9. แผ่นดินอียิปต์จะเป็นที่ร้างและที่ว่างเปล่า แล้วเขาทั้งหลายจะทราบว่า เราคือพระเจ้า“เพราะเจ้ากล่าวว่า ‘แม่น้ำไนล์เป็นของข้า และข้าสร้างมัน’
10. เหตุฉะนั้นดูเถิด เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้า และกับลำธารทั้งหลายของเจ้า เราจะกระทำให้แผ่นดินอียิปต์ว่างเปล่าและร้างเสียทีเดียว ตั้งแต่มิกดลถึงสิเอเน ไกลไปจนถึงพรมแดนเอธิโอเปีย
11. ไม่มีเท้ามนุษย์ข้ามแผ่นดินนั้น และไม่มีตีนสัตว์ข้ามแผ่นดินนั้น จะไม่มีใครอาศัยอยู่ถึงสี่สิบปี
12. และเราจะกระทำให้แผ่นดินอียิปต์เป็นที่ ร้างเปล่าท่ามกลางประเทศร้างเปล่าทั้งหลาย และหัวเมืองของเจ้าจะว่างเปล่าอยู่สี่สิบปีท่ามกลาง หัวเมืองที่ว่างเปล่าทั้งหลาย เราจะให้คนอียิปต์กระจัดพลัดพรายไปท่ามกลางประชาชาติ และกระจายเขาไปตามประเทศต่างๆ
13. “เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เมื่อสิ้นสี่สิบปีแล้ว เราจะรวบรวมคนอียิปต์จากท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย ซึ่งเขากระจัดกระจายไปอยู่ด้วยนั้น
14. และเราจะให้อียิปต์กลับสู่สภาพเดิมและนำ เขากลับมายังแผ่นดินปัทโรสซึ่งเป็นแผ่นดินดั้งเดิมของเขา และเขาทั้งหลายจะเป็นราชอาณาจักรต่ำต้อยที่นั่น
15. จะเป็นราชอาณาจักรที่ต่ำต้อยที่สุดในบรรดา ราชอาณาจักรทั้งหลาย และจะไม่เคยยกตนขึ้นเหนือประชาชาติทั้งหลายอีกเลย และเราจะทำให้เขาเป็นราชอาณาจักรเล็กจนไม่ สามารถจะปกครองประชาชาติอื่นได้
16. และจะไม่เป็นที่วางใจของพงศ์พันธุ์อิสราเอลอีก อันทำให้สำนึกถึงความบาปชั่วของเขาเมื่อหันไป พึ่งพาอียิปต์นี้ แล้วเขาจะทราบว่าเราคือ พระเจ้า”
17. เมื่อวันที่หนึ่ง เดือนที่หนึ่ง ในปีที่ยี่สิบเจ็ด พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าว่า
18. “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลน ได้ให้กองทัพมาสู้รบกับเมืองไทระอย่างหนักจนศีรษะทุก ศีรษะล้าน และบ่าทุกบ่าก็ถลอก ถึงกระนั้นท่านเองหรือกองทัพของท่านก็ไม่ได้ อะไรไปจากไทระอันเป็นค่าแรง ซึ่งท่านได้กระทำต่อเมืองนั้น
19. เหตุฉะนั้นพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะมอบแผ่นดินอียิปต์ไว้กับเนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์บาบิโลน และท่านจะขนเอาทรัพย์สมบัติไปและริบข้าวของไป และปล้นเอาไปเป็นค่าจ้างกองทัพของท่าน
20. พระเจ้าตรัสว่า เราได้มอบแผ่นดินอียิปต์ ให้ไว้แก่ท่านเพื่อเป็นค่าแรงงานซึ่งเขา ทั้งหลายได้กระทำเพื่อเรา
21. “ในวันนั้นเราจะกระทำให้มีเขางอกขึ้นมาที่ พงศ์พันธุ์อิสราเอล และเราจะให้เจ้าอ้าปากพูดท่ามกลางเขาทั้งหลาย แล้วเขาจะทราบว่าเราคือพระเจ้า”