บท

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48

พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เอ‌เส‌เคียล 26 ฉบับ1971 (TH1971)

คำ‍เผย‍พระ‍วจนะ​กล่าว‍โทษ​เมือง​ไทระ

1. อยู่​มา​ใน​วัน​ต้น‍เดือน​ปี​ที่​สิบ‍เอ็ด พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า​มา​ยัง​ข้าพ‌เจ้า​ว่า

2. “บุตร​แห่ง​มนุษย์​เอ๋ย เพราะ‍ว่า​เมือง​ไทระได้​พูด​เกี่ยว‍พัน​กับ​เย‌รู‌ซา‌เล็ม​ว่า ‘เออ ประ‌ตู​เมือง​ของ​ชน‍ชาติ​ทั้ง‍หลาย​หัก​เสีย​แล้ว มัน​เปิด​กว้าง​ไว้​รับ​ข้า มัน​ร้าง‍เปล่า​แล้ว ข้า​จะ​บริ‌บูรณ์​ขึ้น’

3. เพราะ​ฉะนั้น​พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ดู‍เถิด เมือง​ไทระ​เอ๋ย เรา​เป็น​ปฏิ‌ปักษ์​กับ​เจ้า และ​จะ​นำ​ประ‌ชา‍ชาติ​เป็น​อัน​มาก​มา​ต่อ‍สู้​เจ้า ดัง​ทะเล​กระ‌ทำ​ให้​คลื่น​ของ​มัน​ขึ้น​มา

4. เขา​ทั้ง‍หลาย​จะ​ทำ‌ลาย​กำ‌แพง​เมือง​ไทระ และ​พัง‍ทลาย​หอ‍คอย​ของ​เมือง​นั้น​เสีย และ​เรา​จะ​ขูด‍ดิน​เสีย​จาก​เมือง​นั้น กระ‌ทำ​ให้​เป็น​ศิลา​โล้นๆ

5. เมือง​นั้น​เป็น​ที่​สำ‌หรับ​ตาก​อวน​อยู่​กลาง​ทะเล เพราะ​เรา​ได้​ลั่น​วา‌จา​แล้ว พระ‍เจ้า​ได้​ตรัส และ​เมือง​นั้น​จะ​เป็น​ของ​ปล้น​แห่ง​บรร‌ดา​ประ‌ชา‍ชาติ

6. และ​พวก​ธิดา​ของ​เมือง​นี้ ซึ่ง​อยู่​บน​แผ่น‍ดิน​ใหญ่​จะ​ต้อง​ถูก​ฆ่า​เสีย​ด้วย​ดาบ แล้ว​เขา​ทั้ง‍หลาย​จะ​ทราบ​ว่า​เรา​คือ​พระ‍เจ้า

7. “เพราะ​พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า ดู‍เถิด เรา​จะ​นำ​เนบู‌คัด‌เนส‌ซาร์​กษัตริย์​บา‌บิ‌โลน ผู้​เป็น​จอม​กษัตริย์​มา​ยัง​เมือง​ไทระ​จาก​ทิศ​เหนือ พร้อม​ทั้ง​ม้า​และ​รถ‍รบ กับ​พล‍ม้า​และ​กอง‍ทหาร​มาก‍มาย

8. ท่าน​จะ​ฆ่า​ธิดา​ของ​เจ้า​บน​แผ่น‍ดิน​ใหญ่​เสีย​ด้วย​ดาบ ท่าน​จะ​ก่อ​กำ‌แพง​ล้อม​เจ้า​ไว้ และ​ก่อ​เชิง‍เทิน​ต่อ‍สู้​กับ​เจ้า และ​จะ​ยก​หลัง‍คา​เป็น​โล่​ต่อ‍สู้​กับ​เจ้า

9. ท่าน​จะ​ตั้ง​เครื่อง​ทะลวง​ต่อ‍สู้​กับ​กำ‌แพง​ของ​เจ้า และ​ท่าน​จะ​เอา​ขวาน​ของ​ท่าน​ฟัน​หอ‍คอย​ของ​เจ้า​ลง

10. ม้า​ของ​ท่าน​มาก‍มาย จน​ฝุ่น​ม้า​ตลบ​คลุม​เจ้า​ไว้ กำ‌แพง​เมือง​ของ​เจ้า​จะ​สั่น​สะเทือน ด้วย​เสียง​พล‍ม้า และ​เกวียน​และ​รถ‍รบ เมื่อ​ท่าน​จะ​ยก​เข้า​ประ‌ตู​เมือง​ของ​เจ้า อย่าง​กับ​คน​เดิน​เข้า​เมือง เมื่อ​เมือง​นั้น​แตก​แล้ว

11. ท่าน​จะ​ย่ำ​ที่​ถนน​ของ​เจ้า​ด้วย​กีบ‍ม้า ท่าน​จะ​ฆ่า​ชน‍ชาติ​ของ​เจ้า​เสีย​ด้วย​ดาบ และ​เสา‍หาน​อัน​แข็ง‍แรง​ของ​เจ้า​จะ​ล้ม​ลง​ถึง​ดิน

