10. “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่าเราจะกระทำให้ทรัพย์สมบัติของอียิปต์สิ้นสุดลงด้วยมือของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์บาบิโลน
11. ตัวท่านพร้อมกับชนชาติของท่านคือชนชาติที่ทารุณที่สุดในบรรดาประชาชาติจะถูกนำเข้ามาเพื่อทำลายแผ่นดินนั้นและเขาจะชักดาบออกต่อสู้อียิปต์กระทำให้แผ่นดินเต็มไปด้วยคนที่ถูกฆ่า
12. และเราจะกระทำให้แม่น้ำไนล์แห้งไปเราจะขายแผ่นดินนั้นไว้ในมือของคนชั่วกระทำให้แผ่นดินและสารพัดที่อยู่บนแผ่นดินนั้นร้างเปล่าโดยมือของคนต่างด้าวเรา คือพระเจ้าได้ลั่นวาจาแล้ว
13. พระเจ้าตรัสดังนี้ว่าเราจะทำลายรูปเคารพและกระทำให้ปฏิมากรที่ในเมืองเมมฟีสสิ้นสุดลงและจะไม่มีจ้าวจากแผ่นดินอียิปต์อีกดังนั้นเราจะใส่ความยำเกรงไว้ในแผ่นดินอียิปต์
14. เราจะกระทำปัทโรสให้เป็นที่ร้างเปล่าและวางเพลิงที่โศอันและจะกระทำการพิพากษาลงโทษเมืองเธเบส
15. เราจะเทความพิโรธของเราลงบนเมืองเปลูเซียมที่กำบังเข้มแข็งของอียิปต์และตัดหมู่นิกรออกเสียจากเมืองเธเบส
16. และเราจะวางเพลิงในอียิปต์เมืองเปลูเซียมจะอยู่ในมหันตทุกข์เมืองเธเบสจะแตกและเมืองเมมฟิสจะมีปรปักษ์ในเวลากลางวัน
17. ชายฉกรรจ์ของเมืองโอนและเมืองพีเบเสทจะล้มลงด้วยดาบและเมืองนั้นจะตกไปเป็นเชลย
18. ที่เมืองทาปานเหสกลางวันจะมืดเมื่อเราทำลายแอกของอียิปต์และอานุภาพอันผยองของเมืองนั้นจะสิ้นสุดลงจะมีเมฆมาคลุมเมืองนั้นไว้และเหล่าธิดาของเมืองนั้นจะตกไปเป็นเชลย
19. เราจะกระทำการพิพากษาลงโทษอียิปต์ดังนี้แหละแล้วเขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า”
20. เมื่อวันที่เจ็ด เดือนที่หนึ่ง ในปีที่สิบเอ็ด พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าว่า
21. “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เราได้กระทำให้แขนของฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์หัก และนี่แน่ะ ไม่มีผู้ใดพันแขนให้ ไม่มีผู้ใดเอาผ้ามาพันแขนเพื่อจะรักษาให้หาย เพื่อให้เข้มแข็งที่จะเหวี่ยงดาบได้อีก