14. เราตั้งเจ้าให้อยู่กับเครูบ ผู้พิทักษ์ที่ได้เจิมตั้งไว้เจ้าอยู่บนภูเขาบริสุทธิ์แห่งพระเจ้าและเจ้าเดินอยู่ท่ามกลางศิลาเพลิง
15. เจ้าก็ปราศจากตำหนิในวิธีการทั้งหลายของเจ้าตั้งแต่วันที่เจ้าได้ถูกสร้างขึ้นมาจนพบความบาปชั่วในตัวเจ้า
16. ในความอุดมสมบูรณ์แห่งการค้าของเจ้านั้นเจ้าก็เต็มด้วยการทารุณเจ้ากระทำบาปเราจะกำจัดเจ้าเสียจากภูเขาแห่งพระเจ้าและเครูบผู้พิทักษ์นั้นก็ขับเจ้าออกไปจากท่ามกลางศิลาเพลิง
17. จิตใจของเจ้าผยองขึ้นเพราะความงามของเจ้าเจ้ากระทำให้สติปัญญาของเจ้าเสื่อมทรามลง เพราะเห็นแก่ความงามของเจ้าเราเหวี่ยงเจ้าลงที่ดินแล้วเราตีแผ่เจ้าต่อหน้ากษัตริย์ทั้งหลายเพื่อตาของท่านทั้งหลายเหล่านั้นจะเพลินอยู่ที่เจ้า
18. เจ้ากระทำให้สถานนมัสการของเจ้าสาธารณ์โดยความบาปชั่วมากมายของเจ้าในการค้าอันไม่ชอบธรรมของเจ้าเหตุฉะนั้นเราจึงนำไฟลงมาจากหมู่พวกเจ้าไฟก็เผาผลาญเจ้าเรากระทำให้เจ้ากลับเป็นเถ้าไปบนพื้นโลกในสายตาของคนทั้งปวงที่เห็นเจ้า
19. บรรดาผู้ที่รู้จักเจ้าท่ามกลางชนชาติทั้งหลายเขาก็ตกตะลึงเพราะเจ้าเจ้าสิ้นสูญลงอย่างน่าครั่นคร้ามและจะไม่ดำรงอยู่อีกต่อไปเป็นนิตย์”
20. พระวจนะของพระเจ้ามายังข้าพเจ้าว่า
21. “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าต่อสู้ไซดอน และพยากรณ์กล่าวโทษเมืองนั้น
22. และกล่าวว่าพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“ดูเถิด ไซดอน เราเป็นปฏิปักษ์กับเจ้าเราจะสำแดงพระสิริของเราท่ามกลางเจ้าและเขาทั้งหลายจะทราบว่าเราคือพระเจ้าเมื่อเราทำการพิพากษาลงโทษในเมืองนั้นและสำแดงความบริสุทธิ์ของเราในเมืองนั้น
23. เพราะเราจะส่งโรคระบาดเข้ามาในเมืองนั้นและส่งโลหิตเข้ามาในถนนของเมืองนั้นคนที่ถูกฆ่าตายจะล้มลงท่ามกลางเมืองนั้นล้มลงด้วยดาบที่อยู่รอบเมืองนั้นทุกด้านแล้วเขาทั้งหลายจะทราบว่าเราคือพระเจ้า
24. “และส่วนพงศ์พันธุ์อิสราเอลนั้น จะไม่มีผักโขมหนามมาแทง หรือมีหนามใหญ่มายอกอีก ท่ามกลางเพื่อนบ้านทั้งปวงซึ่งได้เคยกระทำแก่เขา ด้วยความดูหมิ่น แล้วเขาจะทราบว่า เราคือพระเจ้า
25. “พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เมื่อเรารวบรวมพงศ์พันธุ์อิสราเอล จากชนชาติทั้งหลาย ซึ่งเขาได้กระจัดกระจายไปอยู่ท่ามกลางนั้น และเมื่อเราสำแดงความบริสุทธิ์ของเราท่ามกลาง เขาต่อหน้าต่อตาของประชาชาติทั้งหลายแล้ว เขาทั้งหลายจะได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของเขาเอง ซึ่งเราได้มอบให้แก่ยาโคบผู้รับใช้ของเรา