12. ทรัพย์​สม‌บัติ​ของ​เจ้า ท่าน​จะ​เอา​เป็น​ของ​ริบ และ​สิน‍ค้า​ของ​เจ้า ท่าน​จะ​เอา​มา​เป็น​ของ​ปล้น เขา​ทั้ง‍หลาย​จะ​พัง​กำ‌แพง​ของ​เจ้า​ลง และ​จะ​ทำ‌ลาย​บ้าน​อัน​พึง‍ใจ​ของ​เจ้า​เสีย หิน ไม้ และ​ดิน​ของ​เจ้า​นั้น​เขา​จะ​โยน​ทิ้ง​เสีย​กลาง​น้ำ

13. เสียง​เพลง​ของ​เจ้า​นั้น​เรา​ก็​จะ​ให้​หยุด และ​เสียง​พิณ‍เขา‍คู่​ของ​เจ้า​จะ​ไม่‍ได้​ยิน​อีก

14. เรา​จะ​กระ‌ทำ​เจ้า​ให้​เป็น​ศิลา​โล้น เจ้า​จะ​เป็น​สถาน‍ที่​สำ‌หรับ​ตาก​อวน จะ​ไม่‍มี​ใคร​สร้าง​เจ้า​ขึ้น​ใหม่​เลย เพราะ​เรา​คือ​พระ‍เจ้า​ได้​ลั่น​วา‌จา​แล้ว พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​แหละ

15. “พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​แก่​เมือง​ไทระ ว่า แผ่น‍ดิน​ชาย​ทะเล​จะ​มิ‍ได้​สั่น​สะเทือน​ด้วย เสียง​ที่​เจ้า​ล้ม​เมื่อ​ผู้​บาด‍เจ็บ​ร้อง​ครวญ‍คราง เมื่อ​การ​เข่น​ฆ่า​ได้​เกิด​อยู่​ท่าม‍กลาง​เจ้า​หรือ

16. แล้ว​เจ้า‍นาย​ทั้ง‍สิ้น​ที่​ทะเล​จะ​ก้าว​ลง​มา​จาก​บัล‌ลังก์ และ​เปลื้อง​เครื่อง​ทรง​ออก และ​ปลด​เครื่อง​แต่ง‍ตัว​ที่​ปัก​ออก​เสีย และ​จะ​เอา​ความ​สั่น​กลัว​มา​เป็น​เครื่อง​ทรง จะ​ประ‌ทับ​อยู่​บน​พื้น‍ดิน​และ​สั่น​อยู่​ทุก​ขณะ และ​หวาด‍กลัว​เพราะ​เจ้า เมือง​ไทระ

17. ท่าน​เหล่า‍นี้​จะ​เปล่ง‍เสียง​บท‍คร่ำ‍ครวญ​เรื่อง​เจ้า และ​กล่าว​แก่​เจ้า​ว่า‘โอ เจ้า​ผู้​มี​พล‍เมือง​คับ‍คั่ง​เอ๋ยเจ้า​สูญ​ไป​จาก​ทะเล​เสีย​จริง​ที‍เดียวเจ้า​เป็น​เมือง​แข็ง​กล้า​อยู่​ที่​ทะเลทั้ง​เจ้า​และ​ชาว‍เมือง​ของ​เจ้าว่า​ถึง​คน​ที่‍นั่น​แล้วเจ้า​ให้​เขา​กลัว

18. บัด‍นี้ เกาะ​ทั้ง‍หลาย​ก็​สั่น​สะเทือนใน​วัน​ที่​เจ้า​ล้ม‍ลงเออ บรร‌ดา​เกาะ​ที่​อยู่​ใน​ทะเลก็​กลัว​เพราะ​เจ้า​สิ้น​ไป​เสีย’

19. “เพราะ​พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​ว่า เมื่อ​เรา​กระ‌ทำ​เจ้า​ให้​เป็น​เมือง​ร้าง‍เปล่า เหมือน​อย่าง​เมือง​ที่​ไม่‍มี​คน​อา‌ศัย เมื่อ​เรา​นำ​ทะเล​มา​ท่วม​เจ้า และ​น้ำ​มาก​หลาย​คลุม​เจ้า​ไว้

20. แล้ว​เรา​จะ​ผลัก​เจ้า​ลง​ไป​พร้อม​กับ​คน​เหล่า‍นั้น​ที่ ลง​ไป​ยัง​ปาก​แดน​คน​ตาย ไป​ยัง​คน​สมัย​เก่า เรา​จะ​กระ‌ทำ​เจ้า​ให้​อา‌ศัย​อยู่​ที่​โลก บา‌ดาล​ท่าม‍กลาง​สิ่ง​ปรัก‍หัก‍พัง​ใน​สมัย​ดึก‌ดำ‌บรรพ์ พร้อม​กับ​ผู้​ที่​ลง​ไป​ยัง​ปาก​แดน​คน‍ตาย เพื่อ​ว่า​จะ​ไม่‍มี​ใคร​อา‌ศัย​อยู่​ใน​เจ้า และ​เจ้า​จะ​ไม่​ตั้ง​อยู่​ใน​แผ่น‍ดิน​ของ​ผู้​มี​ชีวิต

21. เรา​จะ​กระ‌ทำ​ให้​เจ้า​เป็น​ที่​น่า​ครั่น‍คร้าม จะ​ไม่‍มี​เจ้า​อีก​แล้ว ถึง​ใคร​จะ​มา​หา​เจ้า เขา​จะ​มา‍หา​เจ้า​ไม่​พบ​อีก​ต่อ‍ไป​เป็น​นิตย์ พระ‍เจ้า​ตรัส​ดัง‍นี้​แหละ”